Data publikacji: 30.05.2018
Czym się różni patron od kierownika praktyki?
Ustawa deregulacyjna dotycząca wprowadziła w zakresie prawa budowlanego definicję patrona praktyki. Wielu kandydatów na uprawnienia budowlane zastanawia się nad tym, jaka jest różnica między patronem a kierownikiem praktyki. Najważniejszą różnicą między patronem a kierownikiem praktyki jest zależność formalno-prawna z osobą odbywającą praktykę zawodową. W przypadku, gdy tego typu zależność istnieje, można mówić o kierowniku praktyki. Przykładowa sytuacja – jeśli praktykant zatrudniony jest w firmie na postawie umowy stażu lub praktyki i odbywa praktykę zawodową, a w ramach swoich obowiązków podporządkowany jest kierownikowi robót, budowy lub projektantowi, który potwierdza praktykę, to można mówić o kierowniku praktyki (opinie o programie).
W przypadku, gdy nie ma zależności formalno-prawnej, można mówić o patronie praktyki. Zgodnie z definicją ze słownika patronem jest osoba, która opiekuje się kimś lub czymś. Przykładem takiej zależności może być praktyka zawodowa u projektanta będącego znajomym lub krewnym kandydata. Wówczas nie ma obowiązku zawierania umowy z nim lub jego firmą. Praktyka zawodowa pod patronatem jest dopuszczalna jedynie w przypadku uprawnień projektowych, przy czym każdy 1 rok praktyki jest traktowany tak samo jak bezpośrednie uczestniczenie w pracach projektowych.
Patron praktyki musi posiadać pasujące uprawnienia oraz być czynnym członkiem samorządu zawodowego. Bardzo ważnym warunkiem jest posiadanie przynajmniej 5-letniego doświadczenia zawodowego w zakresie sporządzania projektów w obrębie posiadanych uprawnień budowlanych. Jak więc widać, jedynym ułatwieniem w przypadku odbywania praktyki pod patronatem jest brak konieczności zawierania z nim umowy. Zgodnie z założeniami ustawy deregulacyjnej przepis ten miał ułatwić dostęp do zawodu, ponieważ miał zwiększyć liczbę podmiotów, w których można odbyć praktykę. Niestety zdarza się, że w niektórych izbach praktyki pod patronatem nie są akceptowane, co uzasadniane jest brakiem możliwości weryfikacji praktyki. Takie postępowania jest niezgodne z założeniami i treścią obowiązującej ustawy deregulacyjnej.
