Deskowania do jednorazowego wykorzystania

Budowle wodne mają tak różnorodne kształty i wymiary, że w wielu przypadkach trudno zastosować deskowania i rusztowania stypizowane przestawne lub przesuwne i dlatego zachodzi konieczność stosowania rusztowań do jednorazowego użytku, nie wykluczających zresztą wielokrotnego wykorzystania drewna (program uprawnienia budowlane na komputer). Stosowanie deskowań tradycyjnych nie wyklucza też możliwości usprawnienia ich wykonania przez przeniesienie wykonania fragmentów do ciesielni centralnych. W celu zapewnienia zachowania i przydatności materiału do jego ponownego użycia po rozdeskowaniu, przy konstruowaniu deskowań tradycyjnych należy mieć na uwadze następujące zalecenia:
- złącza powinny być łatwo rozbieralne (śruby),
- styki poszczególnych elementów należy tak wykonywać, aby elementy, które przy rozdeskowywaniu mają być usuwane w pierwszej kolejności, nie były przytrzymywane (zaciśnięte) przez elementy przewidziane do usunięcia w drugiej kolejności,
- wskazane jest sfazować krawędzie deskowań, aby nie stanowiły one miejsc, w których beton w okresie wiązania łatwo może zacisnąć deskowanie,
- w miejscach styków elementów, które muszą być rozdzielone przy zdejmowaniu deskowania, należy łączyć deskowanie możliwie jak najmniejszą liczbą gwoździ i końców ich nie zaginać (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podstawowymi elementami deskowania są pionowe żebra, na których bezpośrednio umocowane jest deskowanie z desek ułożonych poziomo. Żebra łączy się belkami poziomymi, które ułatwiają podparcie żeber zastrzałami. Zastrzały na dole łączy się kleszczami. Siły ukośne przenoszone przez zastrzały przekazywane są na grunt za pośrednictwem wbitych do gruntu krótkich pali. Jeśli grunt jest nieodpowiedni do wbijania pali, to wykonuje się podłoże betonowe, w którym formuje się odpowiednie wgłębienie dla oparcia zastrzałów. Jeśli rusztowanie opiera się o skarpę, to na skarpie układa się podwalinę, o którą opiera się zastrzały. Można też zastosować pale (uprawnienia budowlane).

Rusztowanie i deskowanie rury ssącej

Zasada konstruowania deskowania masywów o ścianach pochyłych jest taka sama jak o ścianach pionowych z tą tylko różnicą, że zachodzi konieczność wprowadzenia dodatkowego ustroju trójkątnego. Kleszcze poziome łączące żebra ukośne ze stojakami mają też za zadanie utrzymać deskowanie w pozycji pochyłej. Do elementów rusztowania nadają się zarówno tarcice jak i okrąglaki (żebra, zastrzały) lub połówki okrąglaków (kleszcze) (program egzamin ustny).
Szczególnie skomplikowane i trudne w wykonaniu są rusztowania i deskowania budowli siłowni wodnych, a w szczególności wlotów (spirali wlotowych) do turbin i rur ssących, które mają zmienne kształty o skomplikowanych powierzchniach.

Deskowania te najczęściej składają się ze skomplikowanych wiązarów, w skład których wchodzą stojaki, zastrzały, kleszcze i wszelkiego rodzaju usztywnienia.
Wykonanie spirali wlotowych i rur ssących turbin wymaga wyjątkowej precyzji - tak samo precyzyjnie musi być wykonane deskowanie. Nie zawsze jednak jest to osiągalne i dlatego niekiedy deskowanie przesuwa się w głąb masywu betonowego o 2-3 cm (opinie o programie).

Po zdjęciu deskowania brakującą warstwę betonu uzupełnia się wyprawą cementową na siatce. Niekiedy zamiast deskowania stosuje się formy blaszane, które zabezpieczają beton przed erozją oraz eliminują kłopoty związane z nierównością powierzchni ścian rur, będące wynikiem niezbyt dokładnego deskowania (segregator aktów prawnych).
Rusztowanie i deskowanie rury ssącej składa się z jarzm ze stojaków usztywnionych kleszczami. Jarzma są rozstawione w odstępach jednometrowych. Na oczepach jarzm opierają się tarcze- przestawne deskowania. Mogą one być zastosowane kilkakrotnie, w przypadku gdy siłownia ma kilka jednakowych turbin.

Dla rur niepowtarzalnych stosuje się zwykłe deskowanie z desek. W celu umożliwienia opuszczenia rusztowania przy usuwaniu deskowań, jarzma ustawia się na klinach lub innych przyrządach do opuszczania (np. dźwignikach śrubowych) (promocja 3 w 1).