Deskowanie i rusztowanie

Deskowanie i rusztowanie powinno pozostawać nierozebrane tern dłużej, im mniejszy jest stosunek ciężaru użytkowego do ciężaru własnego. Szczególną ostrożność należy zachować przy takich częściach budowli, które po zdjęciu rusztowania i deskowania dźwigają od razu już prawie pełny ciężar, na jaki zostały obliczone (np. dachy) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jeżeliby podczas betonowania panowała pogoda chłodna w granicach od 0 C do + 5 C, a tern bardziej jeżeliby panował mróz, należy specjalnie dokładnie zbadać, czy beton dostatecznie stężał i odpowiednio przesunąć normalny termin rozdeskowania. Podpory zapasowe zaleca się zatrzymać przynajmniej 14 dni dłużej.

Przy należytym i należycie dobranym kruszywie, zapewniającym odpowiednią ścisłość (szczelność) betonu, ilość cementu na 1 m³ betonu może być obniżona do 270 kg, jednak tylko dla budowli nienarażonych na wpływy atmosferyczne. Dla części, narażonych na zginanie, oraz dużych elementów konstrukcyjnych, narażonych na wpływy atmosferyczne, największa ilość cementu nie powinna przekraczać 500 kg na 1 m³ betonu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ziarna kruszywa, użytego w konstrukcjach żelbetowych, powinny przechodzić przez sito o otworach okrągłych 40 mm. Do wzmocnienia betonu należy używać stali zlewnej. Na użycie innego żelaza potrzeba osobnego zezwolenia władzy budowlanej, która określi również odpowiednie natężenie dopuszczalne (uprawnienia budowlane).

Największą średnicę wkładek określić należy w ten sposób, aby natężenie dopuszczalne na przyczepność nie było przekroczone. Najmniejsza dopuszczalna średnica prętów okrągłych głównych może wynosić 5 mm, w belkach i słupach 8 mm. Wkładki stalowe należy w belkach żelbetowych zakotwić, zaginając końce w hak ostrokątny lub okrągły, którego średnica w świetle winna się równać co najmniej 2,5-krotnej grubości wkładki (program egzamin ustny).

Wkładki stalowe

Wkładki stalowe winny być, o ile możności, z jednego kawałka. Przedłużenie wkładek dopuszczalne jest przez założenie, przez spawanie, przez łączenie gwintowane, wreszcie w inny sposób równorzędny. Długość założenia wkładek powinna być obliczona ze względu na przyczepność stali do betonu. Styki wkładek powinny być względem siebie przesunięte średnio o 40-krotną grubość wkładek i nie znajdować się w miejscu największych natężeń (opinie o programie).

Połączenie spawane może być wykonane przy pomocy spawania łukiem elektrycznym, spawania oporowego, spawania acetylenem lub innej metody spawania, dającej należyte wyniki. Pogrubienie w miejscu styku należy pozostawić. Należy przytem wykonać 3 próbki na rozerwanie przy wymiarach zbliżonych do tych, jakie mają być zastosowane na budowie.Jeżeli wszystkie wykonane próbki spawane przerwą się poza szwem, można przyjąć w miejscu styku cały przekrój jako działający. W tym wypadku długość przesunięcia styków może być zmniejszona do 20-krotnej grubości wkładek.

W częściach ze składu, narażonych tylko na rozciąganie, przedłużanie wkładek należy wykonać ze specjalną ostrożnością i zwróceniem uwagi na należyte przeniesienie siły. Odstęp wkładek między sobą dla tego samego rodzaju prętów powinien być w świetle równy lub większy od grubości wkładek, nie powinien jednak schodzić niżej 2 cm, ani też przekraczać 1’/^-krotnej grubości płyty (segregator aktów prawnych).

Jeżeli w miejscach styków wkładek nie da się uniknąć odstępu mniejszego jak 2 cm, należy miejsca takie zabetonować szczególnie dokładnie, tak, aby zaprawa cementowa przeniknęła wszędzie. Jeżeli wkładki leżą w dwóch warstwach, to odstęp pomiędzy obu warstwami w świetle powinien być około V2 d*), gdy d oznacza średnicę wkładki.

Wkładki dwóch różnych wzmocnień, jak np. podłużnego i poprzecznego, powinny do siebie przylegać.  Nazwą stal zlewna określono tu materiał, zwany dawniej powszechnie żelazem zlewnym (promocja 3 w 1). Strzemiona należy umieścić także w tych częściach belki, gdzie ze względów statycznych nie są potrzebne, przy czym odstępy ich winny być równe co najmniej wysokości belki¹).  Wzmocnienie pionowe słupów prostokątnych lub okrągłych powinno się składać przynajmniej z 4 prętów, rozmieszczonych w narożach, względnie na obwodzie.