Diament czerwony

Diament czerwony - najrzadziej spotykany ze wszystkich kamieni szlachetnych; spotyka się czasem odmiany czerwonawe o bardzo jasnych odcieniach; charakterystyczny połysk diamentowy i silny ogień.
Fluoryt - odcienie czerwone do purpurowych, jasne i średnie: charakterystyczny brak blasku (program uprawnienia budowlane na komputer).
Korund - różne odcienie czerwone; rubin - odcienie intensywnie czerwone do fioletowawo-czerwonych, o średniej intensywności (rubiny birmańskie wykazują zwykle intensywny odcień fioletowawo-czerwony, syjamskie są ciemnoczerwone, a cejlońskie mają odcień jasnoczerwony); odmiany czerwonego korundu, zwane różowymi szafirami - odcienie bardzo jasne.
Kwarc różowy - odcienie czerwone do czerwono-fioletowych, bardzo jasne i jasne.

Opal (opal ognisty) - odcienie czerwonawopomarańczowe do brunatno-pomarańczowych, niekiedy jasne i ciemniejsze odcienie czerwone, rzadko występuje u niego charakterystyczna dla opalu gra barw.
Rodolit - odcienie jaśniejsze niż innych czerwonych granatów, a także fioletowawo-czerwone do intensywnych czerwono-fioletowych, jasne do ciemniejszych.
Spinel - odcienie pomarańczowoczerwone o mniejszej intensywności niż rubin.
Spodumen (kunzyt) - odcienie czerwone do czerwonawofioletowych, bardzo jasne (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Topaz - barwa czerwona o odcieniu bardzo jasnym do jasnego. Turmalin (rubelit) - odcienie różowe lub czerwone, jasne i ciemniejsze; ciemne odmiany czerwonawofioletowe zwane są niekiedy turmalinami Bordeaux, ponieważ barwa ich przypomina wino Bordeaux.

Dublety w różnych odcieniach są zwykle wykonywane z czerwonego szkła oraz almandynu, nieraz także z rubinu i szkła lub z dwóch części rubinowych.
Tryplety czerwone są niemal nieznane w jubilerstwie. Są naśladujące gwiaździste rubiny imitacje z kwarcu gwiaździstego.
Przy badaniu kamieni tej grupy należy posługiwać się odpowiednią tabelą (uprawnienia budowlane).

Badanie to należy przeprowadzać bardzo uważnie ze względu na znaczną liczbę przezroczystych kamieni szlachetnych należących do tej grupy.
Wyraźna różnica barwy w świetle dziennym i sztucznym wskazuje na chryzoberyl (aleksandryt) oraz syntetyczny korund naśladujący aleksandryt lub andaluzyt.

Syntetyczny korund

Syntetyczny korund (rubin) jest produkowany w różnych odcieniach barwy czerwonej, przypominającej rubiny naturalne; zwykle jednak rubin syntetyczny ma odcień pomarańczowo-czerwony w przeciwieństwie do fioletowawo-czerwonego odcienia rubinów naturalnych (program egzamin ustny). Syntetyczny korund o analogicznej zmianie barwy jak aleksandryt znany jest w handlu jako syntetyczny aleksandryt. Zmiana barwy występuje tu jednak mniej wyraźnie niż w aleksandrycie naturalnym, a barwa w świetle dziennym jest bardziej szarawoniebieska niż zielona.
Syntetyczny spinel jest wytwarzany w różnych barwach, najczęściej jednak w odcieniach jasnych, przypominających kunzyt lub morganit.

Matowy połysk wskazuje na fluoryt.
Silna dyspersja wskazuje na diament lub cyrkon.
Uczucie ciepła przy dotknięciu wskazuje na opal albo imitacje z plastyku lub ze szkła (opinie o programie).
Podwójne zarysy tylnych krawędzi, które można zobaczyć gołym okiem występują u większych okazów cyrkonu.
Silne, anomalne podwójne załamanie światła wykazuje niemal zawsze syntetyczny spinel.

ciemnoczerwony i brunatny - andaluzyt, ciemnoczerwony i jasnoczerwony - turmalin (rubelit), jasnoczerwony do jasnopurpurowego i bezbarwny - spodumen (kunzyt),
jasnoczerwony i żółty - topaz (niekiedy jednak różnice barw nie są tu zbyt wyraźne) (segregator aktów prawnych),
fioletowawoczerwony i pomarańczowoczerwony - korund naturalny i sztuczny,
czerwonawopurpurowy i czerwonawobrunatny - cyrkon. Słaby dychroizm nie ma istotnego znaczenia przy określaniu czerwonych kamieni, gdyż w bardzo małym stopniu różnią się one barwą.

Silny trychroizm wykazuje jedynie aleksandryt (odmiana chryzoberylu); ma on barwy ciemnoczerwoną, pomarańczową i ciemnozieloną (promocja 3 w 1).
Czerwone granaty (almandyn, pirop, rodolit) wykazują często silne anomalne podwójne załamania światła, trudne do odróżnienia od właściwego podwójnego załamania.