Dokładne wymieszanie składników

Dokładne wymieszanie wszystkich składników odbywa się w mieszarce, po czym masę płynną wylewa się do form.
Po wstępnym związaniu masy skrawa się przerosty i kroi na bloki krajalnicą podłużną i poprzeczną, a następnie przygotowuje się zestaw do autoklawu (program uprawnienia budowlane na komputer).
Gotowe wyroby wywozi się do magazynu.

Technologia SW (II wariant) (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Ta metoda technologiczna polega na przemieleniu części spoiwa razem ze szlamem mokrym tak, że uzyskujemy zamiast szlamu stosunkowo gęstą papkę kruszywowo-spoiwową, nie sedymentującą i pozwalającą ha użycie grubszego kruszywa, co jest dość ważnym czynnikiem przy produkcji większych elementów.
Metoda ta pozwala na znaczne zaoszczędzenie spoiwa przy zachowaniu pełnowartościowych cech betonu komórkowego.
Technologia Unipol. Uniwersalna polska technologia, zwana w skrócie Unipol, jest najnowszą metodą produkcji betonów komórkowych (uprawnienia budowlane).
Metoda ta polega na połączeniu spoiwa hydraulicznego i powietrznego w jedno spoiwo mieszane, które poddaje się mieleniu w młynie kulowym suchym z 30% kruszywa w stanie niesuszonym, do powierzchni właściwej 3000-4000 cm.

Jako spoiwo hydrauliczne może być stosowany cement belitowy, cement hutniczy lub normowy portlandzki, jako spoiwo powietrzne - wapno palone, a jako kruszywo - piasek lub popioły lotne.
Przygotowaną mieszankę spoiwa zarabia się z normalnie przygotowanym szlamem piaskowym lub popiołowym (o powierzchni właściwej 1000-2000 cm2/g) i po wymieszaniu ze środkiem gazotwórczym (proszek glinowy i substancje powierzchniowo czynne) wylewa się do form. Ciąg technologiczny składa się więc z dwu zespołów: zespołu spoiw i zespołu kruszyw. Po wstępnym związaniu, ścięciu przerostów i pokrojeniu masy, odlewy hartowane są w autoklawach nasyconą parą wodną o ciśnieniu 10-12 at n.

Zastosowanie przemiału spoiwa mieszanego z częścią kruszywa, przy małym dodatku wody, ma na celu uaktywnienie krzemionki. W warunkach tych następuje bowiem częściowa hydratacja wapna, a w dalszym procesie zarodnikowanie spoiwa hydraulicznego. Procesy te zachodzą tylko w takim stopniu, na jaki pozwala wilgotność piasku wynosząca ok. 5% m. W wyniku tych reakcji znacznie szybciej przebiegają procesy krystalizacji, co nie pozostaje bez wpływu na własności tworzywa (program egzamin ustny).

Wapno palone

Podstawowym agregatem tego zespołu jest młyn rurowy przelotowy do suchego przemiału. W młynie tym istnieje możliwość uzyskania stosunkowo drobnych frakcji (3000-5000 cm-/g) cementu, wapna palonego i piasku mokrego. Na 1 m należy przewidzieć ok. 240 kg mieliwa o składzie: 80 kg wapna, 00 kg cementu, 100 kg piasku mokrego (ewentualnie jako dodatek przy kruszywie popiołowym - ok. 20 kg anhydrytu lub gipsu surowego) (opinie o programie).
Nad młynem suchym ulokowane są silosy z blachy, o stosunkowo małej średnicy (ok. 1,5 m), do których urządzeniem pneumatycznym podawany jest cement, oraz drugi silos na wapno palone mielone.

W przypadku dostaw palonego wapna w bryłach należy przewidzieć osobno ulokowany węzeł kruszenia i podawania wapna pokruszonego do silosu nad młynem.
Pod silosami zainstalowane są podajniki (z możliwością regulowania) służące do zasilania nadawy do młyna kulowego (segregator aktów prawnych).
Do tejże samej gardzieli młyna podawany jest piasek, mokry piasek, zwilżony żużel paleniskowy lub żużel z wtórnego przepału z elektrowni.

Tak przygotowane spoiwo po wyjściu z suchego młyna podnoszone jest podnośnikiem do zbiornika przejściowego o pojemności ok. 50 t mieliwa. Jest to ilość potrzebna do produkcji 600 m:l (na jedną zmianę). Ze zbiornika spoiwo dostaje się na wagę automatyczną, z wagi automatycznej - do mieszarki produkcyjnej.
na ruszt i podawany przenośnikiem taśmowym lub kubełkowym do małego zasobnika nad młynem (promocja 3 w 1)..