Dyrektywny plan budowy

Dyrektywny plan budowy powinien być oparty na uzgodnionym rozwoju wszystkich rodzajów robót. Plan ten powinien podawać terminy rozpoczęcia i ukończenia poszczególnych obiektów oraz kolejność ich wykonywania. Powinien on ujmować również podział nakładów finansowych na roboty budowlano-montażowe oraz na maszyny i urządzenia, stanowiące wyposażenie powstającego zakładu przemysłowego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zestawienia środków niezbędnych dla realizacji budowy obejmują: plan dostaw i zużycia materiałów, plan zatrudnienia robotników, maszyn i sprzętu oraz plan dostarczania dokumentacji projektowo-kosztorysowej.
Zagospodarowanie placu budowy obejmuje wszystkie urządzenia, obiekty i zakłady produkcji pomocniczej, niezbędne dla realizacji budowy.
Przy projektowaniu organizacji budowy zakładu przemysłowego spotkać się możemy z następującymi określeniami: „kompleks rozruchowy”, „minimum rozruchowe” i „minimum montażowe”.
Kompleksem rozruchowym będziemy nazywać zespół obiektów i urządzeń powiązanych technologicznie i stanowiących eksploatacyjnie pewną całość (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Minimum rozruchowym nazywać będziemy taki stan zaawansowania poszczególnych obiektów, który umożliwi przeprowadzenie rozruchu zakładu (lub kompleksu rozruchowego).
Minimum montażowym nazywać będziemy taki stan zaawansowania poszczególnych robót budowlanych, jaki jest niezbędny dla rozpoczęcia montażu urządzeń przemysłowych.
Określenie kompleksów rozruchowych, minimum rozruchowego i minimum montażowego, należy uwzględnić w rozszerzonym projekcie wstępnym organizacji budowy, w dziale dotyczącym programu rzeczowego inwestycji (uprawnienia budowlane).

Projekt techniczno-roboczy organizacji budowy i robót powinien zawierać:
- harmonogramy budowy obiektów;
- opracowanie metod wykonania poszczególnych rodzajów robót;
- zestawienie środków niezbędnych dla wykonania robót;
- zagospodarowanie i uzbrojenie przyobiektowego placu budowy;
- plan kontroli technicznej robót oraz przyjęte wskaźniki techniczno-ekonomiczne;
- karty technologiczne wykonania elementów obiektu dla robót o bardziej skomplikowanym procesie technologicznym (program egzamin ustny).

Opracowanie metod

W projektach techniczno-roboczych podawane są harmonogramy postępu robót dla poszczególnych budynków z wykresami sprawdzającymi zatrudnienie głównych specjalności roboczych, harmonogramy dla zasadniczych robót niekubaturowych, harmonogramy pracy maszyn lub sprzętu, harmonogramy materiałowe oraz w miarę potrzeby harmonogramy szczegółowe. Sposoby sporządzania wyżej wymienionych harmonogramów (opinie o programie).

Opracowanie metod wykonania poszczególnych rodzajów robót powinno być poparte odpowiednimi rysunkami i obliczeniami. Zestawienie środków, niezbędnych do wykonania robót na etapie projektu techniczno-roboczego, zawiera analogiczne dane jak na etapie poprzednim, lecz w formie szczegółowych specyfikacji, opartych na dokładnych danych i wynikających z projektów technicznych i rysunków roboczych. Zagospodarowanie i uzbrojenie placu budo- w y należy opracować w sposób szczegółowy, z podaniem szkiców obiektów i specjalnych urządzeń (np. specjalne rusztowania, deskowania ślizgowe itp.). Plan kontroli technicznej budowy obiektu powinien podawać rodzaje robót podlegających kontroli technicznej, jak również terminy jej odbywania (segregator aktów prawnych).

Należy dążyć do tego, aby robocze opracowanie organizacji robót zawierało karty technologiczne wykonania robót, czyli inaczej mówiąc, dokładne opracowanie metod wykonywania poszczególnych rodzajów robót z odpowiednimi obliczeniami i ewentualnymi szkicami, wykonanymi w oparciu o przepisy dotyczące technologii danej roboty. Należy zwrócić szczególną uwagę na to, że w części obliczeniowej (analitycznej) projektu techniczno-roboczego organizacji budowy i robót powinno znaleźć się obliczenie ilości robót, w układzie potrzebnym dla sporządzania zleceń roboczych.

Jednocześnie wyjaśnia się, że przyjęty układ w kosztorysie nie może być w tym wypadku brany za podstawę do wystawienia zleceń roboczych, gdyż kosztorys opiera się na elementach scalonych, w skład których wchodzić mogą roboty różnych specjalności, ujęte sumarycznie (promocja 3 w 1).