Elementy konstrukcyjne

Po wykonaniu powyższych robót wypełnia się pola płyt dowiezioną masą betonową warstwy dolnej, po czym zagęszcza się ją, a następnie nanosi beton warstwy górnej i po jego zagęszczeniu wykańcza nawierzchnię (program uprawnienia budowlane na komputer). Wszystkie zasady dotyczące układania, zagęszczania, wykańczania, wykonania szczelin i pielęgnacji betonu są takie same, jak dla dróg zamiejskich.

Znajdujące się w jezdni ulicznej elementy konstrukcyjne różnych urządzeń podziemnych, jak pokrywy itp. chroni się przed bezpośrednim stykaniem z płytami betonowymi przez zastosowanie szczelin pomiędzy ściankami bocznymi tych urządzeń a krawędziami płyt betonowych i wypełnienie tych szczelin bitumiczną masą zalewową.

Przykłady wykonania partii nawierzchni betonowej w sąsiedztwie znajdujących się w jezdni ulicznej obcych urządzeń, jak pokrywy kanalizacyjne itp. Nawierzchnie betonowe z elementów prefabrykowanych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Należą tu, podobnie jak i na drogach samochodowych zamiejskich, nawierzchnie z płyt wielkowymiarowych, z bloków betonowych, kostek betonowych itp. Płyty wielkowymiarowe nie nadają się do wykonywania nawierzchni ulicznych, mogą być natomiast użyte jako nawierzchnie niektórych rodzajów placów, np. przemysłowych.

Bloki betonowe różnych rodzajów nie znalazły również szerszego zastosowania w drogowym budownictwie miejskim (uprawnienia budowlane). W niektórych miastach polskich stosowane były na próbę kostki betonowe różnych systemów. Kostki z betonu duromitowego. Są to kostki o wymiarach 20x15x15 cm ze zwykłego betonu powlekanego na powierzchni warstwą zaprawy duromitowej grubości 1 cm, składającej się z mieszaniny cementu, piasku kwarcowego, ziarn karborundu i korundu.

Zaprawa taka, a tym samym i kostki, odznacza się dużą odpornością na ścieranie i dużą szorstkością. Saturnity i wibronity (program egzamin ustny). Są to kostki podobne do kostek rzędowych wykonywanych z betonu dwuwarstwowego zagęszczanego w prasach hydraulicznych lub przez wibrowanie. Kostki te o długości 22 cm, szerokości 8 lub 11,5 cm i wysokości 10 cm układa się na podbudowie tłuczniowej lub żwirowej na podsypce cementowo-piaskowej i zalewa spoiny zaprawą cementową albo na podsypce piaskowej i wypełnia szczeliny zalewą bitumiczną. Bardziej rozpowszechnione w miastach są prefabrykowane 6-boczne elementy betonowe systemu inż. Trylińskiego, popularnie zwane trylinkami (opinie o programie).

Nawierzchnia z trylinek

Kostki przy grubości elementów 15 cm układa się bezpośrednio na zagęszczonej i wyrównanej do profilu warstwie piasku grubości 10H-20 cm, w zależności od rodzaju podłoża gruntowego. Elementy o grubości 12 cm układa się na podbudowie tłuczniowej lub żwirowej grubości 15 cm za pośrednictwem zagęszczonej podsypki piaskowej grubości 5 cm. Luzy między kostkami do połowy wypełnia się piaskiem, a pozostałą górną część zaprawą cementową stosunku 1 :2 lub zaprawą bitumiczną. Wykonanie szczelin dylatacyjnych następuje przez wypełnienie górnych części spoin masą zalewową zamiast wypełnienia zaprawą cementową.
Nawierzchnia z trylinek stosowana jest na placach (szczególnie nadaje się na place targowe i przemysłowe) (segregator aktów prawnych).

Z powodu małej zawartości cementu, a przez to i małych napięć wewnętrznych wywołanych zmianami temperatury, szczeliny dylatacyjne przy zawartości cementu poniżej 175 kg/m3 nie są potrzebne, przy zawartości zaś 1750-200 kg/m3 wystarczające są w odstępach 30-50 m, a przy przekroczeniu ilości 200 kg/m3 konieczne w odstępach około 15 m.

We wszystkich przypadkach pożądane są szczeliny dylatacyjne wzdłuż krawężników, które można wykonać przez oddzielenie betonu podbudowy od krawężnika i jego ławy warstwą papy i asfaltu (promocja 3 w 1).
Podbudowy z gruntów stabilizowanych. Opanowanie technologii stabilizacji gruntów na drogach zamiejskich i pomyślne wyniki doświadczeń zachęciły do stosowania stabilizacji gruntów przy budowie ulic. Technologia i wykonawstwo robót opiera się na tych samych zasadach, jak dla dróg zamiejskich.