Elementy orbity

ADAMS (ądamz) Henry Brooks, 1838- 1918, amer. historyk i pisarz; historia Stanów Zjedn. oparta na zasadach idealizmu i personalizmu; autobiografia krytykująca współcz. system kapitalist. z elementami rei. tradycjonalizmu. Adams [ądamzl John, 1735-1826, amer. działacz niepodległościowy; współtwórca Deklaracji Niepodległości: 1797-1801 prezydent USA (program uprawnienia budowlane na komputer).

Adams (ądamz) John Couch, 1819-92, astronom ang. w. Cambridge, czl. Royal Society; 1845 podał (niezależnie od U.J.J. Leverriera) elementy orbity nie znanej wówczas planety Neptuna. ADAMS John Quincy, 1767- 1848, amer. dyplomata i polityk; 1825- 29 prezydent Stanów Zjedn.; przeciwnik niewolnictwa; współudział w oprać, doktryny Monroe. ADAMS Roger, 1889-1971, chemik amer.; prof. uniw. stanu Illinois, czł. PAN; gl. prace dotyczą procesu katalitycznego uwodorniania, syntezy aldehydów aromatycznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Adams (ądamz) Samuel, 1722-1803, amer. działacz niepodległościowy; 1764 zal. organizacji Sons of Liberty; gl. przywódca bostońskiego „buntu herbacianego” 1773. ADAMS (ądamz) Walter Sydney, 1876- 1956, astrofizyk amer.; dyr. Mount Wilson Observatory; autor prac z zakresu spektroskopii Słońca i gwiazd; 1914 współtwórca metody paralaks spektroskopowych. ADAMSKI Jerzy, ur. 1922, krytyk i historyk literatury i teatru; wykładowca m.in. w PWST; szkice lit. o literaturach rom. (Świat wolteriański), eseje o współcz. kulturze poi. i teatrze (Obrona teatru dramatycznego); Historia literatury francuskiej (uprawnienia budowlane).

Węzeł drogowy

ADAMSKI Stanisław, 1875-1967, działacz spoi. i polit., ksiądz; współzat. ChD; 1904-10 sekr. gen. Związku Tow. Kat. Robotników Pol.; 1918-19 komisarz NRL; od 1925 prezes Pol. Stronnictwa Chrzęść. Demokracji; 1919-22 poseł na sejm, 1922-27 senator; czynny w Akcji Kat.; od 1930 biskup katów.; po wojnie organizator administracji kość. na ziemiach zach. i północnych. ADAMSYT, związek arsenoorg.; bojowy środek trujący (drażniący dym); kryształy. ADAMUS Jan, 1896-1962, historyk państwa i prawa oraz historiograf; prof, uniw. w Lodzi; Monarchizm i republi- kanizm w syntezie dziejów Polski (program egzamin ustny).

ADANA, m. ośr. adm. ilu A.; 636,7 tys. mieszk., zespól miejski 864,4 lys. (1983); przemysł gt. ba- weln., tytoniowy, cement., chem.; ośr. regionu uprawy bawełny; węzeł drogowy; uniw.; meczety (XV, XVI w.); muzeum. ADAPAZARI, m. w pn.-zach. Hir- cji, ośr. adm. ilu Sakarya; 131,4 tys. mieszk. (1980); przemysł maszyn., chem., celulozowo-papiern., spoż., skórz.; węzeł kol. i drogowy. AdAPTABILNOŚĆ (przystosowawczość), biot. zdolność do fizjol. reagowania przystosowawczego komórek, tkanek, narządów organizmu na zmiany warunków jego środowiska zewu. i wewnętrznego. ADAPTACJA (przystosowanie), biol. procesy wytwarzania się dziedzicznych właściwości przystosowawczych anat. i fizjol. w obrębie populacji, w zmienionych warunkach środowiska; polega na zmianach puli genet, populacji, wywołanych przez działanie selekcji naturalnej (opinie o programie).

ADAPTACJA, lit. przetworzenie utworu lit. na utwór innego rodzaju lit. lub innej sztuki (np. powieści na film). Adaptacja SPOŁECZNA, proces dostosowywania jednostki lub grupy do funkcjonowania w zmienionym środowisku spoi., obejmujący przekształcenia jej wewn. struktury i/lub sposobów działania. Adaptacyjne układy, autom, układy sterowania, których struktura i parametry zależą od zmieniających się warunków pracy; stosowane, gdy warunki pracy układu zmieniają się w sposób przypadkowy; przykładem u.a. jest pilot automatyczny (segregator aktów prawnych).

ADAPTER: l) przetwornik mechano- elektr. (zw. także wkładką adapterową) zamieniający drgania mech. igły gramofonu na sygnał elektr.; 2) w technice pomiarowej część głowicy ląęząca mechanicznie i elektrycznie badany obiekt (np. układ scalony z systemem pomiarowym). AdAREA PÓŁWYSEP [ade’aa p ], piw. Antarktydy Wsch. (Ziemia Wiktorii), między zatokami Maubraya i Robertsona (O. Spokojny); skalisty; najbardziej wysunięta część Przylądek A., 71 °17’S, 170°06’E; miejsce pierwszego lądowania na Antarktydzie (23 I 1895), dokonanego przez załogę norw. statku wielorybniczego „Antarctic” (promocja 3 w 1).