Generalny przegląd

Generalny przegląd wskazuje na to, że możliwość stwarzania metod projektowania jest prawie nieograniczona, szczególnie jeśli jeszcze wprowadzić taki czynnik, jak operowanie ilościami objętości absolutnych, objętości pozornych i ciężarów (program uprawnienia budowlane na komputer). Różnorodność metod będzie jednak tylko pozorna, bo wszystkie bez wyjątku muszą spełnić wyszczególnione uprzednio 3 lub 4 warunki, a ilości w różnych jednostkach dają się w najprostszy sposób przeczyć jedna na drugą w każdym przypadku.

Idąc dalej można śmiało postawić twierdzenie, że w gruncie rzeczy nie a metod dobrych i złych, a są tylko dobrze lub źle uziarnione kruszywa, zaś same metody są co najwyżej mniej lub bardziej skomplikowane. Trzeba jedna zaznaczyć, że przy nadmiarze zaczynu rola uziarnenia kruszywa schodzi a drugi plan, jak to wykazał Br. Bukowski (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Niekiedy rozróżnia się metody analityczne i doświadczalne. Jest to podział nieprecyzyjny. Każda metoda wymaga doświadczalnego ustalenia pewnych wartości, jak ciężary objętościowe i nasypowe składników oraz jakość cemea tu, choć można też operować oszacowanymi liczbami. Każda metoda wymaga jednak bezwzględnie wykonania próbnej mieszanki i przeważnie również da świadczalnej korekty. Same doświadczenia również nie dają automatycznych wyników. Zawsze trzeba przeprowadzić pewne uboczne wyliczenia, choćby prymitywne, chyba że się odczytuje gotowy skład betonu z tablic, które z na tury rzeczy są niedokładne. Toteż w niniejszej pracy zrezygnowano z takie charakterystyki metod (uprawnienia budowlane).

Najbardziej celowe wydaje się omawianie metod wg krajów, gdyż między badaczami poszczególnych krajów istnieją zazwyczaj dość ścisłe powiązania ideowe. Mamy z pewnością „szkoły": francuskie, polskie, anglosaskie; inne są mniej wyraźnie zróżnicowane. Toteż po tej właśnie linii zostały metody zgrupowane, co zresztą nie wyklucza mimo wszystko dużej różnorodności w danym kraju (program egzamin ustny).
Najprostsze i najbardziej konsekwentnie opracowane są dwie metody: metoda analityczna W. Paszkowskiego i metoda doświadczalna Wl. Kuczyńskiego.

Dostępne metody

Omówione zostały możliwie wszystkie dostępne metody, choć niektóre z nici były dostępne tylko w opracowaniach nieoryginalnych. Z metod zostały wydzielone i włączone ustalenia o ogólniejszej wartości (wykresy, tablice, wzory). Metody różnią się w bardziej istotny sposób tylko w podejścia do zagadnień (warunków) wodożądności i uziarnienia kruszywa. Toteż tylko to aspekty zostały w poszczególnych metodach bliżej omówione, choć zakres omawiania nie wszędzie jest jednakowy. Ważniejsze metody zostały omówione w postaci przykładów liczbowych, jako najłatwiej zrozumiałych dla czytelnika (opinie o programie).

W pierwszym rzędzie musi być założona konsystencja, czyli stopień wilgotności masy betonowej. Zależy ona w pewnym stopniu od rozporządzalności urządzeń do transportu i zagęszczania masy betonowej, ale głównie od rodzaju samej budowy i wymiarów jej elementów konstrukcyjnych. Jak wiadomo, konsystencja nie jest jednoznacznie powiązana z wartością (segregator aktów prawnych).
Mieszanki betonowe sypko-wilgotne, wymagające ubijania, są dziś mało stosowane; stosuje się je głównie przy budowie dróg i podłóg oraz przy wyrobie bloków betonowych, a poza tym do ścian oporowych i podrzędnych konstrukcji betonowych.

Bardzo szeroko stosowane są mieszanki o konsystencji wilgotnej i gęstoplastycznej, które otrzymuje się przez ubijanie i przede wszystkim wibrowanie. Szczególnie te ostatnie są w użyciu w budownictwie drogowym i w prefabrykacji elementów żelbetowych (promocja 3 w 1).

Masy betonowe o konsystencji rzadszej stosowane są w budownictwie „mokrym”: masy o konsystencji plastycznej - do produkcji elementów słabo zbrojonych, masy o konsystencji ciekłej - do elementów bardzo gęsto zbrojonych; szczególowsza specyfikacja. Wpływ zmiany ilości wody na konsystencję. Odpowiednio do konsystencji należy określić ilość wody w masie betonowej.