Gleby ferrytowe

Gleby Haiti zaliczane są do karaibskiej krainy glebowej. Są to przede wszystkim czerwone gleby leral iłowe (ferralsole), ale leż gleby ferrytowe i w dolinach rzecznych - żyzne ciemne wertisole. Naturalną roślinność stanowią wilgotne lasy równikowe (z szlachetnymi gatunkami drzew), a na suchszych terenach - suche lasy równikowe, zrzucające okresowo liście. W górach, na zboczach dowietrznych, rosną lasy sosnowe. W ciągu ostatnich 30 lal obszar lasów zmalał z 25 do 4% (a według niektórych źródeł nawet do 1%) pow. kraju. Spowodowało to intensywną erozję gleb (program uprawnienia budowlane na komputer).

Obecnie większość: obszaru zajmują wtórne zbiorowiska sawannowe. Wybrzeża w wielu miejscach porastają zarośla namorzynowe (mangrowe). Fauna Haiti należy do Regionu Antylskiego Krainie Neotropikalnej. Charakterystycznym ssakiem jest endemiczny almik haitański. Wśród ptaków na uwagę zasługują drzewek a kubańska oraz występujące tylko na tej wyspie płaskodzióbki: długodzioby i górski. Bogaty jest świat gadów (węże, jaszczurki i krokodyle. Obszary chronione zajmują zaledwie 0,35% pow. kraju (97 km’). Składają się na nie trzy parki narodowe: Pic Macaya (55 km ‘) i La Visile (20 km’), obejmujące wysokogórskie tereny na pd. kraju oraz najstarszy - La Citadelle (22 km-) na pn., z zabytkowymi obiektami z okresu kolonialnego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dynamika wzrostu liczby ludności

Haiti zamieszkują prawie wyłącznie Murzyni (95%) - potomkowie afrykańskich niewolników. Pozostali to Mulaci (3%) - warstwa elitarna, do której w większość i należy władza oraz biali (2%). Językiem urzędowym jest francuski, ale używa się też kreolsko- -francuskiego. Zdecydowana większość ludności (80%) to katolicy, których znaczna część praktykuje także voodoo (zespół wierzeń i obrzędów o afrykańskich korzeniach). Liczną grupą (16%) są również protestanci. Haiti jest krajem bardzo gęsto zaludnionym (24.3 osoby/ km²). Największe miasta - w tym stolica Port- au-Prince (755 tys., zespół miejski 1266 tys.) - powstały na wybrzeżach (uprawnienia budowlane).

Odsetek ludności miejskiej wynosi 32%. Mimo najwyższych w Ameryce Północnej wskaźników stopy zgonów (1,6%) i śmiertelnośc i niemowląt (aż 10,4%), przyrost naturalny jest wysoki (2,2%) dzięki dużemu wskaźnikowi stopy urodzeń (3,8%). Jednak na skutek znacznej emigracji do Stanów Zjednoczonych i Dominikany, dynamika wzrostu liczby ludności jest niewielka (15% w latach 1985-96). Najwięcej (56%) jest osób w wieku produkcyjnym (15-65 lat), 40% to dzieci i młodzież do 15 lat. Przeciętna dł. życia w Haiti - 56 lat - jest najkrótsza w całej Ameryce Północnej. Wiąże się to z bardzo niskim standardem życia, złymi warunkami sanitarnymi i słabo rozwiniętą opieką medyczną - na 1 lekarza przypada aż 10 060 osób. 55% ludności powyżej 15 lat stanowią analfabeci (program egzamin ustny).

Haiti to najuboższy i najbardziej zacofany gospodarczo kraj w obu Amerykach. Wykładnik tego faktu stanowi najniższa w całym regionie wartość PNB na 1 mieszkańca (220 USD). Bardzo duże jest bezrobocie (55%) oraz inflacja (14,5%). Podstawą gospodarki jest rolnictwo (44% PKB, 66% zatrudnionych), zaspokajające jednak tylko ok. 60% zapotrzebowania na żywność (opinie o programie).

Dominują niewielkie, rodzinne gospodarstwa rolne. Na plantacjach uprawia się przede wszystkim kawę, a także trzcinę cukrową, banany i bawełnę, natomiast na gruntach ornych - maniok, kukurydzę, ryż, sorgo, fasolę, bataty i proso. Użytki zielone wykorzystywane s.j w hodowli (gl. pasterskiej) bydła, kóz, trzody chlewnej oraz koni (segregator aktów prawnych). Przemysł (12% PKI3, 9% zatrudnionych) jest słabo rozwinięty. Z licznych zasobów mineralnych eksploatowane są jedynie złoża boksytu i miedzi. W przemyśle przetwórczym dominują zakłady przemysłu spożywczego (produkcja cukru, rumu, oleju i papierosów), włókienniczego, chemicznego (produkcja mydła) i materiałów budowlanych (produkcja cementu) (promocja 3 w 1).