Imadło ręczne

Imadło ręczne, imadełko - uchwyt do zamocowywania małych przedmiotów przy ich obróbce ręcznej, trzymany podczas pracy przez robotnika w ręku.
Imadło równoległe - imadło ślusarskie, w którym powierzchnie chwytowe są wzajemnie równoległe (program uprawnienia budowlane na komputer).
Imadło ślusarskie, imadło warsztatowe - uchwyt do mocowania przedmiotów podczas ich obróbki ręcznej przez zaciśnięcie między dwiema szczękami rozróżnia się i.ś. przenośne i stałe, przykręcane do stołu warsztatowego.

Imadło zawiasowe - imadło ślusarskie, w którym powierzchnie chwytowe szczęk tworzą kąt ostry o wielkości zależnej od grubości mocowanego przedmiotu.
Imidazol, glioksalina, C3H4N2 - słaba zasada o własnościach aromatycznych; bezbarwne słupki, rozpuszczalne w wodzie, alkoholu, chloroformie, nierozpuszczalne w eterze; stosowany do syntez organicznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Imidki - związki pochodne amoniaku, w którym dwa atomy wodoru zostały zastąpione atomami metalu, zawierające grupę iminową :NH (np. BaNH - imidek barowy).
Imidy - pochodne kwasów dwukarboksylowych, w których grupy wodorotlenowe w obu grupach karboksylowych zastąpiono grupą iminową :NH
Iminy - związki organiczne zawierające grupę iminową :NH.
Immersja - zanurzenie badanego ciała w c i eczy immersyjnej, tzn. w cieczy o dużym współczynniku załamania; w mikroskopie ciecz immersyjna wypełnia przestrzeń między przedmiotem a pierwszą soczewką obiektywu mikroskopu, dzięki czemu uzyskuje się zwiększenie jasności obrazu i apertury liczbowej (uprawnienia budowlane).
Immitancja - impedancja lub admitancja
Immobilizacja enzymu - osadzanie enzymu na stałym podłożu, spełniającym funkcję nierozpuszczalnego nośnika, umożliwiające oddzielenie go od produktów reakcji, a tym samym wielokrotne użycie w procesie ciągłym.

Immunizacja, uodpornienie - proces przebiegający w organizmie ludzkim lub zwierzęcym pod wpływem kontaktu z obcym dla niego antygenem; prowadzi do powstania odporności humoralnej lub komórkowej (program egzamin ustny).

Immunochemia

Immunochemia - gałąź chemii fizjologicznej obejmująca badania chemiczne zjawisk związanych z odpornością organizmów na choroby zakaźne, np. badania nad tworzeniem się w organizmie substancji odpornościowych pod wpływem surowic i szczepionek.
Immunoelcktroforcza - rozdział białek w żelu wysyconym przeciwciałem, które zostało otrzymane z surowicy zwierzęcia po wstrzyknięciu mu badanego białka (opinie o programie).
Immunologia - nauka zajmująca się zjawiskami odporności organizmów na działanie czynników chorobotwórczych; obejmuje też zagadnienia serologii.

Impactor - młot przeciwbieżny poziomy, którego bijaki, napędzane sprężonym powietrzem, uderzają z obu stron w materiał zawieszony na przenośniku łańcuchowym w miejscu spotkania się bijaków.
Impedancja, opór zespolony, opór pozorny - przy przebiegach stałych - wielkość określona stosunkiem napięcia panującego na zaciskach dwójnika do natężenia prądu płynącego przez ten dwójnik, w tym przypadku i. jest liczbą rzeczywistą i jest nazywana rezystancją stałoprądową; w stanie ustalonym przy przebiegach sinusoidalnych o określonej pulsacji - wielkość określona stosunkiem wartości zespolonych napięcia do prądu wdwójniku, w tym przypadku i. jest liczbą zespoloną i może być przedstawiona w postaci algebraicznej Z = R+]X, gdzie R - rezystancja, X - reaktancja, j = jednostka urojona.
Impedancja akustyczna - wielkość zespolona wyrażona w przypadku drgań akustycznych sinusoidalnych stosunkiem ciśnienia akustycznego na określonej powierzchni układu akustycznego do prędkości objętościowej (segregator aktów prawnych).
Impedancja charakterystyczna (linii przesyłowej) - wielkość wyrażona stosunkiem napięcia do prądu fali bieżącej w płaszczyźnie poprzecznej linii przesyłowej.
Impedancja falowa - wielkość określona stosunkiem wartości pola elektrycznego fali elektromagnetycznej do wartości składowej pola magnetycznego normalnej do pola elektrycznego tej fali.
Impedancja mechaniczna - wielkość wyrażona stosunkiem siły mechanicznej, przyłożonej do linearnego układu mechanicznego, do składowej prędkości, zgodnej z kierunkiem siły, w punkcie przyłożenia tej siły.

Impedancja skrośna katody - elektron, impedancja występująca w określonych warunkach pracy między rdzeniem katody i zewnętrzną powierzchnią warstwy emisyjnej; i.s.k. jest sumą impedancji warstwy emisyjnej i impedancji warstwy pośredniej.
Implantacja jonów - wprowadzenie jonów do ciała stałego dzięki dużej energii kinetycznej, którą uzyskują one np. w polu elektrycznym, w celu modyfikacji własności jego warstwy powierzchniowej.
Implikacja - zdanie złożone .jeśli p to q" (oznaczane p=>q)y które jest prawdziwe, jeśli zdanie q jest prawdziwe lub jeśli p i q są zdaniami fałszywymi.

Implo/ja - gwałtowne zgniecenie naczynia wskutek ciśnienia zewnętrznego (promocja 3 w 1).
Impost - element architektoniczny w postaci płyty lub bloku kamiennego, umieszczony między głowicą filaru lub kolumny a sklepieniem lub arkadą.