Kanały obiegowe

O ile w pochylniach otwartych dylatacje nie muszą być szczelne, o tyle w zamkniętych, na odcinku od zamknięcia do WW, muszą gwarantować zupełną szczelność. Warunek ten dotyczy zarówno elementów poziomych (dna), jak i pionowych ścian ograniczających zagłębie (program uprawnienia budowlane na komputer).
Szczegółowego zaprojektowania wymagają zamknięcia pochylni, ich głowy oraz kanały obiegowe wraz z urządzeniami przepompowującymi wodę.

Wykonuje się je podobnie jak analogiczne urządzenia w dokach suchych. Poza tym do pochylni zamkniętych stosują się zalecenia podane w ustępie poprzednim.
Konstrukcja pochylni poprzecznych różni się od konstrukcji pochylni podłużnych otwartych dużą liczbą torów spustowych, rozmieszczanych co 2 do 2,5 m, którym często odpowiadają wzmacniające płytę pochylni belki podłużne. Z uwagi na większe nachylenie powierzchni pochylni, należy w jej części nadwodnej wyrobić odpowiednie gniazda dla podpór statku (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Coraz częściej buduje się pochylnie poprzeczne o górnej powierzchni prawie poziomej (~1%). Ułatwia to montaż statku z bloków, które można podwozić na wózkach. Statek jednak musi być montowany na tak wysokich podporach, aby było możliwe założenie pod nim ukośnych ruchomych torów spustowych i zmontowanie na nich sani.

Szczegóły rozwiązania poprzecznej pochylni zrzutowej w Stoczni im. Komuny Paryskiej. Pochylnia ta składa się z wąskiego nabrzeża oczepowego ze ścianką szczelną stalową i rzędem pionowych pali prefabrykowanych 35X35 cm, zakotwionego w rzędzie kozłów z takichże pali ukośnych (4:1) (uprawnienia budowlane).
Na tym nabrzeżu oraz na ławie dla podpór stępkowych, równoległej do krawędzi nabrzeża i również posadowionej na rzędzie prefabrykowanych pali pionowych, ułożono poprzeczne belki poziome, odgrywające rolę belek spustowych, rozstawione co 6 m i dodatkowo podparte trzema rzędami pali prefabrykowanych. Wysokość tych belek wynosi nad wodą 80 cm. w głębi terenu jest większa odpowiednio do 1% spadku górnej powierzchni; szerokość belek 50 cm. Pola między belkami spustowymi i belką dla podpór stępkowych wypełniono płytami żelbetowymi 20 cm grubości, ułożonymi na podsypce żwirowej także o grubości 20 cm (program egzamin ustny).

Szczegóły organizacji pracy

Wzdłuż krawędzi nabrzeża ułożono drewnianą belkę progową nadającą się do wymiany po zużyciu (opinie o programie).
Teren przyległy do pochylni założono wyżej, na rzędnej 4-2,50 m, konstruując uskok w postaci muru żelbetowego na rzędzie kozłów z pali żelbetowych prefabrykowanych. Na tej prawie poziomej powierzchni układano w pierwszym okresie eksploatacji tory spustowe stalowe w postaci trójkątnych kratownic o spadku górnej powierzchni 1 : 7.

Po kilku modernizacjach przebudowano pochylnię, dodając dwa dodatkowe rzędy pali (wierconych), połączonych oczepami podłużnymi, stanowiącymi wraz z belką dla podpór stępkowych fundamenty 3 szyn dla wózków podstawiających bloki lub całe kadłuby na pochylnię, na której obecnie statków już się nie montuje, ale która służy tylko do ich wodowania (segregator aktów prawnych).
Szczegóły organizacji pracy na pochylni poprzecznej opisanego typu po ostatniej modernizacji podaje praca [19]. Wyposażenie pochylni stanowią urządzenia dźwignicowe. Interesują one projektanta pochylni o tyle, że wymagają zwykle fundamentów lub nawet specjalnych estakad przypochylniowych.

Zadaniem tych urządzeń jest podnoszenie i dostarczanie na właściwe miejsce, a potem podtrzymywanie do czasu całkowitego wmontowania poszczególnych elementów składowych kadłubów, którymi mogą być poszczególne arkusze blach lub też cale sekcje kadłuba. Zależnie właśnie od wielkości tych elementów, od wielkości statków oraz od warunków lokalnych dźwignice pochylniowe przybierają różne formy (promocja 3 w 1).

Najstarszą formę stanowią stałe, obrotowe dźwignice wieżowe, które są wprawdzie dość tanie, ale których wadą jest stosunkowo mały zasięg. Z tego powodu przy każdej pochylni potrzebna jest większa ich liczba.