Konieczność pośpiechu

Konieczność pośpiechu w prowadzeniu robót morskich z przyczyn poprzednio omówionych, konieczność koordynacji ich z wielkimi robotami pogłębiarskimi, prowadzonymi zwykle równocześnie przez inne przedsiębiorstwo, częsta zależność sposobów wykonania budowli od postępu tychże robót pogłębiarskich, a wreszcie duży stopień zmechanizowania robót morskich - wszystko to powiększa znaczenie należytej organizacji robót, która musi być przemyślana staranniej jeszcze niż przy robotach lądowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podstawą do opracowania harmonogramów robót powinny być przy budowlach zewnętrznych wyniki wieloletnich, systematycznych obserwacji dotyczących stanu morza w danym rejonie. Obserwacje te pozwolą na obliczenie średniej liczby dni w każdym miesiącu, w czasie których wykonywanie pewnego rodzaju robót morskich jest niemożliwe (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Duże usprawnienie niektórych robót przyniosło od kilku lat stosowanie platform roboczych. Pozwalają one na pracę podczas stanów morza uniemożliwiających jakąkolwiek działalność budowlaną za pomocą innych środków - niekiedy umożliwiają nawet pracę w czasie lżejszych sztormów. Dzięki tym urządzeniom znacznie powiększa się liczba dni roboczych w roku, w niektórych rejonach do 100% liczby dni kalendarzowych (uprawnienia budowlane).

Jeżeli jednak nie dysponuje się platformami roboczymi, to ogólnie można przyjąć, że podczas stanu morza powyżej 4°, czyli gdy zaczynają występować często białe grzebienie, a morze zaczyna wyraźnie szumieć (odpowiada to mniej więcej prędkości wiatru do 10 m/s), żadne roboty budowlane na otwartym morzu nie mogą być prowadzone.
Podczas falowania do 3°, a w szczególnych wypadkach do 4°, możliwe jest prowadzenie niektórych robót pogłębiarskich, ale tylko za pomocą pogłębiarek ssących, nasiębiernych, o własnym napędzie, ze smokiem wleczonym (program egzamin ustny). W warunkach takich możliwy jest także transport holowniczy szaland z urobkiem ziemnym lub materiałami.

Głębokość basenów

Większość jednakże pogłębiarek może pracować tylko podczas stanu morza nie wyższego niż 2° (fala krótka, grzbiety szkliste, średnia prędkość wiatru 2,5 m/s). W tych samych granicach możliwe jest układanie za pomocą dźwignic pływających bloków stanowiących podwodne konstrukcje falochronów, ustawianie natomiast skrzyń pływających może odbywać się przy stanie najwyżej do 1°.

Otrzymane w myśl powyższych zasad zestawienie dni w każdym miesiącu, w których mogą być prowadzone różnego rodzaju roboty, będzie miało znaczenie jedynie orientacyjne, gdyż w różnych latach i w różnych warunkach mogą zdarzać się znaczne nieraz odchylenia (opinie o programie).
Na robotach zewnętrznych, gdy nie ma w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca budowy żadnego portu lub innego schroniska, zachodzi często, jak już wspomniano, potrzeba budowania specjalnych basenów ochronnych. W basenach tych znajduje w razie potrzeby schronienie przed sztormami cały sprzęt pływający używany przy budowie.

Baseny te najczęściej wykonuje się w brzegu przy użyciu pogłębiarek, zapewniając równocześnie swobodny do nich dostęp przez wyczerpanie kanału wejściowego ujętego w dwa falochrony kierujące, doprowadzone poza obszar przyboju (segregator aktów prawnych). Często wyzyskuje się w tym celu ujścia niewielkich rzeczek wpadających do morza. Głębokość tych basenów powinna być’ dostosowana do zanurzenia używanych jednostek (2,5-3,5 m), a usytuowanie nieco ukośne do osi rzeki lub sztucznego kanału wejściowego w celu niedopuszczenia fal podchodzących od morza.

Powierzchnia ich powinna odpowiadać powierzchni zajmowanej przez wszystkie przewidziane w czasie robót jednostki pływające, zestawione dość ciasno jedna
obok drugiej, z pozostawieniem niewielkich luzów i rezerw dla niezbędnych manewrów. W basenach takich buduje się zwykle tymczasowe nabrzeża robocze oraz wyciąg (slip) dla remontu sprzętu, a przy wyciągu zwykle niewielkie zakłady naprawcze i warsztat (promocja 3 w 1).