Krawędzie wypukłe

Tarcie bowiem w obrębie warstwy izolacyjnej jest na ogół bardzo małe i wystarczy niewielka siła styczna, w tym przypadku będąca składową ciężaru budowli, aby to tarcie pokonać. Przy fundamentowaniu na palach lub studniach, gdy zachodzi konieczność wykonania izolacji, konstrukcja fundamentów będzie musiała być zupełnie inna od konstrukcji, w której izolacja nie jest wymagana.
Nie są wskazane również wszelkie odsadzki, występy i wgłębienia w ścianach (program uprawnienia budowlane na komputer)..

Powierzchnie przeznaczone do izolacji powinny być możliwie płaskie lub pochyłe, lecz w żadnym razie nadwieszone. Krawędzie wypukłe, wklęsłe i naroża powinny być zaokrąglone. Szczególnie należy zwracać uwagę na to, aby powierzchnie, po których ma spływać woda, miały odpowiednie nachylenie.
Rysy w konstrukcji zagrażają trwałości izolacji. Dlatego w budowli należy zastosować szczeliny dylatacyjne wszędzie tam, gdzie można się spodziewać rys na skutek skurczu, wpływu wahań temperatury, nierównomiernego osiadania gruntu, drgań itp. Tego rodzaju szczeliny można podzielić na szczeliny budowlane, skurczowe i ruchowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Mają one różne zadania i dlatego powinny być w różny sposób rozwiązane. Szczeliny robocze na stykach roboczych tworzą się, jeśli nanoszenie betonu nie może odbywać się w sposób ciągły i muszą być przewidziane przerwy w betonowaniu. Części jednak konstrukcji pomiędzy wyraźnymi szczelinami należy starać się betonować bez przerw roboczych, jako monolityczne, bowiem styki robocze mogą być nieszczelne (uprawnienia budowlane).
Wykonywanie izolacji szczelin dylatacyjnych nastręcza poważne trudności i z tych względów należy ich w miarę możności unikać. Należy w każdym przypadku rozważyć, czy zamiast stosowania szczeliny dylatacyjnej nie byłoby bardziej celowe obliczenie statyczne konstrukcji na wpływy termiczne i skurczu oraz wprowadzenie dodatkowego zbrojenia. Takie właśnie rozwiązanie, biorąc pod uwagę całokształt pracy budowli, może być bardziej celowe i zapewnić lepsze i pewniejsze warunki eksploatacyjne obiektu (program egzamin ustny).

Szczeliny dylatacyjne

Szczeliny dylatacyjne zapewniają przylegającym do siebie konstrukcjom możliwość wzajemnych ruchów pionowych lub poziomych, albo też jednych i drugich jednocześnie. Ponieważ różne rodzaje szczelin dylatacyjnych wymagają różnego rodzaju rozwiązań izolacji, mają zatem istotny wpływ na ukształtowanie izolacji i dlatego zostaną omówione właśnie pod tym kątem widzenia.
Szczeliny tego rodzaju powstają pomiędzy istniejącą częścią konstrukcji i konstrukcją nową, jeżeli nie ma możliwości stworzenia między nimi mocnego połączenia. Stosuje się je w celu oddzielenia budowli lub ich części, w szczególności spoczywających na niejednolitym gruncie (opinie o programie).

Należy je również stosować wówczas, gdy ze względu na przeznaczenie budowli występują znaczne różnice naprężeń na grunt, np. pomiędzy przyczółkiem i jego skrzydłami lub pomiędzy kominem i stojącym obok niego budynkiem.
Grubość szczeliny budowlanej jest przeważnie niewielka i stała, chociaż nie są wykluczone pewne zmiany wskutek ruchów termicznych (segregator aktów prawnych).

W celu utworzenia szczeliny dylatacyjnej wystarczy za pomocą wkładki z papy lub powłoki bitumicznej oddzielić części konstrukcji budowlanych. Izolacja budowli w obrębie tego rodzaju szczelin podlega naprężeniom ścinającym, sprawiającym najpoważniejsze kłopoty przy rozwiązaniach konstrukcyjnych.

Przy projektowaniu izolacji w obrębie szczelin należy wziąć pod uwagę możliwość wykonania tej izolacji. Jeżeli obie zdylatowane części budowli wymagają izolacji, należy przede wszystkim dążyć do posadowienia ich na tym samym poziomie, wtedy bowiem rozwiązanie izolacji będzie najłatwiejsze i najprostsze. W razie konieczności zaizolowania tylko jednej części obiektu wskazane jest, aby druga część przy dylatacji była nieco odsunięta, tak aby nie wywierała na izolację wpływu (promocja 3 w 1)..