Maksymalny wymiar ziarna gruzu

Chodnik z płyt układa się albo na podłożu gruntowym za pośrednictwem podsypki piaskowej, albo na podbudowie. Podbudowę pod chodniki stosuje się w przypadkach:
- dużego ruchu,
- słabego gruntu podłoża,
- dużych szerokości chodników o małych spadkach poprzecznych.

Podbudowa może być wykonana:
a) ze żwiru lub żużla o grubości warstwy 8-MO cm,
b) z gruzu ceglanego o grubości warstwy 10-20 cm,
c) z gruzobetonu o grubości warstwy 8-25 cm przy ilości cementu 150 kg/m3 (program uprawnienia budowlane na komputer).

Maksymalny wymiar ziarna gruzu nie może przekraczać 80 mm. Podsypka powinna być z grubo- lub średnioziarnistego piasku, o grubości warstwy w normalnych przypadkach (grunt przepuszczalny) 5-7 cm. W przypadku gruntów nieprzepuszczalnych grubość podsypki zwiększa się od 10-12 cm. Spełnia ona wtedy rolę warstwy odsączającej.
Niekiedy zachodzi potrzeba układania chodnika z płyt na podbudowie za pośrednictwem podsypki cementowo-piaskowej o stosunku 1 :4. Normalna grubość podsypki wynosi 3H-5 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Ułożone płyty, tworzące chodnik, powinny być ujęte w obramowanie, którym od strony jezdni jest krawężnik, od strony zaś zieleńca albo pobocza ziemnego - obrzeże lub opaski z kostek kamiennych, ułożone na podsypce piaskowej.

Wykonanie chodników. Na wyprofilowanym i zagęszczonym podłożu gruntowym rozściela się i zagęszcza podsypkę. Następnie układa się płyty z zachowaniem spadku podłużnego i poprzecznego. Spadek poprzeczny waha się w granicach 1-2% i jest tym większy, im chodnik jest węższy (uprawnienia budowlane).

Płyty układa się:
- w rzędy poprzeczne z zachowaniem wiązania w kierunku podłużnym, przy czym płyty połówkowe układa się przy oporach bocznych,
- w rzędy podłużne z zachowaniem wiązania w kierunku poprzecznym,
- w rzędy ukośne pod kątem 45° do osi chodnika ze stosowaniem infuł przy oporach.

Poszczególne płyty układa się na przygotowanej podsypce, osadza się je na niej uderzeniem młotka poprzez drewniany klocek, a prawidłowość ułożenia sprawdza się za pomocą 2-metrowej łaty i libelli (program egzamin ustny).

Chodniki betonowane

Płyty osadza się wyżej o 1-1,5 cm w stosunku do górnej powierzchni krawężnika. Szerokość spoin powinna wynosić 8 mm. Płyty na łukach układa się wachlarzowo tak, aby spoiny rozszerzały się. Płyty mogą być przycinane.
Spoiny zamula się piaskiem lub wypełnia zaprawą cementową 1 : 2 na całą grubość płyt.
Chodnik po zalaniu szczelin zaprawą cementową przykrywa się warstwą piasku grubości 1,5-3 cm i przez 10 dni polewa się wodą (opinie o programie).
Wymagana dokładność profilu nakazuje, aby przyłożona do chodnika łata długości 3 m nie dawała większego prześwitu niż 10 mm.

Odchyłki od spadku nie powinny przekraczać 0,3%.
Chodniki betonowane na miejscu. Betonowanie chodników na miejscu w formie litych płyt stosowane było w miastach dość powszechnie, zwłaszcza przed pierwszą wojną światową. Dobrze wykonany chodnik tego rodzaju odznacza się równością, szorstkością, wodoszczelnością i estetycznym wyglądem. I dziś jeszcze, kiedy względy urbanistyczne lub eksploatacyjne zadecydują o wyborze tego typu nawierzchni, chodnik taki może być wykonywany, ale tylko wówczas, gdy w obrębie pasa chodnikowego brak jest jakichkolwiek przewodów uzbrojenia podziemnego i gdy nie przewiduje się ich zakładania (segregator aktów prawnych). W przeciwnym razie chodnik z chwilą wymiany przewodów, ich rewizji, czy też w wypadku budowy uległby całkowitemu zniszczeniu bez możności jakiegokolwiek odzysku materiałowego.

Chodnik betonowany na miejscu wykonuje się rozścielając bezpośrednio na wyprofilowanym i zagęszczonym podłożu gruntowym (jeżeli jest ono przepuszczalne) warstwę betonu żwirowego marki 250 grubości 8 cm po zagęszczeniu jako warstwę dolną. W przypadku nieprzepuszczalnego podłoża gruntowego wskazane jest między podłożem a warstwą dolną założyć warstwę odsączającą grubości 8-10 cm (promocja 3 w 1).

Przed rozpoczęciem wiązania na warstwie dolnej układa się z kolei warstwę górną betonu grubości 3 cm (po zagęszczeniu). Beton tej warstwy sporządzony z grysów pochodzących z twardych gatunków skał o konsystencji plastycznej powinien mieć markę 300.