Małe piece gazowe

Niektóre piece wyposażone są dodatkowo w zabezpieczenia bimetaliczne uniemożliwiające dopływ gazu do palnika, gdy płomień dyżurny jest zgaszony. Urządzenie to działa w ten sposób, że po nagrzaniu się elementu bimetalicznego znajdującego się w przestrzeni płomienia dyżurnego odkształca się on, powodując otwarcie zaworu odcinającego dopływ gazu do palnika. W piecach pozbawionych tego typu zabezpieczeń istnieje możliwość wybuchu nagromadzonego po zgaśnięciu płomyka dyżurnego gazu w momencie, gdy użytkownik będzie próbował zapalić gaz (program uprawnienia budowlane na komputer).

Schemat typowej aparatury gazowo-wodnej pieca gazowego bez zabezpieczenia bimetalicznego. W urządzeniu tym automatyczne zapalenie gazu palnika głównego od płomienia dyżurnego następuje po otwarciu zaworu na wypływie wody ciepłej. Woda zimna wpływająca przez końcówkę 14 przepływa przez dyszę Venturiego, powodując obniżenie ciśnienia nad membraną 18, podnosząc grzybek kurka gazowego otwiera dopływ gazu do palnika. Z chwilą zamknięcia przepływu wody ciepłej wyrównują się ciśnienia z obu stron membrany i sprężyny zamykają dopływ gazu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Małe piece gazowe, tzw. termy, nadają się do stosowania w mieszkaniach nad zlewozmywakami, zakładach fryzjerskich, gabinetach lekarskich i zabiegowych, laboratoriach oraz do zasilania pojedynczych natrysków. Piece średniej wielkości o wydajności (wody nagrzanej od 10 do 35°C) wynoszącej ok. 540 kg/h nadają się do zasilania lokalnych instalacji wewnętrznych mieszkań z bateriami czerpalnymi ciepłej wody umieszczonymi nad wanną (brodzikiem), umywalką i zlewozmywakiem. Piece o tej wydajności mogą zasilać też niewielkie instalacje w pomieszczeniach socjalnych. Jeżeli wydajność instalacji jest większa od 540 kg/h wody ciepłej (np. restauracje, zakłady usługowe, małe łaźnie itp.), można stosować piece gazowe produkcji zagranicznej o większych wydajnościach lub średniej wielkości piece produkcji krajowej łączone równolegle (uprawnienia budowlane).

Gazowe piece kąpielowe

Zasadniczo piec gazowy powinien być ustawiony najbliżej punktu czerpalnego ciepłej wody o największej wydajności dobowej, z tego względu montuje się go zazwyczaj bezpośrednio przy baterii znajdującej się nad wanną. Dolna krawędź pieca nie powinna się znajdować niżej niż 1 m nad podłogą. W żadnym przypadku nie należy umieszczać pieca nad pionem kuchennym. Przewody instalacji wewnętrznej zasilanej z pieca należy tak prowadzić, aby istniała możliwość samokompensacji wydłużeń cieplnych (program egzamin ustny). Nieuwzględnienie tego warunku przy przewodach prowadzonych w bruzdach prowadzi do rozsadzania ścian, pękania i wykruszania tynku oraz glazury, czy wreszcie do zalania mieszkania po pęknięciu przewodu.

Na przewodzie doprowadzającym gaz do pieca powinien znajdować się kurek odcinający, a na przewodzie wody zimnej zawór odcinający. W zarządzeniu Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli oraz Gospodarki Komunalnej z dnia 12.4.1961 r. (Mon. Pol. nr 25 z dnia 30.6.1956) podano minimalne średnice przyłączy gazowych przyborów gazowych oraz orientacyjne zużycie gazu o wartości opałowej Qc = 4000 kcal/ąm³ przez te przybory (opinie o programie).

Gazowe piece kąpielowe mogą być instalowane w pomieszczeniach wentylowanych o kubaturze nie mniejszej od 8 m³ (segregator aktów prawnych). W świetle przepisów nie wymagają odprowadzenia spalin do kanałów spalinowych jedynie piece przepływowe o wydajności mniejszej lub równej 7,8 Mcal/h, jeżeli używane są przez krótkie okresy w pomieszczeniach o dobrej wentylacji. Przewody spalinowe gazowych urządzeń grzewczych powinny odpowiadać warunkom sformułowanym w normie PN-59/B-10425 (promocja 3 w 1).

Wylot z pieca gazowego podłączony do przewodu spalinowego powinien być wyposażony w przerywacz ciągu umożliwiający przepływ spalin przy każdym kierunku wiatru oraz zapobiegający cofnięciu się spalin. Urządzenie to ma więc na celu uniemożliwienie zdmuchnięcia ognia z palnika oraz zapewnienie równomiernego odpływu spalin.