Materiały do pielęgnacji nawierzchni

Deski dla uzyskania większej ściśliwości bardzo często przed wbudowaniem moczy się w wodzie, a dla podwyższenia trwałości powleka się smołą drzewną lub olejami węglopochodnymi (program uprawnienia budowlane na komputer).
Ponadto stosowane są przekładki z plastycznych materiałów syntetycznych, jak np. celoteks, suprema, płyty pilśniowe itp.

Materiały do pielęgnacji nawierzchni w okresie dojrzewania betonu. W ostatnich latach w wielu krajach do pielęgnacji świeżego betonu nawierzchni stosuje się materiały wodoszczelne, cienką warstwą których pokrywa się świeży beton. Powłoka ta chroni beton przed wyparowaniem wody potrzebnej do jego normalnego dojrzewania (twardnienia). Wśród tych materiałów można wyróżnić grupę materiałów płynnych, które rozpylone tworzą na powierzchni nawierzchni błonkę odpowiedniej grubości, oraz grupę materiałów w postaci cienkich wodoszczelnych powłok (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Materiałom pierwszej grupy stawia się następujące wymagania:
- utworzona błonka powinna być elastyczna i o dużej przyczepności tak do świeżego jak i do stwardniałego betonu,
- czas tworzenia się błonki (odparowanie rozpuszczalnika) po jej naniesieniu nie powinien być dłuższy jak 2-3 godzin,
- przenikanie płynu (materiału) w świeży beton powinno być nie większe niż 3-4 mm,
- płyn powinien posiadać wiskozę umożliwiającą bez podgrzewania rozpylenie go i utworzenie w ten sposób błonki wymaganej grubości,
- materiał nie powinien oddziaływać szkodliwie (korozyjnie) na proces twardnienia i zachowania się betonu (uprawnienia budowlane).

Materiałom drugiej grupy stawia się wymagania:
- dostatecznej trwałości z możliwością kilkakrotnego użycia,
- dostatecznej wytrzymałości, aby przy układaniu i zdejmowaniu nie pękały,
- wodoszczelności (program egzamin ustny).

Jako materiały płynne stosowane są różne preparaty niejednokrotnie chronione patentami; materiały te tworzone są na bazie bitumów (asfaltów po- naftowych) i kauczuków.
Najpowszechniej jednak są stosowane emulsje asfaltowe oraz asfalty upłynnione.
Emulsję o zawartości asfaltu zaleca się stosować w zależności od pogody i temperatury otoczenia: przy słonecznej pogodzie i temperaturze powyżej 25°C - wolnowiążącą, przy pogodzie wilgotnej i temperaturze otoczenia 5-M0°C - szybkowiążącą, a w pośrednich warunkach atmosferycznych - średniowiążącą.
Jako materiały powłokowe mogą być stosowane folie oraz papiery natłuszczone (opinie o programie).

Projektowanie masy betonowej

Zagadnienie to jest omówione szczegółowo w I tomie Budownictwa betonowego. Ograniczymy się w tym miejscu tylko do podania specyfiki nawierzchni.
Na całość projektowania masy betonowej dla celów drogowych składają się następujące czynności:
- określenie właściwości masy betonowej i betonu,
- ustalenie rodzajów składowych materiałów masy betonowej,
- sprawdzenie własności materiałów przyjętych do produkcji masy betonowej,
- dobór uziarnienia kruszywa,
- dobór cementu,
- dobór wody,
- sprawdzenie urabialności,
- sprawdzenie cech wytrzymałościowych próbek sprządzonych z zaprojektowanej masy betonowej.

Przepisy polskie (PN-61/S-96015) określają szczegółowe warunki, jakie należy uwzględniać przy projektowaniu nawierzchniowych mas betonowych (segregator aktów prawnych).
Ważniejsze z nich to:
- cement powinien być marki nie niższej niż 350,
- uziarnienie kruszywa powinno się mieścić w obszarze granicznych krzywych uziarnienia,
- ilość cementu na ms gotowego betonu powinna być w granicach 300-M00 kg,
- wskaźnik wodno-cementowy powinien wynosić 0,40H-0,55 w zależności od przewidywanego sposobu zagęszczania (promocja 3 w 1).

Przy projektowaniu betonów nawierzchniowych należy dodatkowo uwzględnić następujące wskazówki:
- materiały składowe masy betonowej dobiera się przy maksymalnym wykorzystaniu materiałów miejscowych (piasek, żwir, kruszywo łamane) z zachowaniem wymaganych przepisów,
- materiały te należy sprawdzić w laboratorium budowlano-drogowym według obowiązujących zasad i przepisów,
- uziarnienie kruszywa dobiera się zgodnie ze wskazaniami,
- ilość cementu należy określić na drodze prób, przyjmując graniczne ilości według przepisów i stopniując dozowanie co 25-i-50 kg/m gotowego betonu. Jako właściwą należy przyjąć taką ilość cementu, z której wykonane próbki spełniają wszystkie wymagania przepisów.