Metoda pomiaru siły dynamometrem

Próbka drutu przymocowana jest stałe jednym końcem do ławy naciągowej a z drugiej za pomocą dynamometru. Spadek siły w drucie naciągniętym do określonego stanu naprężenia odczytuje się na dynamometrze. Równolegle dokonuje się pomiaru długości drutu, która ulega zmianie. Metoda powyższa należy do najbardziej rozpowszechnionych. W Polsce m. in. Kmita badał w ten sposób relaksację naprężeń w linach stalowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na podstawie doświadczeń stwierdził on, że w porównaniu z kablami o drutach równoległych, kable z drutów spiralnie skręcanych w liny mają następujące wady:

a) w linach występują większe straty siły sprężania od relaksacji stali,

b) kable takie mają większą wrażliwość na korozję.

Podobne badania wykonane były przez autora przy budowie mostu Chrobrego w Poznaniu. Odmianę metody podanej poprzednio stanowi badanie relaksacji naprężeń na przyrządach, które pozwalają zmniejszać wielkość siły obciążającej drutu w miarę zmiany długości próbki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Badania na tego typu urządzeniach przeprowadził Kajfasz, oznaczając relaksację pojedynczych drutów polskiej produkcji. Urządzenie stanowi specjalną sztywną ramę z dźwignią, wewnątrz której napięte były dwie próbki.

Naprężenie w drutach wywoływano za pomocą dźwigni z obciążnikami zawieszonymi na jej końcu. Jeżeli znana jest wartość umownej granicy plastyczności o0 2, to trwałe naprężenia rozciągające w cięgnach nie mogą przekraczać 80% tej wartości. Współczynnik X określić należy doświadczalnie. W przypadku braku danych doświadczalnych przyjmować należy X ^ 0,004/m.
Sprawdzenie materiału polega na analizie chemicznej drutu i porównaniu z odpowiednimi parametrami podanymi w normach (uprawnienia budowlane). Do analizy chemicznej pobiera się próbki z trzech kręgów wybranych z 2°,o kręgów całej partii.

Na podstawie uzgodnienia między producentami a odbiorcą dopuszcza się wykonanie drutu z innego gatunku stali o zbliżonym składzie chemicznym.
Oględziny powierzchni drutu przeprowadza się nieuzbrojonym okiem (program egzamin ustny). Powierzchnia drutu powinna być bez pęknięć, zawalcowań, wgnieceń, łusek, zgrubień i rdzy. Dopuszcza się jedynie ślady po ciągnieniu w postaci plam, rys o głębokości nie przekraczającej połowy sumy odchyłek dla średnicy oraz pozostałości smaru użytego przy ciągnieniu.

Oględziny powierzchni drutów

Średnicę sprawdzamy mikrometrem o dokładności 0,01 mm w jednym przekroju poprzecznym, w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach, nie mniej niż w trzech miejscach w pobliżu końców drutu. Sprawdzeniu podlega każdy krąg drutu. „Owalność” drutu nie powinna przekraczać połowy sum odchyłek dla średnicy. Średnice, dopuszczalne odchyłki. Sprawdzenie wyglądu kręgów przeprowadza się okiem nieuzbrojonym. Kręgi poddaje się ważeniu (opinie o programie).

Krąg drutu powinien się składać z jednego odcinka, a zwoje drutu nie mogą być poplątane i pogięte. Wewnętrzną średnicę kręgu i minimalny ciężar. Dopuszcza się dostawę kręgów ciężarze zmniejszonym do 50% w ilości nie przekraczającej 10% partii. Można również wykonać druty o średnicy 5 i 7 mm w kręgach o średnicy wewnętrznej 800 mm, lecz tylko za zgodą odbiorcy).

Badania wytrzymałości na rozciąganie, oznaczanie granicy plastyczności, wydłużenie liczbę przegięć oznaczamy metodami już opisanymi.
Dla 10% kręgów badanej partii dopuszcza się liczbę przegięć 20% poniżej wartości (segregator aktów prawnych).
W przypadku ujemnego wyniku badania granicy plastyczności lub wydłużenia pobiera się podwójną liczbę próbek z kręgów nie badanych.
W kręgu splotów sprawdzeniu mikrometrem podlegają wymiary i odchylenia od norm.

Średnice splotu sprawdza się mikrometrem z dokładnością 0,01 mm w trzech miejscach na obu końcach kręgu (promocja 3 w 1).
Oględziny powierzchni drutów dokonuje się okiem nieuzbrojonym, a w przypadkach wątpliwych sprawdza się lupą o pięciokrotnym powiększeniu. Na powierzchni drutów nie powinno być pęknięć, łusek i rozwarstwień.