Obliczenie statyczne ścian zbiorników

Zasadniczą częścią składową zbiornika wieżowego jest zbiornik, o przekroju poziomym cylindrycznym lub prostokątnym, usytuowany na szkielecie żelbetowym o stosownej wysokości. Szkielet żelbetowy takich zbiorników, zwanych także wieżami wodnemi lub wieżami ciśnień, może być wykorzystany równocześnie dla innych celów. Zbiorniki właściwe są zwykle u góry otwarte (program uprawnienia budowlane na komputer).

Obliczenie statyczne ścian zbiorników prostokątnych przeprowadza się strefami poziomymi na zginanie, uważając poszczególne pasy stref za ramy poziome, a nadto wycięte w myśli strefy pionowe uważa się (przy założeniu bardzo niekorzystnym) za wsporniki, utwierdzone w dnie zbiornika (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ściany zbiorników cylindrycznych oblicza się podobnie jak ściany cylindrycznych zbiorników podziemnych, zatem przenosząc całkowite ciągnienie osobno w całości przez żelazo a osobno w całości przez beton. Utwierdzenie ścian zbiorników cylindrycznych w dnie, a ewentualnie i u góry, uwzględnić można, dla założenia stałej grubości ściany d, przy pomocy wzorów (uprawnienia budowlane).

w metrach. M_g i M,/ otrzymuje się w tm w odniesieniu na 1 mb obwodu zbiornika. O ile zbiornik nie posiada (jak najczęściej) połączonej sztywnie ze ścianą płyty górnej, to wyrażenie na M_g służy tylko jako pomocnicza wartość rachunkowa do obliczenia M,i. Ustrój i widok wieży ciśnień na stacji w Rzeszowie, wykonanej przez firmę J. Sosnowski i A. Zachariewicz we Lwowie. Zbiornik na wodę składa się z dwóch współśrodkowych zbiorników cylindrycznych. Dno zbiornika nie jest połączone z niosącą konstrukcją najwyższego stropu belkowego. Gra umożliwia odkształcenia dna bez szkodliwego wpływu na konstrukcję stropową (program egzamin ustny).

Ścianka żelbetowa

Przykładem większej budowli jest wieża ciśnień w Ciechocinku, wykonana przez firmę L. Frankowski w Bydgoszczy według projektu Arch. prof. Wł. Klimczaka, a podług planów konstrukcyjnych autora (opinie o programie). Całość jest typową budowlą szkieletową, złożoną ze słupów i stropów żebrowanych fundament jest również jednolitym ustrojem żebrowanym z żebrami nad płytą. Dach stożkowy z latarnią spoczywa na cylindrycznej ścianie zewnętrznej, opartej na najwyższych belkach poziomych szkieletu żelbetowego. Strop zbiornika cylindrycznego, o ustroju żebrowanym, złączony jest sztywnie ze ścianą. Właściwe dno zbiornika stanowi osobna płyta z krzyżującymi się wkładkami promienistymi i pierścieniowymi. Pod stropem zbiornika zastosowano prymitywny strop grzybkowy, przeznaczony na zatrzymanie śladów przeciekającej wody przy ewentualnej pewnej nieszczelności dna. Podział na piętra dozwolił na usytuowanie małych mieszkań letnich, do których dostęp umożliwia klatka schodowa, założona w owalnej dobudowie ceglanej. W parterze i sąsiednich dobudówkach mieści się restauracja i mleczarnia. W planie ogólnym widać zastosowane ściany zewnętrzne podwójne, złożone z płyty żelbetowej i kantowej ścianki ceglanej. Ścianka żelbetowa miała na celu uzyskanie trwałej jednolitej barwy całej budowli (segregator aktów prawnych). W rzeczywistości, zamiast ścianek podwójnych, wykonano ściany z muru pełnego.

Oryginalny, wywołany brakiem miejsca, ustrój ma wieża ciśnień w rzeźni na Pradze pod Warszawą, wykonana przez firmę W. Paszkowski, F. Próchnicki i Ska w Warszawie według własnych planów konstrukcyjnych. Z powodu sąsiedztwa budynku zastosowano konstrukcje wspornikowe żeber i podciągów stropowych, co pozwoliło na racjonalne założenie fundamentu. Zbiornik składa się z dwóch komór prostokątnych, przy czym ściany mają, odpowiednio do podziału na strefy, niosące wkładki poziome i pionowe (promocja 3 w 1).

Dla zbiorników niewielkich można zastosować z korzyścią ustrój, złożony z klińców Monnoyer’a, opisanych poprzednio przy ustrojach kominowych. Typ takiego zbiornika, wykonanego przez firmę Inż. L. Scherlag we Lwowie.