Obuch płaski

Siekiera jest uniwersalnym narzędziem, mogącym służyć do rąbania, łupania i ciosania. Siekiera składa się z 2 części zasadniczych a) siekiery właściwej i b) siekierzyska (toporzyska), trzonka, rękojeści, przeważnie drewnianej (program uprawnienia budowlane na komputer). Siekiera właściwa, czyli żelazna wzgl. stalowa część posiada formę klina, czyli graniastosłupa, o dwu ścianach (podstawach) posiadających kształt trójkąta równoramiennego lub sierpowato wygięte. Szerokość ostrza mało większa od szerokości obucha.

Toporzysko 75 cm długości, równoległe do ostrza. Idealny klin. Obuch prosty, krawędzie policzków proste. Obuch płaski lub zaokrąglony prosto padle do toporzyska. Ostrze okrągłe Toporzysko proste. Krawędź zewnętrzna policzka proste, wewnętrzna (od strony lica tylnego) krawędź policzka okrągła. Waga 2,5 kg.
Topory służą do ociosywania drewna (ciosu kłód). Różnica między toporem, a siekierą polega na tym, że topór posiada szersze ostrze i jest cięższy od zwykłej siekiery. Policzki proste lub łukowato wygięte w stosunku do płaszczyzny, przez którą, przechodzi toporzysko.

Ostrze jest ścięte od strony wygiętej płaszczyzny policzka wewnętrznego. .Policzkiem lewym wewnętrznym nazywamy płaszczyznę to- poru od strony ciosanego drewna, a zewnętrznym prawym od strony wióra (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Jeżeli chodzi o typy toporów, to spotykamy najczęściej używany:
Zwykły topór szeroki o odchylonym licu względem długości trzonka. Policzki są w swej środkowej części odchylone łukowato od płaszczyzny ciosu. Długość toporzyska 50 cm. Robotnik przy pracy stoi po stronie ciosu, okrakiem na pniu, lub rzadziej po przeciwnej stronie ciosanej sztuki.

Topór o policzkach przecinających się w jednej płaszczyźnie z długością toporzyska (uprawnienia budowlane).
Piła jest to stalowa (ze stali tyglowej o twardości 400 - 450 kg/mm2) gładka tarcza o uzębionym obwodzie lub taśma o jednej uzębionej krawędzi stanowiącej właściwe narzędzie tnące i drugiej przeciwległej krawędzi gładkiej, zwanej grzbietem. Składa się więc z brzeszczotu (taśmy) i zębów. Grubość brzeszczotu (taśmy), w której są wycięte zęby nazywamy grubością piły (minimum 0,5 mm) (program egzamin ustny).

Odcinki linii uzębienia

Linią uzębienia będziemy nazywać linię łączącą końce wszystkich zębów.
Podziałką uzębienia nazywać będziemy odcinki linii uzębienia zawarte między dwoma sąsiednimi szczytami zębów. Jest to odległość międzyszczytowa zębów. Przestrzeń zawarta między 2 sąsiednimi zębami nazwiemy przestrzenią międzyzębną, czyli międzyzębiem, pachwiną (opinie o programie).
Linia nasady zębów, czyli podstawy zębów jest to linia łącząca punkty wcięcia (najgłębsze punkty wcięcia), czyli dna przestrzeni międzyzębnych, inaczej jest to linia łącząca wszystkie podstawy zębów. Każdy ząb jest ograniczony dwiema płaszczyznami trójkątnymi, przy czym boki tych trójkątów, tworzących przez przecięcie się szczyt zębów mogą być proste lub łukowate, oraz dwiema płaszczyznami ostrza przy najprostrzej budowie prostopadłymi do płaszczyzn brzeszczotu, czyli do części nienazębionej piły.

Partia zębów między dwoma międzyzębami powstaje przez zrobienie wycięć trójkątnych w słupku. Poszczególny ząb w słupku powstaje więc przez przecięcie się 2 trójkątów po przeciwprostokątnych w różnych odległościach od nasady (podstawy) słupków tzn., że wycięcia w słupku mogą sięgać podstawy słupków lub znajdować się na pewnej wysokości od podstawy (dna) międzyzębia (segregator aktów prawnych).
Często w słupku zamiast dwu zębów formuje się 3 zęby. Ponadto w przestrzeni międzyzębnej u pił typu słupkowego ustawia się niekiedy pojedynczy ząb trójkątny, czyli po każdym słupku o 2 lub 3 zębach następuje ząb trójkątny. Jest to kombinacja zębów słupkowych i trójkątnych (promocja 3 w 1).

Dna (podstawy) międzyzębia, jak i krawędzie płaszczyzn tnących i grzbietowych mogą być liniami prostymi lub łukowatymi. Piły typu słupkowego nazywamy piłami strugowymi, gdyż część zębów nieodwiedzionych spełnia rolę struga.