Oceny cząstkowe

Ze szczegółowej, zrealizowanej metodą oceny kompleksowej rozwiązań konstrukcyjnych, analizy podstawowych systemów budownictwa mieszkaniowego (W-70, Wk-70, OWT-75 i szczecińskiego) oraz rozwiązań zunifikowanych - wynika potwierdzenie uprzednio omówionych wniosków. W wielu przypadkach oceny cząstkowe są niezadowalające, a niektóre oceniane rozwiązania wymagają zastąpienia innymi lub wymagają poważnych zmian (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ocena rozwiązań systemowych w identycznych działach i obszarach, przeprowadzona na podstawie tych samych kryteriów, jest znacznie zróżnicowana, co świadczy również o potrzebie dokonania zmian w kierunku wyboru rozwiązania najkorzystniejszego i wprowadzenia go do dokumentacji systemów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Działania dotyczące doskonalenia systemów w zakresie technologiczności pozwalają na obniżenie pracochłonności procesów roboczych nawet o 10%, nie licząc dodatkowych efektów wymiernych i niewymiernych. W przypadku nowych rozwiązań technicznych, gdy od pierwszych działań będą brane pod uwagę wymagania technologiczności, korzyści mogą być znacznie większe (uprawnienia budowlane).

Podniesienie poziomu jakości technologicznej prefabrykatów może odbywać się również w przemyśle, to jest w wytwórniach i fabrykach elementów. Osiąga się to zwykle dwiema drogami:

1. przez adaptację cech elementów do konkretnych warunków produkcji,
2. przez ulepszenie warunków produkcji, prowadzące do ułatwienia wykonania elementów o żądanych cechach (program egzamin ustny).

Problem technologiczności prefabrykowanych elementów konstrukcji betonowych i żelbetowych rozpatruje się i ocenia w dwóch różnych aspektach:

• w aspekcie przedmiotu technologiczności (pojedynczy prefabrykat, zestaw prefabrykatów, zbiór prefabrykatów zespołu budynków, zbiór prefabrykatów w systemie budowania),
• w aspekcie faz przygotowania i wznoszenia obiektu (produkcja, transport, montaż prefabrykatów) (opinie o programie).

Ściśle określony prefabrykat

W obecnych warunkach budownictwa i przemysłu budowlanego zainteresowanie pojedynczym prefabrykatem nie bywa duże. Z reguły, dzięki kompleksowemu uprzemysłowieniu konstrukcji obiektów budowlanych, występuje pełny zestaw elementów prefabrykowanych niezbędny do realizowania nawet różniących się budynków. Rozpatrując i analizując technologiczność pojedynczego prefabrykatu zwykle czyni się to w połączeniu z całą grupą lub zestawem prefabrykatów produkowanych w wytwórniach i tworzących pełny ustrój budowlany. Z uwagi na preferowanie tzw. otwartych systemów budowania, szczególnego znaczenia nabiera zagadnienie technologiczności całego zbioru prefabrykatów określonego systemu. Z systemowego zbioru prefabrykatów mogą być bowiem kompletowane w produkcji, transporcie i montażu różne zestawy elementów. Ściśle określony prefabrykat może występować we wszystkich fazach przygotowania i realizacji budynków w różnych układach i powiązaniach z innymi prefabrykatami (segregator aktów prawnych).

Jeżeli chodzi o drugi aspekt oceny technologiczności prefabrykatów, to trzeba stwierdzić, że kryteria tej oceny mogą być niejednokrotnie przeciwstawne. Z uwagi na technologiczność produkcji i transportu z reguły występują dążenia do maksymalnego uproszczenia prefabrykatu, jego kształtu, wyposażenia, liczby odmian itd. Technologiczność wznoszenia budynku i chęć minimalizacji robót wykończeniowych narzucają natomiast tendencje nadania prefabrykatom cech, które pozwalają na maksymalne uproszczenie i skrócenie cyklu robót. Nie uiega wątpliwości, że rozwiązanie optymalne w zakresie technologiczności wymaga kompromisu między wymaganiami wynikającymi ze sposobu produkcji prefabrykatów a wymaganiami wynikającymi z racjonalnego wznoszenia i realizacji obiektów na placu budowy. Optymalne rozwiązania elementów czy budowli wymagają również kompromisu między wymaganiami technologiczności a wymaganiami wynikającymi z wielu innych czynników techniczno-ekonomicznych produkcji, użytkowania budowli itd.

Podstawowe znaczenie dla podniesienia poziomu technologiczności rozwiązań konstrukcyjnych ma prawidłowo ukierunkowana działalność jednostek przygotowujących dokumentację systemów i dokumentację projektową budynków. Wymienione prace powinny być realizowane, oceniane i porównywane oraz doskonalone na podstawie odpowiednich wytycznych metodycznych i merytorycznych, których przedstawienie jest podstawowym celem niniejszej pracy (promocja 3 w 1).