Osuszenie wykopu

Niektórzy autorzy, jak np. Lufsky, podają nieco inne rozwiązanie. Polega ono na tym, że oś symetrii styku znajduje się w płaszczyźnie dwusiecznej kąta naroża. Rozwiązanie może być łatwiejsze w wykonaniu, można bowiem najpierw ułożyć izolację poziomą, a następnie pionową, podczas gdy rozwiązania wymagają równoczesnego układania obu izolacji. Wydaje się, że rozwiązanie, daje największą gwarancję szczelności (program uprawnienia budowlane na komputer).

W izolacji ściany zaleca się wykonanie styków warstw w ten sposób, aby pierwsza warstwa w stosunku do drugiej i druga w stosunku do trzeciej kończyły się wyżej o 10-15 cm. Izolacje wewnętrzne. Izolacje wewnętrzne ciężkie z wkładkami wykonuje się w podobny sposób jak izolacje zewnętrzne. Należy jedynie zastosować żelbetową lub betonową konstrukcję dociskową izolacji wewnętrznej.

Podstawowym warunkiem dobrego wykonania izolacji przed wodą gruntową jest osuszenie wykopu, w którym wykonuje się roboty izolacyjne. Osuszenie wykopu może być powierzchniowe lub przez obniżenie poziomu wody gruntowej za pomocą studni rurowych lub filtrów igłowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zabezpieczenie wznoszonego budynku, gdy zwierciadło wody znajduje się powyżej poziomu izolacji posadzki o nie więcej niż 40 cm, a odpompowanie wody z wykopu jest dość łatwe. W takich warunkach można zrównoważyć wypór wody ciężarem własnym warstw posadzki spoczywających na izolacji. Powinien być przy tym spełniony warunek, aby ciężar posadzki był co najmniej o 10% większy od wyporu wody przy najwyższym możliwym poziomic wod (uprawnienia budowlane)y.

Stosowanie zbyt grubej warstwy posadzki nad izolacją (powyżej 30 cm) należy uznać za nieekonomiczne. Posadzka powinna być oddzielona szczeliną dylatacyjną od ścian lub fundamentów pod ścianami, aby wyeliminować wpływ osiadania budynku na posadzkę. Izolacja wodoszczelna w miejscu tej szczeliny dylatacyjnej powinna być odpowiednio wzmocniona, aby w przypadku osiadania budynku nie została przerwana. Aby jak najbardziej wyeliminować wpływ osiadania budynku, izolację posadzki i samą posadzkę układa się dopiero po wykonaniu całego budynku wystanie surowym (program egzamin ustny).

Kolejność robót

Jeżeli grunt jest piaszczysty, to należy przypuszczać, że taka kolejność robót da pożądane rezultaty, ponieważ osiadanie gruntów piaszczystych następuje szybko po ich obciążeniu, natomiast przy gruntach gliniastych, gdzie proces osiadania może trwać przez dłuższy czas, należy brać pod uwagę osiadanie budynku również i po wykonaniu posadzki wraz z izolacją (opinie o programie).

Kolejność robót jest następująca. Wykonuje się wykop do poziomu wody gruntowej, następnie obniża czasowo poziom tej wody (np. przez osuszenie powierzchniowe) aż do spodu ławy fundamentowej, wykopuje resztę ziemi i zabetonowuje ławę fundamentową.

Izolację poziomą wykonuje się w ten sposób, aby można ją było następnie połączyć z izolacją pionową oraz z izolacją posadzki. Brzegi wkładek izolacji przeznaczone do połączenia z izolacją posadzki należy odpowiednio zabezpieczyć przed uszkodzeniem na okres trwania robót (segregator aktów prawnych).

Następnie muruje się ściany podziemi oraz układa drugą izolację poziomą muru powyżej terenu (pod stropem nad podziemiem). Potem można wykonać izolację pionową i zabezpieczyć ją ścianką ochronną.

Po wykonaniu budynku w stanie surowym na wyrównaną powierzchnię gruntu układa się warstwę żwiru lub piasku grubości 10-15 cm i podłoże pod izolację. Na wyrównanej i zagruntowanej powierzchni podłoża układa się izolację ciężką z wkładkami tak, jak izolację poziomą ściany i łączy się ją z wypuszczonymi brzegami tej izolacji.

Na izolacji układa się płytę betonową takiej grubości, aby mogła ona pokonać wypór wody. Następnie wykonuje się na niej wierzchnią warstwę posadzki (promocja 3 w 1). Przed ułożeniem podkładu betonowego można dać pomocniczą warstwę ochronną izolacji np. w postaci warstwy cegieł ułożonych na płask na zaprawie cementowej.