Papier do pielęgnacji betonu

Pielęgnacja przez pokrycie powierzchni betonu folią stosowana jest przede wszystkim w odniesieniu do elementów pionowych, takich jak słupy, filary, ściany, oraz do pozostałych elementów konstrukcyjnych małogabarytowych, gdzie stosowanie innych metod pielęgnacji może być uciążliwe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Folia może mieć kolor czarny, absorbujący promieniowanie słoneczne, co zalecane jest w dni chłodne, lub biały i wtedy jej zaletą jest odbijanie promieniowania słonecznego w upalne dni. Folia może powodować odbarwienia lub centkowanie z powodu niejednakowej kondensacji wody na powierzchni folii przylegającej do betonu, co jest niepożądane w przypadku stosowania betonu architektonicznego.
Papier do pielęgnacji betonu składa się z dwóch warstw połączonych ze sobą materiałem bitumicznym, wzmocnionym włóknami biegnącymi po obu stronach arkusza. Papier taki musi spełniać określone wymagania wytrzymałościowe na rozciąganie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Według ASTM 071-97 wytrzymałość arkusza papieru na rozciąganie powinna wynosić 5,25 kN na każdy metr szerokości i 2,26 kN na każdy metr szerokości w próbie rozciągania krzyżowego. Arkusze papieru pielęgnacyjnego mają kolor biały i kolor ugru. Bezpośrednio przed przykryciem powierzchni świeżego betonu folią lub papierem wskazane jest spryskanie jej mgłą wodną (uprawnienia budowlane).
Inna metoda pielęgnacji świeżego betonu polega na pokryciu powierzchni zaformowanego elementu natryskiem specjalnych preparatów do pielęgnacji, które tworzą powłoki ochronne. Najczęściej są one wykonywane na bazie żywicy akrylowej.

Powłoka uzyskana po ich naniesieniu musi być ciągła i nieuszkodzona. W celu ułatwienia wykonania szczelnej, zabezpieczającej powłoki na całej powierzchni świeżego betonu preparaty te zawierają jasny, często w kolorze białym lub w kolorze aluminium, nietrwały barwnik, który powoduje, że miejsca nieodpowiednio pokryte podczas natrysku są widoczne. Jednocześnie zawartość barwnika powoduje zmniejszenie absorpcji promieni słonecznych. Powierzchnie pokrywa się preparatami błonotwórczymi podczas pielęgnacji elementów wielkopowierzchniowych, takich jak: nawierzchnie dróg, płyty parkingowe, posadzki przemysłowe, a także płyty stropowe.

Porównując obie metody: metodę mokrą i metodę zachowania wilgoci własnej, należy stwierdzić, że przy wykonywaniu elementów, w których użyto betonu o małym wskaźniku w/c, np. poniżej 0,4, należy stosować pielęgnację mokrą, ale tylko wtedy, gdy może być stosowana dokładnie i bez przerw. Jeżeli ten wymóg nie może być spełniony, to wskazana jest pielęgnacja preparatami błonotwórczymi.

Mieszanka betonowa

Ogólnie uznaje się, że najkorzystniejszą temperaturą dla przebiegu betonowania, a zatem i pielęgnacji, jest temperatura powietrza zawarta w przedziale + 15+ 23°C. Jednocześnie nie zaleca się betonowania, gdy temperatura otoczenia przekracza 35°C (program egzamin ustny).
Należy zauważyć, że beton oddalony od powierzchni, tj. w głębi, nie podlega ruchowi wilgoci, który dotyczy tylko strefy zewnętrznej o typowej grubości, wynoszącej 30 mm, a sporadycznie o grubości do 50 mm. W konstrukcjach żelbetowych głębokość ta odpowiada grubości otuliny zbrojenia.

Pielęgnacja na ogół nie ma wpływu na jakość betonu wewnątrz elementów konstrukcyjnych, z wyjątkiem elementów bardzo cienkich (opinie o programie). Tak więc warunki dojrzewania młodego betonu mają wpływ na jakość betonu w strefie powierzchniowej. Z drugiej strony, właśnie strefy powierzchniowe betonu mają decydujący wpływ na trwałość konstrukcji, to one chronią konstrukcję przed agresywnym oddziaływaniem środowiska. Przesiąkliwość strefy zewnętrznej betonu ma olbrzymi wpływ na zabezpieczenie stali zbrojeniowej przed korozją (segregator aktów prawnych).

Proces pielęgnacji betonu powinien się rozpocząć bezpośrednio po zakończeniu układania i zagęszczania mieszanki betonowej w danym elemencie. Za Jamrożym można stwierdzić, że „im dłużej beton utrzymuje się w wilgoci, tym jest to korzystniejsze dla wszystkich jego właściwości". Projekt normy ENV 1370-1 podaje minimalny czas pielęgnacji mokrej świeżo ułożonego betonu.

Okres ten zależy od następujących czynników:
• klasy ekspozycji betonu według wymagań normy PN-EN 206-1:2003,
• temperatury powierzchni betonu (promocja 3 w 1).