Partia betonu

Partia betonu jest to ilość betonu o tych samych właściwościach, podlegającego oddzielnej ocenie, wyprodukowana w okresie nie dłuższym niż 2 mieś. Przez właściwości rozumie się tu wymagania, jakie stawiane są danej partii, a szczególnie ta sama konsystencja, urabialność i klasa betonu. Beton jednej partii może być produkowany jednorazowo, stale lub z przerwami do 2 mieś. i może być wykonany z różnych materiałów i układany w dowolnym miejscu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Założono prawdopodobieństwo wystąpienia wymaganej wytrzymałości gwarantowanej R° w wysokości 95%, jest to wartość zwykle przyjmowana w statystycznej kontroli materiałów budowlanych. Dopuszcza się zatem, że tylko 5% z wszystkich wyników oznaczania wytrzymałości betonu na ściskanie będzie poniżej założonej wytrzymałości gwarantowanej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Aby obliczyć wytrzymałość średnią na podstawie wzoru, poza przyjętą wartością wytrzymałości gwarantowanej , należy przyjąć odchylenie standardowe dla danej klasy betonu. Przy znanej wytwórni mieszanki betonowej można przyjmować odchylenia standardowe na podstawie wyników z poprzednich okresów produkcji, jeżeli jakość składników i technologia produkcji nie ulegają zasadniczym zmianom. Gdy brakuje takich wyników lub wytwórnia rozpoczyna dopiero produkować mieszankę betonową albo zmieniła technologię produkcji, w celu ustalenia wytrzymałości średniej należy przyjmować początkowo przeciętne warunki wykonania mieszanki betonowej (uprawnienia budowlane).

2. Przeciętne warunki wykonania mieszanki betonowej dopuszczają dozowanie cementu ciężarowo, a kruszywa ciężarowo lub objętościowo. Liczba próbek do kontroli wytrzymałości umownej dla każdej partii betonu jest mniejsza od 30, lecz nie mniejsza, niż to wynika z wymagań podanych oraz nie mniejsza niż 3. Przy liczbie próbek mniejszej niż 30 nie można statystycznie ocenić rzeczywistej jednorodności betonu. W związku z tym dla poszczególnych klas betonu wymaga się znacznie wyższych wytrzymałości średnich (program egzamin ustny).

Składniki mieszanki betonowej

W przeciętnych warunkach produkcji mogą być wykonywane betony w sposób ciągły klas B 75H-B 250. Wytrzymałości średnie dla klas wyższych od B 250 mają zastosowanie szczególnie do ustalania odchylenia standardowego przy rozpoczynaniu produkcji oraz zmianie technologii produkcji (opinie o programie).

Ponadto mogą wystąpić prymitywne warunki wykonania mieszanki betonowej, które można stosować tylko do betonów klas B 75 i B 100, wykonanych w ilości nie większej niż 5 m³ w ciągu 1 mieś. W tym przypadku wszystkie składniki mieszanki betonowej mogą być dozowane objętościowo, a beton wykonywany jest bez nadzoru technicznego i kontroli jakości. Właściwą jakość betonu uzyskuje się przez stosowanie znacznej ilości cementu (tabl. 4-2). Nie zachodzi wówczas potrzeba sprawdzania wytrzymałości betonu.

Dla warunków przeciętnych i prymitywnych zachodzi potrzeba użycia znacznie większej ilości cementu niż dla przemysłowych. Poza sposobem dozowania składników, który w zasadzie wszędzie odbywa się wg masy składników, oraz nadzoru technicznego nad produkcją mieszanki, podstawową różnicą między warunkami przemysłowymi a przeciętnymi jest liczba próbek pobranych z partii betonu (segregator aktów prawnych). Ze względu na ekonomikę zużycia cementu wskazane jest dążenie do zachowania warunków przemysłowych i prowadzenia bieżącej kontroli odchylenia standardowego dla ustalenia wytrzymałości średniej wg wzoru [4-4].

Wytrzymałość umowna betonu jest ustalana w zależności od procesów technologicznych, jakim zostaje poddany beton. Jeżeli element wykonany z betonu nie jest poddany specjalnym zabiegom obniżającym współczynnik W/C (np. prasowanie, próżniowanie), a dojrzewanie betonu odbywa się w warunkach naturalnych, a nie przyspieszonych (obróbka termiczna), to wytrzymałość umowna może być przyjmowana jako równa wytrzymałości średniej (promocja 3 w 1).