Płyty ścienne

Przeznaczone są do budowy ścian działowych. Typowym elementem służącym do wznoszenia ściany sposobem murarskim (tj. z przewiązaniem spoin) są płyty Pro-Monta (BN-73/6743-04) (program uprawnienia budowlane na komputer). Produkowane są one w dwu typach: T - z piórem trapezowym do klejenia spoin i O - z piórem owalnym do zalewania i klejenia spoin, oraz w dwu klasach szerokości: 80 - o szerokości 80 mm i 100 - o szerokości 100 mm.

W obu typach długość płyt wynosi 667 mm, a wysokość 500 mm. Wytrzymałość płyt Pro-Monta na ściskanie nie jest normowana. W zależności od liczby wad i uszkodzeń rozróżnia się dwa gatunki płyt: Gl - gatunek 1 i G2 - gatunek 2.

Ciężar płyt szerokości 80 mm wynosi 85 kG, zaś płyt szerokości 100 mm - 32 kG (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W zakresie cech zewnętrznych wymaga się, aby płyty miały prawidłowy kształt i wymiary oraz dobrą jakość powierzchni.

Dopuszczalne wielkości zasadniczych wad. Rodzaje zapraw Zaprawy wapienne. Zaprawy wapienne mogą być przygotowane z ciasta wapiennego lub z różnych rodzajów wapna sproszkowanego, jak wapno hydratyzowane, wapno palone mielone, hydrauliczne, magnezjowe itp. Zaprawy wapienne charakteryzują się bardzo dobrą urabialnością, dobrymi własnościami cieplochronnymi, niską wytrzymałością i znaczną nasiąkliwością. Długo twardnieją, zwłaszcza w murach pozbawionych dostępu powietrza (uprawnienia budowlane).

Zaprawy z wapna sproszkowanego są mniej urabialne od zapraw z ciasta wapiennego, dlatego też w celu zwiększenia ich urabialności zarabiane są wodą z dodatkiem ciasta wapiennego (mleko wapienne).

Do robót murowych stosuje się w zależności od rodzaju wapna oraz żądanej marki zaprawy, zaprawy o stosunku 1:1,5 do 1:4,5 przy czym dla zapraw wapiennych rozróżnia się marki 2 i 4. Markę zaprawy dobiera się stosownie do jej przeznaczenia (wg PN-65/B-14502). Ilość poszczególnych składników na 1 m3 zaprawy murarskiej przy użyciu ciasta wapiennego oraz wapna hydratyzowanego.

Proporcje składników zaprawy

Proporcje składników zaprawy przy zastosowaniu wapna palonego mielonego powinny być ustalone przez upoważnione laboratorium badawcze (program egzamin ustny).

Przy ręcznym przygotowaniu zaprawy ciasto rozrzedza się w skrzyni małą ilością wody, następnie dodaje się stopniowo - ciągle mieszając - piasek i wodę. Jeśli mieszanie odbywa się sposobem mechanicznym, składniki dodaje się w następującym porządku: woda, piasek, ciasto wapienne.

Przy zaprawach sporządzanych z wapna sproszkowanego najpierw miesza się składniki suche, po czym dolewa się stopniowo (opinie o programie). Przy temperaturach powyżej 25°C wymienione okresy czasu powinny być skrócone o połowę. Zaprawy cementowe. Charakteryzują się one dobrą przyczepnością, dużą wytrzymałością. małą nasiąkliwością, mają niską wartość ciepłochronną i są trudno urabialne.

Nadają się w szczególności do mocno obciążonych murów i cienkich ścian działowych oraz murów pozostających w stałym otoczeniu wilgoci. Z dodatkiem środków uszczelniających nabierają właściwości wodoszczelnych. Urabialność zapraw cementowych można polepszyć przez dodatek do wody zarobowej ciasta wapiennego w ilości ok. 10-15% lub specjalnych środków uplastyczniających (segregator aktów prawnych).

Do środków tych należą plastyfikatory mineralne (np. popioły lotne, mączki dolomitowe, mączki żużlowe) i plastyfikatory chemiczne (np. związki lignosulfonowe).

Orientacyjne proporcje składników zapraw cementowych stosowanych do robót murarskich (wg PN-65/B-14504) w zależności od założonej marki cementu. Zaprawy cementowe należy zużyć w ciągu 2 godzin. Do zapraw nie wolno używać cementu zwietrzałego, skawalonego lub zamoczonego.

Zaprawy cementowo-wapienne. Zaprawy te mają właściwości pośrednie zapraw cementowych i wapiennych (promocja 3 w 1). Są dobrze urabialne, dostatecznie wytrzymałe i dość szybko wiążą i twardnieją.