Podłoża przeznaczone pod folie

Podłoża przeznaczone pod folie układane luzem nie wymagają gruntowania. Odbiór izolacji z folii. Niezależnie od rodzaju zastosowanej folii należy sprawdzić:

1. czy nie występują uszkodzenia mechaniczne (przedziurawienia lub przecięcia folii),
2. czy zachowana jest dokładność i prawidłowość połączeń poszczególnych arkuszy (pasm) folii, przez dokładne oględziny ciągłości spawów, ewentualnie szerokości zakładów i dokładności sklejenia lub zespawania (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy dodatkowym uszczelnieniu zakładów folii z PCW za pomocą upłynnionej folii należy wizualnie sprawdzić ciągłość tego uszczelnienia. W przypadku folii klejonych do podłoża należy sprawdzić dokładność przyklejenia. Niedopuszczalne jest występowanie pęcherzy i fałd w warstwie izolacji. Szczególnie dokładnej kontroli wymaga sposób uszczelnienia folii i połączenia jej z podłożem w narożach oraz w miejscach przejść rurociągów itp.

Przy dwuwarstwowych izolacjach z folii należy przeprowadzać odbiory poszczególnych warstw, a po wykonaniu robót - całości izolacji. Jeżeli istnieje możliwość (szczególnie w zbiornikach), należy sprawdzić szczelność izolacji z folii za pomocą próby wodnej. Końcowy odbiór izolacji polega na sprawdzeniu wykonania na niej warstw ochronnych, które powinny być ułożone po zakończeniu robót izolacyjnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przed przystąpieniem do hydrofobizacji należy sprawdzić prawidłowość przygotowania podłoża. Powinno ono być czyste, odpylone, bez raków, pęknięć i rys. Przy stosowaniu środków hydrofobowych rozpuszczalnikowych, np. Silaku M-11, należy sprawdzić suchość podłoża(uprawnienia budowlane).

Odbiór końcowy

Odbiór końcowy polega na wizualnym sprawdzeniu wyglądu zhydrofobizowanej powierzchni. Powinna ona mieć jednolity wygląd. Prawidłowość zhydrofobizowania powierzchni sprawdza się przez obfite polewanie jej wodą - nie wcześniej jednak niż 7 dni po zakończeniu hydrofobizacji. Woda powinna spływać po powierzchni, nie powodując jej zawilgocenia, o czym świadczy brak zmiany odcienia barwy(program egzamin ustny).

Izolacje wodochronne części podziemnych budynków lub budowli, a także izolacje tarasów i pomieszczeń mokrych oblicza się w metrach kwadratowych. Wymiary powierzchni przyjmuje się w świetle surowych murów. Z obliczonej powierzchni potrąca się powierzchnie otworów, słupów, pilastrów itp. większe od 1 m². Do obliczonej powierzchni nie wlicza się powierzchni zakładów i wywinięć izolacji do wysokości 15 cm (opinie o programie).

Izolacje na powierzchniach łukowych, załamanych itp. oblicza się w metrach kwadratowych w rozwinięciu. Izolacje szczelin dylatacyjnych oblicza się w metrach bieżących. Ilość wykonanych robót ustala się na podstawie obmiaru dokonywanego przez majstra lub technika w obecności wykonawcy robót lub brygadzisty zespołu roboczego.

Każda praca pociąga za sobą pewne niebezpieczeństwo, zwane ryzykiem zawodowym. Praca bezpieczna polega na zmniejszeniu tego ryzyka do minimum. Podstawowym warunkiem pracy bezpiecznej jest wykonywanie jej przez pracowników wykwalifikowanych, znających zarówno sprzęt, właściwości materiałów, jak i technologię realizowanego procesu (segregator aktów prawnych).

Pracowników zatrudnionych przy wykonywaniu robót izolacyjnych obowiązują ogólne przepisy bhp i ppoż. stosowane w budownictwie. W celu zapewnienia bezpieczeństwa przy pracy należy jednak przepisy te uzupełnić wskazówkami szczegółowymi. O potrzebie przestrzegania ich powinien być pouczony każdy pracownik wykonujący izolacje.

Zagrożenie zdrowia i życia, występujące w robotach izolacyjnych, jest przede wszystkim wynikiem:

• używania materiałów zawierających szkodliwe dla zdrowia i łatwo palne składniki,
• używania materiałów ogrzanych do wysokich temperatur (łatwość oparzenia),
• wykonywania wielu czynności w pozycji klęczącej,
• wykonywania pracy na znacznych wysokościach lub głębokościach i w złych warunkach atmosferycznych (wiatr, deszcz, niskie temperatury itp.) (promocja 3 w 1).