Podstawy prostokątne

Przy użyciu tej metody do zbadania powstających naprężeń dążących do przesunięcia prętów zbrojenia względem otaczającego je betonu, należy rozpatrzyć zmianę naprężeń rozciągających w zbrojeniu, występującą na nieskończenie małej odległości dl i przyrównać tę zmianę do siły przyczepności przeciwstawiającej się na tymże odcinku dl oderwaniu zbrojenia od betonu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Gdy naprężenie r_p okazuje się zbyt duże, można łatwo go zmniejszyć przez wprowadzenie zbrojenia o mniejszych przekrojach poprzecznych. Sprawdzenie wytrzymałości na przyczepność zazwyczaj wykazuje, że w małych podstawach należy wybierać zbrojenie w granicach 0 12-16 mm, natomiast w większych można stosować pręty 0 19-9-26 mm. Mniejszych średnic niż 0 12 mm nie używa się ze względu na ich małą sztywność przy układaniu. Podana metoda sprawdzania przyczepności stali do betonu odnosi się do środkowej części prętów, gdyż na końcach ich haki zabezpieczają powiązanie z betonem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Odległość od skraju prętów zbrojenia do spodu podstawy należy przyjmować 5 cm, a więc większą niż w zwykłych konstrukcjach żelbetowych. Zaznaczymy jednocześnie, że spośród pionowych prętów zbrojenia słupów należy z zasady cztery pręty doprowadzać do dolnego zbrojenia podstawy, aby uzyskać w ten sposób dobre powiązanie słupów.

I w tym wypadku w celu ułożenia zbrojenia należy krawędź podstawy podzielić na 7 odcinków i tak samo jak poprzednio w każdym następnym odcinku od krawędzi ku środkowi zwiększać ilość zbrojenia w granicach 5-30% w stosunku do całości (uprawnienia budowlane).

Szczelina dylatacyjna

Podstawy prostokątne z lekka wydłużone w planie projektuje się według zasad uprzednio podanych. Gdy podstawa jest duża i znacznie wydłużona, wówczas może okazać się korzystne nadanie jej kształtu. Przy tym ukształtowaniu podstawy otrzymuje się znacznie mniejszą ilość zbrojenia w porównaniu ze zbrojeniem podstawy zaprojektowanej w kształcie masywnej stawy według wspornik ABCD obliczą się na moment względem linii CD i zbroi się odpowiednio w kierunku poprzecznym, a część AEFG - na moment względem linii EF i zbroi się ją w kierunku podłużnym (program egzamin ustny).

Podstawy sześciokątne, ośmiokątne i okrągłe były nieraz stosowane, jednakże nie dają one korzyści ani pod względem racjonalności konstrukcji, ani wykonania. Uwaga powyższa dotyczy wyłącznie podstaw, a nie płyt dużych rozmiarów, jakie są stosowane przy fundamentowaniu np. kominów fabrycznych. Uprzednio podana metoda obliczania podstaw odnosi się do słupów żelbetowych, natomiast słupy stalowe zawsze zaopatrzone są w dość sztywną stalową płytę stopową. W tych wypadkach można moment zginający obliczać dla przekroju leżącego pośrodku między licem słupa i skrajem stalowej płyty oporowej. Gdy dwa słupy przylegające do siebie oddzielone są szczeliną dylatacyjną, wówczas daje się im podstawę wspólną, którą projektuje się na tych samych zasadach, jak pod słupem pojedynczym (opinie o programie).

W pobliżu stojące dwa słupy jednakowo obciążone opiera się na wspólnej podstawie o kształcie wydłużonym i symetrycznym, jeżeli dwie podstawy, powierzchni (dzielimy pole podstawy myślowo pewną linią AB na części, pokrywać. Gdy natomiast słupy są obciążone niejednakowo np. Pj > Po i zachodzi wypadek poprzednio wspomniany, że osobne ich podstawy miałyby się łączyć, wówczas należy tak zaprojektować wspólną podstawę, żeby naciski na grunt wypadły możliwie jednakowe na całej powierzchni (dzielimy pole podstawy myślowo pewną linią AB na części, znajdujące się pod wpływem nacisków Pi i P2) (segregator aktów prawnych).

Jeżeli pomiędzy dwiema podstawami lub większą ich ilością, gdy mają one służyć do podparcia poszczególnych słupów, miałyby wypadać odstępy tylko nieduże, a nie byłoby potrzeby pozostawiania wolnych przerw między podstawami (np. w celu wytworzenia kanałów), wówczas zawsze jest lepiej wiązać sąsiednie podstawy we wspólne płyty. Upraszcza się w ten sposób wykonawstwo robót, a jednocześnie zyskuje się większą powierzchnię oparcia (promocja 3 w 1). Staje się konieczne w tych razach zwrócenie uwagi na możliwie jednolity rozkład naprężeń na grunt pod całą płytą.