Pomosty

Pomosty układano na ścianach lub na wtórnych przesklepieniach, biegnących w dwóch rzędach na każdym luku oddzielnie. Ten układ pozwolił na znaczne zmniejszenie kubatury sklepień i podpór oraz dał znaczne oszczędności (program uprawnienia budowlane na komputer).
Ostatnie wielkie mosty kamienne francuskie zbudowano przed drugą wojną światową.

W roku 1940 rozwiązano główną placówkę postępu w budowie mostów kamiennych - biuro konstrukcyjne Tow. Drogi Żelaznej z Paryża do Lyonu i Marsylii. Motywem rozwiązania były zbyt wielkie koszty budowy tych mostów. Taki był ostatni akt szczytowego rozwoju budownictwa mostów kamiennych we Francji i w Europie, poprzedzony na wiele lat przedtem innymi znamiennymi faktami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Już w roku 1911 inny konstruktor francuski E. Freyssinet wspólnie z przedsiębiorcą F. Mercierem zadeklarowali budowę trzech mostów drogowych z betonu za cenę przewidzianą w kosztorysie urzędowym na wykonanie jednego z tych mostów w konstrukcji kamiennej. Każdy most miał długość przeszło 200 m. Mosty te zostały rzeczywiście zbudowane wg tej oferty. Fakt ten potwierdził wielką przewagę ekonomiczną mostów betonowych nad mostami kamiennymi i spowodował zmorze h tych ostatnich w dobie ich największego rozkwitu.

W Polsce przejście od budowy mostów kamiennych do betonowych było niezauważalne, gdyż budownictwo mostów kamiennych nie było u nas rozwinięte i nie wyszło ze stadium usiłowań adaptacji wzorów obcych. Tradycyjnym rzemiosłem polskim było ciesielstwo, a nie kamieniarstwo (uprawnienia budowlane). Mosty kamienne były budowane najczęściej z inicjatywy tych, którzy widzieli wyższość budowli kamiennych nad drewnianymi i pragnęli rozwinąć ten rodzaj budownictwa. Jednak brak kamieniołomów, kamieniarzy i podłoża odpowiedniego do fundamentowania ciężkich sklepień stwarzał zbyt wielkie trudności. Mostownictwo polskie przeszło bezpośrednio od konstrukcji drewnianych do betonowych i stalowych.

Mosty kamienne lub ceglane

Dążenie do budowy nielicznych mostów kamiennych lub ceglanych stanowiło tylko przejściowy epizod (program egzamin ustny).
Jest rzeczą oczywistą, że ewolucja ta nie rozegrała się jedynie we Francji i że nie zadecydowały o niej wyłącznie wymienione tu wydarzenia, które zresztą w ogólnym biegu budownictwa mostowego stanowiły drobne fakty. Mimo to można je wymienić dla scharakteryzowania punktów zwrotnych w dziedzinie budowy mostów, ponieważ francuskie mostownictwo zarówno kamienne, jak i betonowe przodowało pod każdym względem, a jego osiągnięcia były naśladowane na całym świecie (opinie o programie).

Przejście od konstrukcyj kamiennych do betonowych w budowie mostów nastąpiło więc definitywnie w okresie międzywojennym. Jest rzeczą oczywistą, że było poprzedzone znacznie dłuższym okresem wstępnym stopniowego rozwoju konstrukcyj betonowych, rozpoczętym ok. roku 1880. Ewolucja ta w budowie mostów w innych krajach przebiegała mniej więcej jednocześnie.
Zmiany kształtów mostów łukowych następowały wskutek dążenia do uzyskania układów pozbawionych zbędnych sił wewnętrznych. Proces ten doprowadził do powstania kształtu sklepień i łuków i przewija się przez wszystkie etapy rozwoju mostów łukowych (segregator aktów prawnych).

Zastosowania mechaniki do analizy układów sił wewnętrznych są jednym z narzędzi wyznaczania kształtów konstrukcyj mostów. Doprowadziły one do wyznaczania kształtów sklepień w zależności od obciążeń, przez właściwe wygięcie osi łuków i właściwą zmianę ich grubości. Ta sama analiza wpływała na dostosowywanie kształtów filarów i przyczółków do sil przekazywanych na nie przez sklepienia.
Do niedawna siły wewnętrzne w sklepieniach wyznaczano w założeniu, że wszystkie obciążenia zarówno od ciężaru konstrukcji leżącej na sklepieniach, jak i od obciążeń ruchomych działają bezpośrednio na sklepienia. Założenie to jest dotychczas często stosowane, mimo że wiadomo, iż współdziałanie konstrukcji spoczywającej na sklepieniach wpływa na układ sił wewnętrznych.

W roku 1928 A. Mesnager, wynalazca elastooptyki. zastosował nowo wynalezioną przez siebie metodę analizy sił wewnętrznych do wyznaczania układu naprężeń powstających w sklepieniach pod naciskiem ścian podpierających przesklepienia wtórne (promocja 3 w 1). W tym celu wykonano i poddano badaniom model jednego z francuskich mostów kamiennych o ustroju zbliżonym do ustroju mostu Adolfa w Luksemburgu. Model ten wycięto w płycie celuloidowej o wymiarach około 100 X 70 cm i o grubości kilku mm.