Porzucenie badanego zagadnienia

Dalszym pytaniem, jakie warto solne postawić przed podjęciem nowego zagadnienia, jest: „Dlaczego spośród wszystkich naukowców świata właśnie ja mam wykonać tę pracę?" Istnieje wiele możliwych odpowiedzi na to pytanie, jak np.: „Masz właśnie odpowiednie doświadczenie, czy to eksperymentalne, czy teoretyczne Albo: „Tylko ty masz do dyspozycji odpowiednie wyposażenie lub pomoc grupy kolegów, szczególnie dobrze wyposażonych". „Być może, masz nowy oryginalny pomysł oraz wystarczające wyposażenie i doświadczenie”. „Zagadnienie interesuje cię może tak bardzo, że jesteś gotów poświęcić wiele czasu na opanowanie nowej dziedziny i nawet podjąć ryzyko, iż po opanowaniu jej nie potrafisz wnieść do niej nic nowego". Jeżeli żadne z powyższych stwierdzeń nie jest prawdziwe, to należy raczej wątpić w uzyskanie jakichkolwiek poważnych wyników (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jeżeli badacz, zajmujący się jakąś dziedziną nauk teoretycznych, nie widzi stale więcej zagadnień, które chciałby rozwiązać, aniżeli czasu i środków do lego celu, wybrał sobie prawdopodobnie niewłaściwy zawód. Może on być znakomitym eksperymentatorem i mieć wszelkie cechy niezbędne do zdobycia powodzenia na terenie badań praktycznych, lecz brak mu cech umysłu istotnych przy pracy w dziedzinie badań teoretycznych. Nie ma to bynajmniej sugerować, że nauki praktyczne są łatwiejsze czy mniej wymagające lub że w jakimkolwiek sensie ustępują naukom teoretycznym. Wymagają po prostu specyficznych, nieco innych uzdolnień (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zmarnowanie wysiłków

Od czasu do czasu wysuwa się propozycję, żeby badania z zakresu nauk teoretycznych były planowane „przez jakiś sztab strategów, kierujący pracowników do tej tematyki, w której przypuszcza się istnienie luk. Całkowity bezsensu tego pomysłu jest jasny dla każdego, kto choć w niewielkim zakresie zna historię nauki. W jakiż sposób mógłby jakiś „sztab” skierować kogoś do wynalezienia radia, czy też odkrycia promieni X lub penicyliny, skoro w tym czasie nikt nawet nie podejrzewał istnienia tych rzeczy (uprawnienia budowlane)?

Uczony, który zbyt łatwo rezygnuje, ma niewielkie szanse zebrania dużych plonów, lecz z drugiej strony istnieje również niebezpieczeństwo przejawiania zbytniego uporu. Mądry jest ten, kto wie, kiedy zrezygnować z danego badania czy też z dziedziny badań. Nikt nie potrafi nigdy wyczerpać żadnej dziedziny całkowicie, ale zawsze osiąga się punkt, gdzie dalsza praca, oparta na istniejących metodach i teoriach, stosunkowo mniej się opłaca niż ten sam wysiłek zwrócony w innym kierunku. A nawet wcześniej jeszcze może nadejść chwila, gdy daną dziedzinę warto zasilić dopływem świeżej krwi. Nikt nie stanowi takiej przeszkody dla postępu jak „znawca", który przez całe swoje życie pracował nad jednym tematem (program egzamin ustny).

Określenie zagadnienia. Zmarnowanie wysiłków w zakresie badań praktycznych może wynikać z niedokładnego określenia zagadnienia. Niekiedy postawione zagadnienie może w rzeczywistości nie istnieć, gdyż zrodziło się z błędnych obserwacji. Niekiedy zagadnienie, jakkolwiek rzeczywiste, jest trywialne. W innych przypadkach zagadnienie może być takie, że jego rozwiązanie nie da wyników możliwych do zastosowania. Okoliczności te często wychodzą na jaw dzięki starannemu sformułowaniu zagadnienia. Często niewielka ilość czasu poświęcona na ponowne wypowiedzenie zagadnienia w inny sposób, ponowne zdefiniowanie go lub też określenie jego granic może wskazać drogę do jego rozwiązania (opinie o programie).

W zakresie badań praktycznych zagadnienia badawcze przydzielane są często pracownikom nauki przez władze zwierzchnie, lecz nie zwalnia to tych pracowników nauki od odpowiedzialności za staranne sprawdzenie określenia zagadnienia (segregator aktów prawnych). W wielu przypadkach może to doprowadzić do nowego sposobu określenia go i do dalszych rozmów na temat ścisłego celu proponowanych badań (promocja 3 w 1).