Poziom wody gruntowej

Poziom wody gruntowej powinien być poniżej dna dołu nie mniej niż 50 cm. Konstrukcja dołów silosowych z prefabrykowanych elementów stosowanych w Rosji. W narożach wystające końce zbrojenia prefabrykatów spawa się, a złącza wypełnia zaprawą cementową. Wadą dołów silosowych są trudności z mechanizacją ich eksploatacji. Pod tym względem lepsze są silosy przejazdowe (program uprawnienia budowlane na komputer).
Doły kiszonkowe dużych średnic stosowane na Węgrzech z prefabrykatów panwiowych, zakończonych u góry wieńcem żelbetowym w wykonaniu monolitycznym.

Wyprawa ścian i dna dołów silosowych powinna być z zaprawy cementowej z dodatkiem środków uszczelniających oraz kwasoodporna. Wykonuje się ją z zaprawy cementowej 1 : 3 lub cementowo-glinianej 1 : 2 : 4 (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Nadmiar soków szkodliwych dla kiszonek powinien być odprowadzany do studzienek umieszczonych w dnie lub poza zbiornikiem.
Przy większych obiektach hodowlanych stosuje się silosy pólwieżowe i wieżowe, okrągłe lub wielokątne, czasem częściowo zagłębione w ziemi.

Silosy wieżowe stosowane w Niemczech. Przy wykonaniu ich z prefabrykowanych bloków betonowych należy przestrzegać starannego wypełnienia spoin, jak również otulenia zbrojenia zaprawą cementową. Poza tym należy stosować na ścianach wewnętryznych dwuwarstwowy tynk cementowy ogólnej grubości 25 mm i zabezpieczać go powłoką kwasoodporną. Dno silosów stanowi płyta żelbetowa, w której kotwi się zbrojenie pionowe ścian silosu umieszczone w kanałach pustaków. Do budowy silosów stosuje się często dyle i płyty żelbetowe, które mają odpowiednio ukształtowane styki i uszczelniane są specjalnymi kitami, zamiast zaprawy. Od zewnątrz silosy są stężane stalowymi pierścieniami pracującymi na rozciąganie (uprawnienia budowlane).
Wykonanie dolnego otworu do ręcznego wybierania kiszonki. Dolna krawędź tego otworu powinna być umieszczona co najmniej 1,50 m ponad podłogą silosu i co najmniej 0,50 m nad poziomem terenu (dla ułatwienia zrzucania na wózek lub taczkę).

Silos z otworami

Silos z otworami w układzie ciągłym (program egzamin ustny). Przy ręcznym wybieraniu paszy odstępy pomiędzy dolnymi krawędziami otworów nie powinny być większe od 2,0 m. Od paru lat w NRF są znane silosy przestawne z prefabrykowanych płyt azbestowo-cementowych. Przekroje silosu wykonanego z tego rodzaju płyt grubości 10 mm o wymiarach 2,50 X 1,25 m.

Opiera się on na fundamencie betonowym. Na zdjęciu widoczne są pierścienie stężające z ceowników stalowych oraz stężające pionowe rury stalowe zakotwione w fundamencie. Pionowe rury, stężone z pierścieniami, mają za zadanie zabezpieczenie pustego silosu od przewrócenia przy obciążeniu go parciem wiatru. Spoiny między płytami wypełnia się kitem na bazie tworzyw sztucznych (opinie o programie).
W Kanadzie wykonuje się wieże z betonu wylewanego, z pustaków lub elementów prefabrykowanych żelbetowych. Silosy te projektuje się o średnicy 3-10 m przyjmując, że stosunek wysokości do średnicy powinien stanowić 2 do 3,5. Wysokość wież osiąga 6 m, a w pewnych przypadkach nawet 22-25 m.

Zwykle grubość ścianek silosów monolitycznych wynosi 10-15 cm. Zbrojenie poziome stosuje się 0 13-16 mm w ilości wynikającej z obliczeń statycznych, a pionowe 0 10 mm w rozstawie co 75 cm. Przyjmuje się, że warstwa ochronna zbrojenia od strony wewnętrznej powinna być 4 cm. Mniejsze wieże wykonuje się z prefabrykowanych płyt długości 70-1-75 cm, szerokości 25 cm i grubości 5-6,5 cm. Połączenie płyt wykonuje się na pióro i wpust (segregator aktów prawnych). Od strony zewnętrznej płyty ściągane są stalowymi obręczami zgodnie z obliczeniami statycznymi.

Pustaki do budowy wież stosuje się o wymiarze 19 X 19 X 39 cm, a w spoinach poziomych daje się zbrojenie stalowe. Otwory do wybierani kiszonki, o wymiarach co najmniej 0,50 X 0,65 m, powinny mieć szczelne zamknięcie uniemożliwiające dostęp powietrza do wnętrza silosu (promocja 3 w 1). Mogą to być albo prefabrykowane żelbetowe ościeżnice z drzwiczkami żelbetowym, lub stalowe.