Poziome przewody instalacji wewnętrznej

W trakcie montażu instalacji wolną przestrzeń pomiędzy przewodem a tuleją należy wypełnić sznurem azbestowym czy innym materiałem elastycznym. Zasadniczo przewody ciepłej wody me powinny być prowadzone przy ścianach zewnętrznych. Przy konieczności prowadzenia kilku przewodów jeden nad drugim, przewody ciepłej wody umieszcza się poniżej przewodów elektrycznych, gazowych i centralnego ogrzewania, a powyżej przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadku prowadzenia przewodów instalacji wewnętrznej w bruzdach wymiary ich nie powinny być mniejsze od 14 X 7 cm. W żadnym wypadku nie wolno wypełniać wolnej przestrzeni bruzdy materiałami budowlanymi. Bruzdę wolno zakryć dopiero po sprawdzeniu jakości ich wykonania oraz szczelności przewodów. Zarówno rodzaj obudowy bruzd, jak i szybów instalacyjnych powinien umożliwić łatwy demontaż instalacji w sposób niezależny od instalacji innych typów. Przewody ciepłej wody należy montować w ten sposób, aby odległość ścianki zewnętrznej przewodu nieizolowanego lub izolacji cieplnej od płaszczyzny przegrody budowlanej wynosiła co najmniej: dla rur o średnicy do 40 mm 3 cm, dla rur o średnicy powyżej 40 mm 5 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podobne odległości należy zapewnić pomiędzy równolegle prowadzonymi przewodami. Wszystkie przewody instalacji ciepłej wody muszą być montowane ze spadkiem nie mniejszym niż 3% w kierunku węzła ciepłej wody oraz w kierunku punktów czerpalnych (uprawnienia budowlane). Poziome przewody instalacji wewnętrznej mocuje się do ścian, stropów czy innych przegród budynku hakami, uchwytami lub wspornikami umożliwiającymi ich podłużny ruch, przekraczając odległości pomiędzy punktami podparcia.

Piony ciepłej wody

Piony ciepłej wody przy wysokości kondygnacji mniejszej od 4 m należy mocować jednym uchwytem znajdującym się w połowie każdej kondygnacji. Przy wyższych kondygnacjach maksymalny odstęp pomiędzy uchwytami pionu nie powinien być większy od 4 m. Piony zasilające i cyrkulacyjne należy montować w ten sposób aby zapewnić ich równoległość, a odchylenie od pionu na wysokości jednej kondygnacji nie powinno być większe od 10 mm (program egzamin ustny).

W pomieszczeniu węzła ciepłej wody wymiennik ciepła powinien zostać tak usytuowany, aby istniała możliwość łatwego demontażu i montażu jego wężownicy oraz ewentualnej wymiany całego wymiennika. Przewody instalacji ciepłej wody łączy się wyłącznie za pomocą kształtek gwintowych, przy czym w połączeniach tych nie można stosować połączeń na tzw. „długi gwint”. Kształtki gwintowe powinny być tego samego typu co łączone rury: kształtki ocynkowane dla rur ocynkowanych lub kształtki czarne dla rur stalowych czarnych (opinie o programie).

W instalacjach wykonywanych z rur ocynkowanych nie należy stosować żadnych elementów wykonywanych z metali kolorowych lub stopów tych metali. Przewody lub kształtki ocynkowane należy montować w ten sposób, aby nie nastąpiło uszkodzenie ich powłoki. A zatem niedopuszczalne jest ich spawanie, cięcie palnikiem, zgniatanie kluczami rurowymi czy też niewłaściwe gwintowanie, jak również gięcie zarówno na zimno, jak i na gorąco (segregator aktów prawnych). W budynkach mających więcej niż 5 kondygnacji w połowie wysokości pionu powinien znajdować się punkt stały.

Minimalne długości ramion kompensacyjnych powinny być zgodne z wartościami. Przewody łączące pompy ładujące i cyrkulacyjne z instalacją należy tak mocować, aby siły powstające na skutek wydłużeń termicznych przewodów nie były przenoszone na pompy (promocja 3 w 1). Połączenia gwintowe rur należy wykonywać zgodnie z PN- -54/M-02030, przy uszczelnianiu zaś tych połączeń używa się konopi zwilżonych pastą grafitową. W instalacjach ciepłej wody użytkowej nie wolno uszczelniać połączeń za pomocą minii ołowianej.