Pręty niosące

Pręty niosące opierające się na fundamencie budowli i umocowane w wykonywanym betonie ściany stanowią podstawę dla utrzymywania - za pośrednictwem dźwigników - całego ciężaru i obciążenia rusztowań oraz deskowań ślizgowych.
Pręty niosące wykonuje się ze stali handlowej o średnicy zależnej od obciążeń (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wielkość obciążeń wynika ze sposobu ich rozłożenia na ślizgu, z układu pomostów roboczych i rusztowań oraz układu otworów w ścianach. Średnica prętów zależna jest również od długości wyboczeniowej. Długość wyboczeniowa pręta zależna jest od zastosowanego typu ramy i materiału stanowiącego konstrukcje ścian.
Przy stosowaniu dźwigników śrubowych używa się jeszcze u nas prętów o średnicach 25-P30 mm. Obecnie wprowadzono do wykonawstwa pręty kalibrowane o średnicy 28 mm mające zastosowanie również przy dźwignikach hydraulicznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Pręty niosące składają się z szeregu odcinków w każdym pionie, łączonych między sobą w miarę postępu robót. Długość odcinków wynika z ciężaru montażowego (w zasadzie nie powinno się używać odcinków o ciężarze ponad 25 kG) oraz z warunku utrzymania połączeń tych odcinków na różnych wysokościach, tak aby nie wytworzyć przegubowego połączenia wszystkich a przynajmniej sąsiednich prętów na jednym poziomie budowli.

Dotychczas stosowano wiele sposobów łączenia odcinków prętów niosących, ponieważ jednak obecnie pręty te wyciąga się po wykonaniu ścian, traktując je jako sprzęt inwentaryzowany, łączenie tych odcinków należy wykonać za pomocą gwintowanych łączników (uprawnienia budowlane).
Pręty niosące stosowane przy dźwignikach hydraulicznych z uchwytami szczękowymi powinny mieć na swej powierzchni nacięcia w formie linii śrubowej trzech nitek w odstępach 1 mm, każda o skoku 3 mm i głębokości 0,5 mm. Nacięcia te stosuje się dla zwiększenia przyczepności szczęk dźwigników. Przy stosowaniu w dźwignikach zacisków kulkowych nacięć na prętach nie stosuje się.
W ostatnim czasie za granicą wprowadzane są pręty niosące z rurek stalowych (program egzamin ustny). Daje to zmniejszenie ciężaru prętów, ułatwiając montaż oraz przynosi oszczędności materiałowe.

Dźwigniki

Do podnoszenia deskowań ślizgowych stosowane są specjalne dźwigniki, które wspierają się na prętach niosących. Dźwigniki te pełzając po prętach w górę ciągną za sobą ramy i przymocowane do nich tarcze deskowań, pomosty i rusztowaniu wiszące.
W technice deskowań ślizgowych stosowano wiele typów dźwigników, a mianowicie: dźwigniowe, przekładniowo-zębate, śrubowe, a w ostatnich latach wprowadzono dźwigniki hydrauliczne oraz pneumatyczne poruszane zdalnie za pomocą silników elektrycznych, pompy i osprzętu instalacyjnego.
Powszechnie stosowane są dźwigniki hydrauliczne, przy czym rozróżnia się w zależności od układu zaciskowego: dźwigniki z zaciskami kulkowymi oraz dźwigniki z zaciskami szczękowymi. W Polsce stosuje się dźwigniki hydrauliczne z zaciskami szczękowymi.

Używane do niedawna dźwigniki śrubowe wycofywane są w miarę całkowitego ich zużycia (opinie o programie).
Dźwigniki śrubowe. Dźwigniki śrubowe składające się ze śruby, zacisku, nakrętki i pokrętła obsługiwane są ręcznie. Używane w kraju dźwigniki wyposażone są w śruby o długości od 500 do 700 mm, przy czym poszczególne typy dźwigników różnią się skokiem i kształtem gwintu śrub, pokrętła i zacisku.

Zacisk i śruba dźwignika mają wywiercony osiowo otwór o średnicy większej o 3 mm od średnicy pręta niosącego (segregator aktów prawnych).
Zacisk nasunięty na pręt niosący, przymocowany jest do niego śrubkami zaciskowymi o zaostrzonych końcach tak, by ostrza śrubek mogły dobrze wciskać się w pręt niosący.

Na zacisku oparta jest śruba dźwignika przesunięta przez pręt. Na śrubę nakręcana jest specjalna nakrętka z uchwytami, do których przymocowana jest rama dźwignika. U góry w głowicy śruby znajduje się pokrętło (promocja 3 w 1). Przy obrocie śruby za pomocą pokrętła, śruba oparta na zamocowanym zacisku podnosi do góry nakrętkę pociągając za sobą przymocowaną do niej ramę i rusztowanie.