Pręty o małej średnicy

Pręty o małej średnicy, np. nie przekraczające 20 mm, mogą być nieraz tak wygięte, aby przy wykonywaniu następnej fazy robót można je było wygiąć z powrotem we właściwe miejsce; prętów o grubszej średnicy nie można w zasadzie odginać czasowo, gdyż nie da się tego zrobić bez ich podgrzania, co często jest niemożliwe w wąskich wykopach lub ciasnych wyrobiskach (program uprawnienia budowlane na komputer).

W tunelach wykonywanych metodami górniczymi trudności ze zbrojeniem przekroju są nieraz tak duże, że projektuje się budowę tych tuneli z betonu niezbrojonego lub z prefabrykatów betonowych.
W tych przypadkach dużą rolę odgrywa także dobranie takiego kształtu przekroju poprzecznego tunelu, który pozwoli uzyskać jak najmniejsze momenty gnące z wypadkową sił osiowych nie wychodzącą z obszaru rdzenia przekroju. Zbrojenie przekroju jest wtedy zbyteczne, gdyż w przekroju obudowy w żadnym miejscu nie występuje naprężenie rozciągające.

Przy projektowaniu skrzyżowań dwupoziomowych oraz tuneli dla pieszych należy dążyć do minimalnego zagłębienia jezdni lub chodnika pod poziomem ulicy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Uzyskuje się w ten sposób oszczędności zarówno na długości pochylni dojazdów dwustronnych, jak i w eksploatacji pojazdów. Nie bez znaczenia jest również poziom wody gruntowej; przez zmniejszenie zagłębienia spodu budowli można często uniknąć konieczności budowy kosztownej izolacji wodoszczelnej lub specjalnych urządzeń odwadniających. Jeśli uda się ustalić poziom jezdni skrzyżowania dwupoziomowego lub odcinka dla pieszych ponad poziomem kanalizacji miejskiej, można uniknąć budowy kosztownych i trudnych w eksploatacji urządzeń pompowych (uprawnienia budowlane).

Przy budowlach podziemnych, takich jak skrzyżowania dwupoziomowe i tunele dla pieszych, wskazane jest stosowanie dla stropu tych urządzeń konstrukcji o możliwie najmniejszej wysokości ustrojowej. Najkorzystniejsza jest tu konstrukcja płytowa sprężona. Można stosować różne rodzaje przekrojów sprężonych - płyty z elementów sprężonych prefabrykowanych lub też płyty sprężone na miejscu (program egzamin ustny). Niekorzystne są przekroje o konstrukcji belkowo-płytowej, gdyż przy ich stosowaniu konieczna jest większa wysokość konstrukcji. Przeciwko stosowaniu takiej konstrukcji stropu tunelu przemawiają ponadto względy plastyczne oraz trudności z należytym oświetleniem wnętrza.

Budowla podziemna

Przy projektowaniu budowli nadziemnych wyznaczenie obciążeń, które budowla będzie musiała przenieść, nie przedstawia większych trudności. Obciążenia te bowiem są podane w normach obciążeń lub w przepisach projektowania (opinie o programie). W szczególnych przypadkach określa je i podaje do wiadomości projektanta przyszły użytkownik.
Inaczej wygląda to zagadnienie przy projektowaniu urządzeń podziemnych. Największą trudność stanowi tu określenie obciążeń projektowanej budowli. Wymiarowanie konstrukcji jest bowiem przy budowlach podziemnych zwykle łatwiejsze niż przy innych budowlach inżynierskich, gdyż budowle podziemne mają zazwyczaj prostą konstrukcję.

Przy dalszych rozważaniach stosować będziemy następujące określenia:
- Budowlą podziemną będziemy nazywać taką budowlę inżynierską, której zasadniczym obciążeniem jest oddziaływanie otaczającego ją środowiska, tj. gruntu.
- Źródłem obciążenia budowli podziemnej jest ciężar otaczającego środowiska (segregator aktów prawnych).

Jeśli środowisko gruntowe wyobrazimy sobie w postaci półprzestrzeni, to źródłem obciążenia tej budowli będzie ciężar bryły zawartej pomiędzy powierzchnią półprzestrzeni i budowlą.
Dla wyznaczenia wielkości obciążeń działających na budowlę podziemną zakładamy, że wielkość takiego obciążenia jest zawsze równa wielkości naprężenia istniejącego w tym miejscu półprzestrzeni ośrodka sprężystego, w którym leży punkt powierzchni budowli podziemnej, dla którego chcemy wyznaczyć obciążenie (promocja 3 w 1). Założenie to pozwoli nam z łatwością wyznaczyć obciążenie budowli podziemnej, jeśli potrafimy wyznaczyć naprężenia panujące w .odpowiednich punktach ośrodka sprężystego.