Próbne obciążenie

Przedsiębiorstwo Rodio (centralne biuro w Mediolanie, oddziały w wielu krajach) opracowało wykonanie podobnych pali z zastosowaniem nacisku hydraulicznego zamiast pneumatycznego, z wprowadzeniem bezpośredniego ciśnienia wody na beton w rurze obsadowej (program uprawnienia budowlane na komputer). Jest to typ pali, który w latach przedwojennych uzyskał ogromne rozpowszechnienie na terenie Niemiec. Wykonanie tych pali według wynalazcy inż. Lorenza powinno odbywać się w sposób następujący: w zwykły sposób wiertniczy wykonuje się otwór w gruncie i w czasie wiercenia przy natrafieniu na nową warstwę gruntu robi się próbne obciążenie (zaznaczymy tu, że wbrew przekonaniu inż. Lorenza obciążenie to w gruntach spoistych w zwykłych warunkach nie ma wartości, gdyż w gruntach tych zbyt długo trzeba by przetrzymywać obciążenie, żeby otrzymać chociażby orientacyjną informację o nośności gruntu); po dojściu do pożądanej głębokości poszerza się stopę do średnicy około 1 m za pomocą rozszerzalnych noży uwidocznionych Stopę wypełnia się betonem, ‘wprowadzając zwykle przed -tym zbrojenie z podłużnych prętów łączonych strzemionami, a powyżej stopy zakłada się do rury obsadowej nieco węższą gilzę z blachy o grubości 0,75-1 mm (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Na gotowy pal wprowadza się obciążenie budowli.

Prospekty przedsiębiorstwa wykonującego te pale zapewniały, że poszerzone podstawy można wykonywać również w nawodnionych piaskach lub żwirach; nie wyjaśniono jednak, w jaki sposób można to osiągnąć (uprawnienia budowlane). Wydaje się, że zadanie to można dość łatwo rozwiązać przez opuszczenie noży poniżej rury, rozluźnienie piasku czy żwiru, a następnie przez wprowadzenie tam kolejno tylu worków cementu, ile potrzeba do zeskalenia całej objętości podstawy. Cement miesza się z gruntem za pomocą tychże rozszerzalnych noży, użytych w tym wypadku jako mieszadła. Pale systemu Aba-Lorenz stosowane były do nacisków 30 T na pal, aczkolwiek niejednokrotnie były wykonywane i dla większych obciążeń (program egzamin ustny).

Pale wtłaczane w grunt

Pale te są stosunkowo łatwe w wykonaniu, nie wymagają ciężkiego sprzętu, który trzeba by przewozić przy ich wykonaniu. Ponieważ wykazują one, jak łatwo wnioskować z ich kształtu, dużą wytrzymałość na wyciąganie, więc mogą być z korzyścią stosowane przy posadowieniu podpór linii przesyłowych wysokiego napięcia. Nieduża ilość pali pod każdą podporą i stosunkowa lekkość przewożonego sprzętu potrzebnego do robót mogą nieraz decydować o zastosowaniu właśnie tego typu pali (opinie o programie).

Pale wtłaczane w grunt pod naciskiem stanowią bardzo interesujący typ, gdyż każdy pal przy wykonaniu jest kontrolowany pod względem nośności nieporównanie dokładniej niż jakikolwiek pal innego typu. Cała trudność w szerszym użyciu tych pali polega na tym, że do ich wtłaczania, które odbywa 9ię za pomocą lewarów, trzeba znaleźć silne oparcie, a to jest możliwe stosunkowo rzadko (segregator aktów prawnych). Omówimy tu 2 rodzaje pali: systemu Spencer-White-Prentis i systemu Mega. Pale te wynalezione i opatentowane w 1915 r. przez inż. White’a zostały szeroko wykorzystane przez biuro inż. Spencera, White’a i Prentisa do wzmacniania fundamentów dużej ilości domów przy rozbudowie kolei podziemnej w Nowym Jorku. Typ ten był zachwalany jako pale „wstępnie sprawdzane" przy wykonaniu.

Zastosowanie wspomnianych pali do wzmocnienia fundamentów polega na tym, że w oddzielnych miejscach przez podkopanie się pod fundamentami wytwarza się nisze o wysokości 1,20-1,50 m. Do niszy w miejscu projektowanego pala wprowadza się krótki odcinek rury 0 25-50 cm, długości do 80 cm i za pomocą lewara hydraulicznego oraz podkładek wtłacza się tę rurę w grunt (promocja 3 w 1). Po wtłoczeniu jej nasadza się na nią mufę łączącą z następnym odcinkiem rury, po czym powtarza się w ten sam sposób czynność wtłaczania. Aby ze środka rury usunąć grunt, opuszcza się do niej wąż gumowy połączony z pompą tłoczącą wodę pod znacznym ciśnieniem. Woda rozmula grunt i wynosi go na zewnątrz.