Produkcja papy

Produkcja papy, zwłaszcza asfaltowej, w większych wytwórniach odbywa się w urządzeniach o działaniu ciągłym.
Z beli tektura przechodzi przez maszynę do sklejania lub zszywania taśm dwóch bel, następnie przepuszczana jest przez podgrzewane walce, gdzie traci znaczną część wilgoci i podgrzewa się do temperatury ok. 90°C. Następnie tektura przechodzi do ogrzewanej wanny z masą nasycającą, skąd przepuszczona zostaje przez szereg wałków w celu dokładnego przesycenia masą impregnacyjną (program uprawnienia budowlane na komputer).

Z drugiego końca wanny wychodzi pasmo przesyconej papy i przechodzi przez walce prasujące 5, gdzie zostaje usunięty nadmiar impregnatu. Dalej papa przechodzi przez aparat chłodzony powietrzem. Następnie papa przepuszczana jest ponad wanną z roztopioną masą powłokową, spływającą ze zbiornika. Od dołu papa jest smarowana za pomocą wałka zanurzonego w roztopionej masie. Walce przesuwające zgarniają nadmiar masy. Potem papa przechodzi przez aparat posypujący, gdzie od góry jest posypywana talkiem ze zbiornika, a od dołu opylana za pomocą obracającej się szczotki. Następnie papa przechodzi przez system walców chłodzących i w końcu jest zwijana w rolki o handlowej długości (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przy robotach izolacyjnych stosuje się papy jako wkładki pomiędzy warstwy lepiku w celu utworzenia jednej grubej warstwy izolacyjnej.

Przy izolacjach kombinowanych z tkanin impregnowanych i papy stosuje się jako warstwę pierwszą od strony powierzchni izolowanej papę bezpowłokową. Papy jednostronnie powlekane należy układać stroną powłokową na zewnątrz (uprawnienia budowlane).
Tkaniny bitumowane z powłoką stosuje się do robót izolacyjnych na równi z papą, z tą różnicą, że wytrzymałość na zerwanie juty bitumowanej jest znacznie większa niż papy. Tkaniny bitumowane bezpowłokowe stosuje się jako wkładkę podtrzymującą warstwę izolacyjną, wykonaną z mas powłokowych, co umożliwia nakładanie tych warstw grubiej bez większej obawy spływania masy. Tkaniny bitumowane i papy do celów izolacyjnych powinny mieć drobnoziarnistą posypkę, którą należy przed użyciem usunąć za pomocą ostrej szczotki (program egzamin ustny).

Struktura papy

Z pap smołowych zostały znormalizowane papy smołowe bez powłoki i papy pokryte posypką piaskową.
Wymagania dotyczące papy smołowej bez powłoki są następujące.

Wygląd zewnętrzny - rolki papy powinny być jednolite (nie klejone z kilku części), nie uszkodzone (bez dziur, załamań i rozerwań) i o równych krawędziach, poza tym przy rozwijaniu nie powinny się lepić i rwać; po rozdarciu i rozwarstwieniu wewnętrzna struktura papy powinna posiadać jednolite zabarwienie (opinie o programie).

Giętkość - przy zginaniu papy dookoła pręta o przepisowej średnicy w temperaturze pokojowej (18-22°C) nie powinny powstawać na zewnętrznej stronie pęknięcia ani rysy; średnica pręta wynosi dla papy wytrzymałość na rozerwanie i wydłużenie - siła zrywająca minimalna (w kierunku podłużnym i poprzecznym) dla paska papy szerokości 50 mm:
wydłużenie przy zerwaniu - co najmniej 2%; przesiąkliwość wody - papa nie powinna przepuszczać wody w ciągu 72 godzin przy wysokości słupa wody 100 mm (segregator aktów prawnych). Nowym rodzajem pap, których produkcja została rozpoczęta w Polsce, są papy ze zmineralizowaną powłoką. Charakterystyki tych pap nie załączono ze względu na ograniczony zakres książki.

wymiary rolek i ciężar składników - ustala się następujące normalne gatunki papy smołowej bez powłoki (odpowiadające numeracji tektury użytej do wyrobu)
Z pap asfaltowych zostały znormalizowane papy asfaltowe bez powłoki i papy asfaltowe obustronnie powlekane (promocja 3 w 1).
Wymagania dla papy asfaltowej bez powłoki są następujące: wygląd zewnętrzny - rolki papy powinny być jednolite (nie klejone z kilku części), nie uszkodzone (bez dziur, załamań i rozerwań) i o równych krawędziach, poza tym przy rozwijaniu nie powinny się lepić i rwać; po rozdarciu i rozwarstwieniu wewnętrzna struktura papy powinna posiadać jednolite zabarwienie.