Projektowanie konstrukcji

Projektowanie konstrukcji wykonywanych w zakładach stałych, ze względu na konieczność podziału wielkich elementów na odcinki i potrzebę opracowania ich połączeń, dostarcza oczywiście większych trudności, aniżeli konstrukcji prefabrykowanych wykonywanych w postaci wielkich prefabrykatów na placu budowy (program uprawnienia budowlane na komputer).
Zwiększenie odległości przewozów materiałów budowlanych i prefabrykatów oraz zwiększenie ilości ich przeładunków.

Przy wykonaniu budowli metodami tradycyjnymi i monolitycznymi materiały budowlane, jak żwir, piasek, cement, stal, wapno, ceramika itp. zostają skierowane ze źródeł surowcowych lub fabryk bezpośrednio na plac budowy najkrótszymi drogami (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Po wyjściu z betoniarek lub z placu składowego budowanego obiektu materiały budowlane zostają w zasadzie jeden raz uniesione i ulokowane w miejscu wbudowania w konstrukcję. Szczególnie krótkim przewozom podlegają żwir i piasek, a więc materiały, które pod względem ciężaru odgrywają w budowli największą rolę (uprawnienia budowlane).

Zgodnie z wymaganiami ekonomicznymi materiały te należy pobierać ze źródeł miejscowych z eliminowaniem, w miarę możności, przewozów taborem kolojewym.
Zupełnie inaczej rzecz ta przedstawia się przy wykonaniu elementów budowli w zakładach stałych (program egzamin ustny). Zakłady te powinny być lokalizowane w pobliżu źródeł najcięższych surowców, tj. żwiru i piasku. Można więc przyjąć, że przewozy materiałów do zakładów stałych są równoważne ekonomicznie z przewozami materiałów budowlanych bezpośrednio na plac budowy. Różnice ekonomiczne na niekorzyść wykonania prefabrykatów w zakładach stałych rozpoczynają się więc od chwili wyjścia materiałów z betoniarki lub placu składowego zakładu. W procesie produkcyjnym przy różnego rodzaju obróbkach prefabrykaty zostają wielokrotnie unoszone i opuszczane oraz transportowane z jednego miejsca produkcji na drugie i wreszcie składa się je na placu gotowych wyrobów. Odległości dalekiego transportu zależą od gęstości sieci komunikacyjnej. W większości przypadków w budownictwie przemysłowym na ogół nie daje się uniknąć transportu kolejowego (opinie o programie).

Ciężar konstrukcji prefabrykowanej

Po dostarczeniu prefabrykatów na plac budowy zostają one skierowane na skład, skąd następnie przetransportowuje się je pod dźwig montażowy. Od chwili więc przybycia prefabrykatów na plac budowy do chwili ulokowania ich w miejsce wbudowania w konstrukcję trwają dalsze manipulacje związane z podnoszeniem, opuszczaniem i transportem ciężarów. Należy tu specjalnie zwrócić uwagę na zagadnienie znacznego zaangażowania przy prefabrykacji w zakładach stałych taboru kolejowego. W związku z przebudową gospodarczą kraju tabor kolejowy jest angażowany przez wszystkie gałęzie gospodarki państwowej, jak przemysł, budownictwo, rolnictwo, import, eksport itp.

Pomimo wielkiego rozwoju przemysłu budowy taboru kolejowego tabor ten jest jeszcze obecnie elementem deficytowym, szczególnie w okresach specjalnych akcji związanych z rolnictwem, jak akcja dostaw płodów rolnych itp.
Ciężar konstrukcji prefabrykowanej liczony na jednostkę powierzchni lub kubatury budowli jest 4 do 5 razy większy od ciężaru odpowiedniej konstrukcji stalowej.
Rozważania powyższe świadczą, jak wielkie znaczenie ekonomiczne ma przewidziana w naszym Planie 5-letnim budowa szeregu dalszych zakładów prefabrykacji, które zagęszczą sieć zakładów istniejących i znacznie skrócą długości przewozów prefabrykatów. Koszty zabezpieczenia prefabrykatów przed uszkodzeniem w czasie transportu i przeładunku (segregator aktów prawnych).

Ujemną cechą większości materiałów, z których wykonywane są prefabrykaty, jest ich kruchość. Cecha ta jest powodem strat w prefabrykatach powstałych w trakcie wielokrotnego ich przeładunku i transportu. Straty te są zależne z jednej strony od stopnia kruchości materiałów, z drugiej - od staranności opakowania. Na czas transportu opakowanie prefabrykatów powinno je zabezpieczać przed powstawaniem w nich naprężeń nieprzewidzianych obliczeniami oraz zabezpieczać przed uderzeniami prefabrykatów o siebie lub o ściany taboru transportowego. W czasie transportu prefabrykaty powinny więc być podparte w ściśle przewidziany sposób i w pozycji tej unieruchomione przy zastosowaniu należycie przymocowanych przekładek, rozporek i tym podobnych elementów (promocja 3 w 1).