Przekształcenie środowiska

Parki narodowe i rezerwaty Europy, w drażnieniu od innych części świata, obejmują zwykle bardzo małe powierzchnie, co wiąże się z wysokim stopniem przekształcenia środowiska .oraz brakiem dużych obszarów z dziką przyrodą. Największym parkiem narodowym jest aktualnie rosyjski8 917 km, obejmujący zach. stoki Uralu Północnego (program uprawnienia budowlane na komputer). Pod względem wielkości mają się ponadto parki: Południowego Spitsbergenu (8504 km’), Północno-Zachodniego Spitsbergenu (6695 km ) i I orlandet (2 I 59 km ’) na Svalbardzie, Wodłozierski (4047 km-‘) i kenozierski (I 592 km ‘) w Rosji, Uardangervidda 5422 km-’) i Saltljellel/Svartisen (2110 km ) w Norwegii, Lemmenjoki (2860 km’) i Urho Kekkonen (2537 km’) w Finlandii, Schleswig- Holsteinisches Wattenmeer (2850 km ’) w Niemczech, Podolskie Towlry (2615 km ) na Ukrainie, Lake District (2292 km ) i Snowdonia (2142 km’) w Wielkiej Brytanii (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wśród rezerwatów zwiać uwagę rozmiarami rezerwaty Północno-Wschodniego Svalbardu ( 54 (579 km-’) i Południowo-Wschodniego Svalbardu (14 1(56 km ) na Svalbardzie, Delta Dunaju (5(500 km ) w Rumunii, (550(5 km ) w Szwecji, jak też rosyjskie zapowiedniki - (721 5 km) i Lapoński (27(54 km’) (uprawnienia budowlane).

Przełom XIX i XX w. rozpoczyna w historii demograficznej Europy kulminacyjny punkt w zakresie jej strukturalnego udziału w globalnym zaludnieniu świata w wys. 25% (program egzamin ustny). Nie mniej znaczący jest fakt, iż w okresie 1900-1950 notuje Europa wyraźny spadek tempa wzrostu ludności (0,63% rocznie), który w warunkach wyraźnie wyższego poziomu rozwoju demograficznego świata (1,19% rocznie) prowadzi do zasadniczego obniżenia jej udziału w ogólnym zaludnieniu Ziemi do 20,9% (opinie o programie). Powyższa sytuacja miała swe źródło gł. w masowej emigracji Europejczyków do Ameryki (w pocz. XX w. do 1,5 min osób rocznie) oraz ogromnych stratach ludności podczas 1 i II wojny światowej, szacowanych łącznie na około 65 min osób. 2. poł. XX w. przyniosła wyraźne ożywienie wzrostu demograficznego (1,71% rocznie w okresie 1950-2000), który kształtował się jednak zdecydowanie poniżej średniej światowej (2,69%).

Wysoki poziom życia

W tych okolicznościach licząca obecnie 730 min mieszkańców Europa reprezentuje zaledwie I 2,1 % globalnego zaludnienia świata. Wysoki generalnie poziom życia mieszkańców oraz towarzyszący mu postępujący proces starzenia się społeczeństwa spowoduje, że w okresie 2000-2025 populacja Europejczyków zmniejszy się do 697 min (spadek o 4,5%), a w perspektywie 2050 do 588 min mieszkańców (spadek o 19,5%). Większość europejskich państw notować będzie ujemne wskaźniki wzrostu zaludnienia, a mieszkańcy tej części świata obniżą swój strukturalny udział w potencjale demograficznym Ziemi do 6,3% (2050), która to wartość będzie najniższa w całej demograficznej historii Europy (segregator aktów prawnych).

Zarówno w przeszłości, jak i współcześnie zajmuje Europa miejsce wyjątkowe w między kontynentalnych i wewnętrznych ruchach wędrówkowych ludności. Emigranci europejscy odegrali najważniejszą rolę zarówno w kreowaniu demograficznego potencjału i etnicznego wizerunku, jak też rozwoju społeczno-ekonomicznego i kulturowego obu Ameryk oraz Australii. Europejska emigracja, zapoczątkowana w XV-XVI w., w związku z wielkimi odkryciami geograficznymi, nabrała rozmachu z początkiem XVII w., osiągając kulminacyjny punkt na przełomie XIX i XX w. Szacuje się, że od początku XIX w. do końca obecnego stulecia wyjechało z Europy ok. 70 min osób, przy czym w zdecydowanej większości była (o emigracja na tle ekonomicznym (zamorskie kraje obu Ameryk oraz Australazji przyciągały emigrantów zasobami wolnych terenów rolniczych, ogromnym popytem na siłę roboczą oraz z reguły bardzo korzystnymi warunkami rozpoczęcia życia w „nowej ojczyźnie. Zasadniczy strumień przesiedleńców przejęły Stany Zjednoczone (ok. 37 min - 53%) - w początkowym okresie byli to gł. wychodźcy z Anglii, Irlandii i Niemiec, zdominowani na przeł. XIX i XX w. przez obywateli Europy Południowej i Wschodniej (przede wszystkim przez Włochów, mieszkańców monarchii austro-węgierskiej i Rosji) (promocja 3 w 1).