Przygotowanie płaszcza zewnętrznego

W takim stanie końcowego prasowania radialnego realizuje się kontaktową obróbkę termiczną nagrzewu poprzez płaszcz zewnętrzny oraz od nagrzewu gorącą wodą zastosowaną do hydroprasowania. Obróbka termiczna trwa przez kilka godzin dojrzewania betonu, aż do uzyskania stosunkowo bardzo wysokiej wytrzymałości betonu (ok. 400 kG/cm²). W efekcie metodą wibro- -hydro-prasowania uzyskuje się rury z jednorodnego (układanego w jednym etapie) betonu strunowego (naciąg strun podłużnych i obwodowych przed stwardnieniem betonu) o dwuosiowym sprężeniu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na końcu cylindrycznej części formy ustawia się pierścień kalibrujący, przeznaczony dla utworzenia bosego końca rury. Do kompletu zewnętrznego płaszcza wchodzą także pierścienie centrujące i uszczelniające; dzięki nim zapewnia się współosiowe obciążenie rdzenia w czasie układania mieszanki do formy, jak również zagęszczenie czoła formy po ukończeniu betonowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rdzeń ma otwory równomiernie rozmieszczone na jego powierzchni. Nakłada się na niego elementy gumowe - pokrowiec i pierścień kształtujący kielich. Formę składa się w dwóch etapach. Na początku przygotowuje się płaszcz zewnętrzny, następnie ustawia się zbrojenie (obwodowe i podłużne) i dopiero po tym przygotowuje się rdzeń i kompletuje całą formę (uprawnienia budowlane).

Przygotowanie płaszcza zewnętrznego polega na dokładnym oczyszczeniu jego wewnętrznej powierzchni ze starego smaru i pozostałości związanego betonu. Następnie na powierzchnię pierścienia kalibrującego, na czoła formy, które służą jako podpory dla pierścieni kotwowych, i na podłużne kołnierze dolnej połówki formy w odległości 1-1,5 m od krawędzi kielicha w stronę elementu uchwytowego nanosi się warstwę kitu bitumicznego (program egzamin ustny).

Przygotowanie zbrojenia podłużnego

Wewnętrzną powierzchnię elementów płaszcza zewnętrznego smaruje się, za pomocą rozpylacza lub pędzlem, cienką równomierną warstwą smaru emulsyjnego. Po tym górną podłużną połówkę formy podnosi się suwnicą i nakłada na dolną. Obie połówki łączy się ze sobą. Na podłużnych stykach płaszcza zewnętrznego, od strony wewnętrznej, nakleja się lepką taśmę bawełnianą o szerokości 75 mm, którą następnie pokrywa się smarem emulsyjnym (opinie o programie).

Dla zapewnienia wyznaczonych wymiarów bosego końca rury zamocowuje się do cylindrycznego czoła płaszcza zewnętrznego formy pierścień kalibrujący złożony z dwóch segmentów; na styku tych segmentów nakleja się lepką taśmę o szerokości 50 mm. Następnie pierścień ten za pomocą suwnicy ustawia się na specjalnych stabilizatorach, przyspawanych do czoła cylindrycznej części płaszcza zewnętrznego i zamocowuje metalowymi palcami do formy. Na tym samym końcu formy ustawia się za pomocą suwnicy górny pierścień oporowy i zamocowuje go do płaszcza ściągaczami sprężynowymi (segregator aktów prawnych).

Następnie wprowadza się do formy zawczasu wykonane spirale zbrojenia obwodowego, po czym na formę ustawia się dolny pierścień oporowy z przepuszczonymi przez jego otwory prętami podłużnego zbrojenia, które zamocowuje się do formy za pomocą ściągaczy sprężynowych, a końce podłużnego zbrojenia wchodzą do szczelin górnego pierścienia oporowego.

Przygotowanie zbrojenia podłużnego polega na pocięciu drutu na odcinki określonej długości z jednostronnym uformowaniem główki. Na tak przygotowany drut nawleka się podkładkę pod główkę po stronie biernej naciąganego później drutu oraz podkładkę dużej średnicy, uchwyt naciągowy i podkładkę pod główkę po stronie czynnej, a w dalszej kolejności dokonuje się główkowania drugiego końca (promocja 3 w 1). Przygotowane w ten sposób cięgna montuje się w pierścieniu oporowym strony czynnej poprzez przewleczenie zestawu strony biernej przez otwory w tym pierścieniu, aż do oparcia nad nimi podkładki o dużej średnicy, oraz wprowadza zespół do zmontowanego płaszcza zewnętrznego formy. Na stronie biernej montuje się drugi pierścień czołowy.