Ramy okienne

Ramy okienne składające się na długości rozstawu poprzecznego słupów z kilku odcinków opierane są swobodnie na podciągach na warstwie zaprawy cementowej z połączeniem na czopy wpuszczane w odpowiednie otwory w górnej powierzchni podciągów.

Do czasu ustawienia na ramach płyt dachowych okna są stężane montażowo ukośnymi drewnianymi zastrzałami. Płyty szedowe o wymiarach 3,0 X 6,0 m układane są swobodnie na wycięciach podciągów i na nadprożach ram okiennych (program uprawnienia budowlane na komputer). Pionowy luz o szerokości 4 cm w oparciu dolnym zalewany jest zaprawą cementową. Górą płyty opierają się tylko w miejscach żeber, które trafiają na słupki ram okiennych. Dla stateczności oparcia żebra są podcięte na głębokość 7 cm i dla wyrównania tego osłabienia są one wzmocnione skosami poziomymi na szerokości 38 cm. W kierunku poprzecznym do osi naw poszczególne płyty szedowe nie mają ze sobą żadnych połączeń. Powstałe między nimi przerwy stykowe o szerokości około 2 cm zostały zalane zaprawą i w czasie eksploatacji nie wykazały żadnych rys świadczących o niejednakowych ugięciach płyt dachowych.
Płaszczyzny dolnego oparcia płyt szedowych wyłożone są papą, górne oparcia żeber wzmocnione są płytkami z blach stalowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Siły poziome w płaszczyznach podparcia płyt szedowych występują tylko przy działaniu wiatru. Ponieważ jednak siły tarcia od obciążenia pionowego i pionowej składowej sił parcia wiatru są znacznie większe od powyższych sił poziomych, swobodne oparcie płyt szedowych może być traktowane jako przegubowe nieprzesuwne jest więc teoretycznie prawidłowe i z punktu widzenia bezpieczeństwa konstrukcji wystarczające (uprawnienia budowlane). W danym przypadku bezwzględna wielkość sił tarcia nie jest duża i z tego względu połączenie to może budzić większe wątpliwości, aniżeli takie same połączenie podciągu kratowego ze słupem. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie zwiększeniu stopnia bezpieczeństwa powyższej konstrukcji przez dodanie w połączeniach płyt szedowych i ram okiennych ze sobą i z podciągami odpowiednio mocnych trzpieni zalewanych zaprawą cementową i stanowiących jedno z najprostszych i jednocześnie najskuteczniejszych połączeń konstrukcji prefabrykowanych (program egzamin ustny).

Grubość płyty

Grubość płyty wynosi 6 cm; zbrojona jest ona stalą o średnicy 6 mm, układaną górą i dołem w obydwóch kierunkach co 10 cm. Żebra górne i dolne zbrojone są konstrukcyjnie 3 wkładkami średnicy 12 mm, zbrojenie dolne żeber łukowych składa się z 2 0 16 i 1 0 18 mm.
W halach, lekkiego typu często mamy do czynienia, jak i w danym przypadku, z koniecznością przymocowania do prefabrykatów torów transportu podwieszonego (opinie o programie).

Prosty sposób tego przymocowania zastosowany w omawianej konstrukcji. W podciągu zostają zabetonowane 2 rury stalowe. Szyny jezdne zostają przymocowane do kątowników obramujących z 2 stron podciąg i podwieszonych do niego za pomocą śrub. Otwory w kątownikach na śruby są wydłużone w kierunku poziomym, co pozwala na zgubienie w nich niedokładności usytuowania otworów na śruby w prefabrykatach. Przed wyrwaniem rur z betonu zabezpieczają strzemiona odpowiednio zakotwione w betonie (segregator aktów prawnych).
Płyty szedowe wykonane zostały na pomocniczym placu prefabrykacji na 3 matrycach betonowych z zastosowaniem hartowania parą niskiego ciśnienia.

Wszystkie powierzchnie płyty z wyjątkiem pionowych obiegających po jej obwodzie formowane były przez beton matrycy, te ostatnie zaś przez dostawiane blaty drewniane. Już po upływie 8 godzin od zabetonowania płyty szedowe mogły być zdejmowane z matryc i odwożone ną składowisko z ułożeniem w stosy. Przy odspajaniu z matrycy, transporcie i montażu stosowano trawers stalowy w kształcie poziomej ramy prostokątnej usztywnionej poprzeczką i krzyżulcami w narożnikach (promocja 3 w 1). Pozostałe elementy wykonano w formach drewnianych obok miejsca wbudowania w konstrukcję bez hartowania betonu.