Rozplanowanie długości filara

Dalsze wymogi co do rozplanowania długości filara wynikają z postulatów obsługi zamknięć remontowych. Jeśli górne ścianki zakładane są podawane przez dźwig bramowy obsługujący cały jaz, na tej partii filarów muszą znaleźć miejsce 2 belki poddźwigowe zaopatrzone w tory jezdne, po których porusza się dźwig (program uprawnienia budowlane na komputer).

Pewną oszczędność miejsca można uzyskać stosując dźwig półbramowy z górną belką w poziomie podwyższonej części filara, którą to belkę można zresztą połączyć z kładką służbową. Rozwiązanie to ułatwia
dostęp personelu do obsługi dźwigu. Gdy istnieje możliwość umieszczenia torów podsuwnicowych wysoko, mechanizm wyciągowy może być także umieszczony w pozycji podwieszonej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Jeszcze większe uproszczenie można osiągnąć w konstrukcji filara, jeśli górne zamknięcia awaryjne obsługuje się za pomocą żurawia pływającego z górnego stanowiska. Rozwiązanie takie, w pewnym sensie uzasadnione względami ekonomicznymi (obsługa kaskady stopni przez wspólny żuraw pływający), przedstawia jednak także poważną niekorzyść, mianowicie eliminuje możliwość operowania owym żurawiem w okresie zimy, gdy woda pokryta jest lodem.

Przy zastosowaniu dolnych zamknięć remontowych w postaci ścianek zakładanych obsługa ich wymaga zastosowania oddzielnego dźwigu oraz zainstalowania 2 belek podtorowych. Podobnie jak przy zamknięciach górnych z belek tych można zrezygnować, gdy zakładanie ścianek może być dokonywane przez żuraw pływający.

Częściej jednak rezygnuje się w ogóle z owych zamknięć, jako w gruncie rzeczy mało potrzebnych. W takich przypadkach i długość filara może oczywiście ulec redukcji. Bardzo interesującą odmianę konstrukcyjną przedstawia zastosowanie na jazie dźwigu uniwersalnego, tzn. ciężkiego dźwigu bramowego z dwoma wspornikami, obsługującego zamknięcia remontowe górne i dolne przy możliwości wykorzystania środkowej części dźwigu do montażu i remontu zasuw (przyjmując, że ich ruch przy normalnej eksploatacji jest obsługiwany przez indywidualne urządzenia wyciągowe, ulokowane w pomieszczeniach na szczycie filara) (uprawnienia budowlane).

Umieszczenie mostu

Ze względu na duży ciężar i znaczny koszt dźwigu uniwersalnego rozwiązanie takie uznaje się za opłacalne, gdy może on jednocześnie obsługiwać siłownię wodną (typu półhalowego lub bezhalowego), tzn. zarówno montaż turbozespołów, jak i zakładanie zamknięć remontowych siłowni od strony wlotu i rury ssawnej. W takich przypadkach projekty rozwiązania siłowni i jazu (układ osiowy i wysokościowy obu budowli) muszą być ze sobą zgrane, ażeby dźwig mógł wypełniać wszelkie stawiane mu zadania.

Przykład takiego rozwiązania przedstawia w Polsce siłownia i jaz w Czchowie na Dunajcu; inne przykłady zostały (program egzamin ustny).
Podane wyżej uwagi odnoszące się do rozwiązania filara jazowego ulegają dalszym komplikacjom, gdy filary pragnie się zużytkować do oparcia na nich mostu, bardzo rzadko kolejowego, częściej drogowego. W tym przypadku wymogi co do szerokości i rodzaju jezdni wynikają z przyjętej klasy drogi, która decyduje także o wartości obciążeń miarodajnych dla danego mostu. Poziom jezdni najczęściej bywa zgodny z poziomem korony filara w części niepodwyższonej, gdyż ten ostatni jest najczęściej identyczny z poziomem korony przyczółków i nasypu (ew. zapory ziemnej) poza przyczółkiem (opinie o programie).

Umieszczenie mostu na filarze w jego partii od strony górnej wody prowadzi do nadmiernego wydłużenia filara, a czasem i korpusu jazu, a ponadto stwarza trudności z rozplanowaniem położenia górnych zamknięć remontowych. Jednakże rozwiązania takie’ spotyka się w praktyce (segregator aktów prawnych).
Trudności te odpadają, gdy most umieszcza się na filarach po stronie dolnej wody, gdzie długość filara - wyznaczona długością niecki wypadu - jest zazwyczaj dostateczna na pomieszczenie mostu.

Jednakże rozwiązanie takie może stworzyć pewne trudności natury statycznej, gdyż ekscentryczne ustawienie obciążeń powiększa moment wywołany działaniem sił poziomych na filar, redukuje naciski na grunt od strony odwodnej i powiększa je od strony odpowietrznej, co może prowadzić do niejednostajnych osiadań filara i jego pochylenia w stronę dolnej wody (promocja 3 w 1).