Sposób pracy wierteł

Sposób pracy wierteł rozmieszczonych w różnych płaszczyznach może być różny, zależnie od tego, czy gniazda wierteł są umieszczone w jednym urządzeniu czy też w kilku niezależnych maszynach. W pierwszym przypadku gniazda wierteł poziomych znajdują się w prowadnicach na kolumnach, a gniazda wierteł pionowych na belce portalu maszyny. Wiertła mogą być włączone do pracy grupami lub pojedynczo; mają one różne średnice i różne szybkości wiercenia. Po przejściu wiertła przez materiał następuje automatyczne jego cofnięcie do pozycji wyjściowej. Wymiana wierteł może być dokonywana ręcznie lub w sposób zautomatyzowany (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przedmiot do wiercenia ustawiany jest w kierunku podłużnym za pomocą wózka pomiarowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Rozmieszczenia wierteł w osi otworów według wymagań rysunku dokonuje się najpierw w przybliżeniu w sposób mechaniczny, a następnie ręcznie z dokładnością do 0,1 mm. W kierunku poprzecznym ustawienie wierteł orientuje się według osi poziomej i pionowej przekroju poprzecznego kształtownika. W przypadku przekroju z odchyłkami walcowniczymi wiertła ustawia się według rzeczywistych osi przekroju, wyznaczonych specjalnymi czujnikami.
W wiertarkach o wydzielonych czynnościach w różnych płaszczyznach wiertła są rozmieszczone w dwóch rzędach. Każdy rząd wierteł może być przesuwany, a każde wiertło w rzędzie ustawiane poprzecznie w stosunku do osi rzędu. Pozycje każdego wiertła są rejestrowane na małych tarczach zegarowych (uprawnienia budowlane).

Za pomocą zdalnego sterowania z pulpitu operator może wyłączyć dowolne wiertło. Położenie wierteł w odniesieniu do końca obrabianego materiału jest rejestrowane na tarczy zegarowej pomiarów.
Odmienne rozwiązanie wiertarki specjalnej, dostosowanej do wiercenia otworów w kątownikach przeznaczonych na konstrukcję kratową wież (program egzamin ustny).
W liniach technologicznych bardzo pracochłonna operacja prostowania konstrukcji zdeformowanej po spawaniu jest eliminowana przez nadawanie składanym elementom odkształceń wstępnych. Wyginanie poprzeczne blach na pasy belek dwuteowych wykonuje się na wyginarkach rolkowych. Inne odkształcenia wstępne wprowadza się przez składanie części z poprawką odkształceń kątowych lub łukowych. W niektórych liniach technologicznych instaluje się rolki prostujące za urządzeniem spawalniczym.

Otwory przebijane

Otwory przebijane wykonuje się za pomocą wykrójników o określonych średnicach tłoka i tulei, które są elementami wymiennymi w urządzeniach do dziurkowania. Urządzenie do przebijania otworów może być stacjonarne typu uniwersalnego, o napędzie mechanicznym, lub przenośne specjalne. Materiał podawany na samotokach jest ustawiany ręcznie do przebijania otworów według wytrasowanych osi otworów. Wydajność i dokładność wykonania na uniwersalnych dziurkarkach jest mała.

Przenośnym urządzeniem do przebijania otworów jest prasa hydrauliczna o zróżnicowanych parametrach w zależności od średnicy otworów i grubości materiału. Tego typu prasy mogą być wykorzystywane również do przecinania kształtowników (opinie o programie).
Z oddzielnych urządzeń do przebijania otworów i przecinania zestawia się zespół do automatycznego wykonywania prętowych elementów z otworami i obciętych na ścisły wymiar. Taki zespół urządzeń wyposaża się w listwę pomiarową, według której określa się długość pręta. Całe urządzenie może być sterowane ręcznie lub automatycznie według zakodowanego programu (segregator aktów prawnych).
Niektóre wytwórnie krajowe są wyposażone w urządzenia do przebijania otworów w częściach grubości do 25 mm.

W produkcji seryjnej, a szczególnie prowadzonej w linii technologicznej, składanie części w zespół odbywa się bez trasowania i wstępnych pomiarów. Części składa się w oprzyrządowaniu z ustalającymi ich rozmiemieszczenie oporami i zamocowuje za pomocą klamer, przycisków pneumatycznych, a także wyjątkowo za pomocą śrub lub spoin sczepnych (promocja 3 w 1).