Sposób użytkowania pływalni

Sposób użytkowania pływalni wymaga, aby temperatura wewnętrznej powierzchni stropu nie przekraczała nigdzie punktu rosy, gdyż opadanie kropel utrudnia w niektórych przypadkach pływanie (styl grzbietowy) i obserwację zawodów.

Rozpiętości pływalni wahają się od 21 do 65 m, w zależności od wielkości basenu i zaplanowanej ilości miejsc dla widzów. Z kolei czynności korzystających i ewentualny żywy udział widzów stawiają specjalne wymagania akustyczne. Zamknięte pomieszczenie musi w tym układzie dostatecznie silnie tłumić dźwięki (program uprawnienia budowlane na komputer).

Uzyskuje się to głównie przez sfałdowanie powierzchni stropu. Nie bez znaczenia jest także, wobec publicznego charakteru budowli, nadanie wnętrzu odpowiedniego wyrazu plastycznego. Typowym rozwiązaniem przekrycia spełniającym te zadania są stropodachy podwójne, tj. o dwóch powierzchniach górnej i dolnej, pomiędzy którymi jest pustka powietrzna. W projektowanych i wykonanych w Polsce przekryciach pływalni zastosowano fałdowy kształt dachu, jako najbardziej właściwy ze względów estetycznych i akustycznych. Ponadto umożliwia on wykorzystanie obu warstw betonowych - dolnej i górnej, jako powierzchni nośnych pracujących przy przenoszeniu obciążenia. Jedną z pierwszych realizacji tego typu konstrukcji jest przekrycie pływalni w Bydgoszczy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Aczkolwiek konstrukcja ta wykorzystuje korzyści eksploatacyjne i ekonomiczne wynikające z fałdowego kształtu i sprężenia, to jednak wykazuje wiele braków. Zbyt duże pochylenie ścianek bocznych fałdy spowodowało konieczność dwustronnego deskowania prefabrykatu w czasie betonowania. To z kolei zwiększyło grubość ścianek do 6-f-8 cm i zmusiło do gęstego stemplowania w czasie montażu oraz nadało bardzo ciężki „belkowy” wygląd zmontowanej konstrukcji. Zmienna wysokość segmentów fałd i żebra wewnętrzne wpłynęły na mniejsze wykorzystanie form (uprawnienia budowlane).

Poziomy zarys krawędzi dachu

Poziomy zarys krawędzi dachu uniemożliwia odprowadzenie ewentualnych skroplin ze stropu. Wad tych w znacznej mierze - są pozbawione rozwiązania przekryć zestawionych z płyt fałdowych, produkowanych na stosie, zastosowane w pływalniach w Debrznie, Stalowej Woli i Lublinie Schemat ideowy przekroju pływalni w Debrznie (program egzamin ustny). Łukowy kształt belki zakrzywionej, wykonanej z płyt fałdowych pozwala na łatwe odprowadzenie ewent. skroplin, a ponadto umożliwia dobre oświetlenie wnętrza. W pływalniach nieco większych korzystnie jest przenosić siły rozciągające przez zastosowanie sprężenia.

Aby nie komplikować kształtu płyt fałdowych, można w tym przypadku wykonywać przepony poprzeczne oddzielnie i umieszczać je w stykach prefabrykatów, tj. co 3-5 m. Po zespawaniu wystających prętów zbrojeniowych i zabetonowaniu połączenia otrzymamy dobry styk usztywniający poprzecznie płyty fałdowe i pozwalający na ustalenie położenia kabli sprężających. Jeszcze w inny sposób zostało rozwiązane przekrycie pływalni w Rzeszowie (opinie o programie). Dla uzyskania „ciepłego” dachu fałdy przekrycia wykorzystano na przewody grzejnej instalacji powietrznej.

Trójkątny przekrój rur uzyskano przez złożenie 3 płyt żebrowych o grubości 2,5 m, zespawanie zbrojenia konstrukcyjnego i zalanie spoin. Ze statycznego punktu widzenia jest to sztywny układ trzech stykających się wzajemnie tarcz. Odstępy pomiędzy dźwigarami o szerokości słupa zostały wypełnione płytami z lekkiego betonu (segregator aktów prawnych). Według dolnej krawędzi dźwigarów przestrzennych umieszczono rury oświetleniowe oraz rynienki umożliwiające odprowadzenie ewentualnych skroplin. Nachylona falista dolna powierzchnia dachu jest korzystna ze względów akustycznych i dzięki małym pochylniom sprawia wrażenie lekkości, a nietypowy profil konstrukcji wykorzystany jest jako motyw architektoniczny (promocja 3 w 1).

Omówiony cykl przykładów wraz z pokazaniem kierunku ich rozwoju wskazuje, że wymagania funkcjonalne w znacznej mierze określają rozwiązania konstrukcyjne.