Szybki rozwój ekonomiczny kraju

Szybki rozwój ekonomiczny kraju, a w tym również możliwość realizacji obszernego programu mieszkaniowego była ułatwiona na skutek znacznego napływu kapitałów z zewnątrz. O ile w początkowym okresie państwo realizowało budownictwo mieszkaniowe bezpośrednio, to w ostatnich latach udziela się raczej pomocy finansowej specjalnym towarzystwom budowy mieszkań (program uprawnienia budowlane na komputer).

O ile również w poprzednim okresie mieszkania wybudowane ze środków społecznych wynajmowano po niskich czynszach, to obecnie mieszkania są raczej sprzedawane na własność użytkownikom na dogodnych warunkach. W referacie zwrócono również uwagę na pewne niekorzystne aspekty związane z realizacją dużych programów budownictwa mieszkaniowego. Wystąpił szybki wzrost kosztów budowy oraz spekulacja cen w zakresie terenów budowlanych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W krótkim sprawozdaniu nie ma możliwości omówienia Wszystkich wygłoszonych na Konferencji referatów, jak również przedstawienia całokształtu dyskusji. Należy jeszcze podkreślić szczególnie interesujące, z punktu widzenia metody przeprowadzonych badań, referaty: dr P. Holma (Szwecja) oraz prof. E. Hoffmeyera (Dania). W referacie dr Holma zastosowano do analizy rynku mieszkaniowego, na przykładzie wybranego miasta szwedzkiego, narzędzia stosowane w innych działach teorii ekonomii (uprawnienia budowlane).

Autor doszedł do wniosku, że w warunkach szwedzkich zwiększenie dochodów rodzin prowadzi do zwiększenia popytu w kierunku polepszenia wielkości i jakości mieszkań, a dodatkowym skutkiem zwiększania się tych dochodów jest intensyfikacja procesów tworzenia się nowych gospodarstw domowych. Prof. Hoffmeyer, opierając się na danych statystycznych dotyczących obszaru Wielkiej Kopenhagi w latach 1880-1960, zajął się analizą czynników określających fluktuację w budownictwie mieszkaniowym. W analizie tej uwzględniono w szczególności wpływ stopy procentowej w długim okresie czasu na rozwój budownictwa mieszkaniowego (program egzamin ustny).

Duża znajomość tematu

Dyskusja na Konferencji w Ditchley Park nie doprowadziła i zapewne nie to było jej celem do ujednolicenia poglądów jej uczestników. Pozwoliła natomiast na poznanie metod badawczych stosowanych dla analizy zjawisk w dziedzinie mieszkaniowej oraz formułowanych celów i środków polityki mieszkaniowej i budowlanej (opinie o programie).

Nasze trudności mieszkaniowe powodują, że otrzymanie mieszkania jest pewnego rodzaju sukcesem, nie pozbawionym jednak i mniej przyjemnej strony odwrotnej w postaci długiego nieraz związania z tym mieszkaniem na skutek trudności zamiany. Stąd sprawa wielkości mieszkań, ich struktury i dostosowania do warunków obecnych i przyszłych jest zarazem ważna i trudna. O ważności nie trzeba nikogo przekonywać, a o trudności najlepiej świadczy fakt, że do tej pory nie było większej pracy na temat programowania struktury. Dlatego dobrze się stało, że IBM, który tą sprawą ciągle choć fragmentarycznie się zajmował, wydał większą pracę doc. dr Wandy Litterer-Marwege, poświęconą temu zagadnieniu (segregator aktów prawnych).

Autorka stawia sobie bardzo trudne zadanie dokonania:

• syntetycznego przeglądu materiałów, naświetlających różnice i zmiany w układzie struktury wielkości gospodarstw i mieszkań w miastach, wskazania na czynniki, powodujące te różnice i zmiany oraz podkreślenia elementów, warunkujących zróżnicowanie sytuacji mieszkaniowej;
• przedstawienia i uzasadnienia tezy o konieczności programowania struktury wielkości mieszkań w sposób elastyczny, dostosowany do lokalnej sytuacji i potrzeb oraz wskazania na metodę rozważań, które powinny być przeprowadzone przez poszczególnych inwestorów (promocja 3 w 1).

Pierwszej grupie zagadnień poświęcone są trzy początkowe rozdziały. Duża znajomość tematu i erudycja w tym zakresie pozwalały autorce na dokonanie interesującej analizy kształtowania się wielkości gospodarstw i mieszkań, rozpatrywanych z różnych punktów widzenia. Zakończeniem tej części jest analiza porównawcza sytuacji mieszkaniowej wszystkich województw, uwzględniająca poszczególne elementy tej sytuacji: współczynniki zaludnienia, przeludnienia i deficytu mieszkań, wielkość gospodarstw i odsetek własności indywidualnej.