Żądana dokładność

Dokładność doświadczenia zależy od zakresu, w jakim mogą być zmieniane ważne zmienne, oraz od dokładności przyrządów. Dziesięciokrotne zwiększenie dokładności jest zwykle kosztowne pod względem czasu i wysiłku, dlatego też rzadko opłaca się stosowanie dokładności znacznie większej, niż wymagają tego cele danego badania (program uprawnienia budowlane na komputer).

 pozwala często dojrzeć inne jeszcze zastosowania wyników, być może nieco później w przyszłości, gdy potrzebna będzie większa dokładność. Wreszcie, pomiary dokonywane z większą dokładnością wydobywają niekiedy na światło dzienne nowe, nieprzewidziane rozbieżności o zasadniczym znaczeniu. Przykładem tego jest wykonany przez Lamba i Retherforda pomiar subtelnej struktury widma wodoru, który wykazał, iż teoria Diraca wymaga modyfikacji. Jednak mówiąc ogólnie, nie opłaca się szukać dużej dokładności nie mając na widoku oczywistego zastosowania, gdyż często bywa tak, że gdy dane o tej dokładności stają ?ię potrzebne, stwierdza się, iż dawne pomiary przeprowadzone były w warunkach nieodpowiednich dla potrzeb sprawdzenia nowej hipotezy. Oczywiście, przy rozstrzyganiu tej sprawy więcej znaczy zdrowy rozsądek niż jakiekolwiek gotowe prawidła (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wybór poziomu istotności. Wybór poziomu istotności powinien zależeć od konsekwencji błędów pierwszego i drugiego rodzaju i od oczekiwanych różnych rodzajów wyników sugerowanych przez uprzednio posiadane wiadomości (uprawnienia budowlane). Jeżeli odrzucenie hipotezy zerowej zakładającej, iż dany czynnik ma wpływ pomijalny, oznacza konieczność wydania miliona dolarów na budowę fabryki, której koncepcja jest oparta na hipotezie alternatywnej, zakładającej, iż dany czynnik ma pewien wpływ, to przezorny badacz skłonny będzie przyjąć małą wartość poziomu istotności błędów pierwszego rodzaju, być może rzędu jednej dziesięciotysięcznej (program egzamin ustny).

Przyjęcie hipotezy zerowej

Z drugiej strony, może się okazać, że przyjęcie hipotezy zerowej w przypadku, gdy jest ona fałszywa błąd drugiego rodzaju - pociąga za sobą gorsze konsekwencje (opinie o programie). Dana sprawa może w ten sposób napotkać poważne trudności, a kierownictwo będzie się chwytać przysłowiowej brzytwy tonącego w poszukiwaniu rozwiązania. W takich okolicznościach należy przyjmować małą szansę chybienia realnych wpływów, co można uczynić przez zmianę poziomu istotności, podjęcie większego ryzyka przypisania wpływu tam, gdzie go nie ma. Jeżeli nie można przyjąć dużej wartości żadnego z tych poziomów, to jedynym rozwiązaniem jest zwiększenie liczby obserwacji lub podwyższenie dokładności każdej z nich. Uprzednie wiadomości.

Rzadko kiedy przeprowadza się doświadczenia w całkowitej izolacji, a zatem rzadko się zdarza, żeby dla danej sprawy nie miały znaczenia uprzednie wiadomości (segregator aktów prawnych). Wiele sporów toczono no temat sposobu użytkowania tych wiadomości. Wiadomościom tym nieczęsto można nadać postać ilościową, jednak zupełne ich ignorowanie byłoby bardzo nierozsądne i w praktyce nigdy się tego nie czyni. Jednym ze sposobów zużytkowania dotychczasowych wiadomości jest zastosowanie ich jako pomocy do ustalenia dopuszczalnego ryzyka obu rodzajów błędów. Tak więc, jeżeli wszystkie uprzednio już posiadane wiadomości stanowią mocne poparcie hipotezy zerowej, to ryzyko błędnego jej odrzucenia należy zmniejszyć, i na odwrót (promocja 3 w 1).

Można niewątpliwie postawić zarzut, że skoro uprzednio posiadanym wiadomościom nie można nadać postaci ilościowej, to nie powinno się ich używać przy odpowiadaniu na pytania natury ilościowej, takie jak wybór poziomu istotności. Jednak wyboru poziomu istotności trzeba dokonać, jeżeli w wyniku doświadczenia mamy dojść do jakiejś decyzji. W najlepszych nawet okolicznościach będzie to wymagało nieco arbitralnego osądu, a stąd wydaje się słuszne, żeby osąd ten oprzeć na wszelkich rozporządzalnych informacjach.