Temperatura pieca

Bardzo korzystna byłaby możliwość przewidywania wytrzymałości 28-dniowej już W kilka godzin po zabetonowaniu. Wytrzymałość betonu w 24 h po wykonaniu jest pod tym względem niemiarodajna, nie tylko dlatego, że różne cementy uzyskują wytrzymałość w różnym czasie, lecz także dlatego, że nawet niewielkie różnice temperatury w czasie pierwszych kilku godzin po zabetonowaniu mają duży wpływ na wczesną wytrzymałość betonu (program uprawnienia budowlane na komputer). Jest zatem konieczne, aby beton uzyskał większą część swej potencjalnej wytrzymałości, zanim zostanie zbadany. Udaną metodę opartą na przyspieszonym dojrzewaniu betonu opracował King.

W metodzie tej próbki kostkowe wykonuje się w sposób normowy, lecz formy zostają natychmiast zakryte płytami wierzchnimi i uszczelnione na metalowych powierzchniach kontaktujących tłuszczem w celu zapobieżenia wysychaniu. W 30 min od chwili dodania wody zarobowej zakryte w formach próbki kostkowe zostają umieszczone w hermetycznym piecu, który zostaje następnie włączony (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Temperatura pieca w ciągu godziny powinna osiągnąć 93°C, po czym próbki utrzymywane są w tej temperaturze przez następne 5 h, czyli łącznie w piecu przebywają one przez 6 h. Po tym okresie kostki zostają wyjęte z pieca, rozformowane, ostudzone, po czym w sposób normowy badana jest ich wytrzymałości na ściskanie. Dozwolony na przeprowadzenie tych operacji czas wynosi 30 min.

W ten sposób wytrzymałość betonu określana jest w czasie 7 h od chwili zabetonowania, a taka tzw. przyspieszona wytrzymałość wykazuje dobrą współzależność z 7-dniową i 28-dniową wytrzymałością betonu pielęgnowanego normalnie (uprawnienia budowlane).

Oporności na penetrację igły

Niezawodność uzyskiwanych w ten sposób wyników jest wysoka. Należy pamiętać, że niezależnie od charakteru wykresów, na skutek różnic w prędkości wzrostu wytrzymałości różnych cementów, niemożliwe jest korzystanie z wytrzymałości 7-dniowych do przewidywania wartości 28-dniowych. Jeśli okres 7 h jest niedogodny, ponieważ np. wykracza poza normalne godziny pracy, można stosować schematy alternatywne. Taką samą przyspieszoną wytrzymałość uzyskuje się, jeśli próbki kostkowe przechowywane są w zamkniętym zbiorniku ponad powierzchnią wody w temperaturze 16°C przez 18-24 h, po czym próbki podgrzewane są w czasie 4 h zamiast 6 h (program egzamin ustny).

W opracowanym niedawno wariancie metody Kinga, zalecanym przez komitet działający przy ICE, próbki w wieku 30 min, razem z formami, umieszczane są w kąpieli wodnej o temperaturze 55°C i przechowywane w niej przez 23 h. Wyjęte, rozformowane i zbadane w zwykły sposób zostają próbki w wieku 24 h. W innym postępowaniu opracowanym w Kanadzie, próbki walcowe umieszcza się w całości wraz z formami i zakrywającymi je płytami w gotującej się wodzie, w 20 min po uzyskaniu przez beton stężenia odpowiadającego wartości 24 MN/m² oporności na penetrację igły; następuje to w 6-8 h po zamieszaniu. Próbki pozostają w kąpieli wodnej przez 16 h, po czym zostają rozformowane, ostudzone oraz otrzymują warstwę wyrównawczą. Poddane badaniu zostają w 1 h po wyjęciu z gotującej się wody (opinie o programie).

Stwierdzono, że beton musi w dostatecznym stopniu związać przed umieszczeniem go w gotującej się wodzie, w przeciwnym bowiem przypadku uzyskuje się niską wytrzymałość. W celu zmierzenia stopnia związania można skorzystać z normy ASTM C 403-70, a gotowanie rozpoczyna się w ustalonym czasie po uzyskaniu określonego stopnia dojrzałości betonu (segregator aktów prawnych). Ponieważ postępowanie takie pozwala uwzględnić czas wiązania betonu, dopuszczalne stają się różnice wynikłe ze stosowania różnych cementów i domieszek, jednak konieczność określenia czasu wiązania wprowadza pewną komplikację. Przyspieszenie dojrzewania przez gotowanie w wodzie prowadzi do uzyskania niższej wytrzymałości, średnio o 10 MN/m², niż przy pomiarze wytrzymałości przyspieszonej metodą Kinga, przy tej samej normalnie uzyskiwanej wytrzymałości 28-dniowej (promocja 3 w 1).