Transport budowlany

Transport budowlany, stosowany na placach budowy i w wytwórniach pomocniczych, jest odpowiednikiem transportu wewnątrzzakładowego fabrycznego, lecz o znacznie rozwiniętej specyfice. Specyfika ta w miarę rozwoju budownictwa uprzemysłowionego maleje, a wpływ urządzeń transportu fabrycznego na urządzenia transportu budowlanego rośnie (żurawie bramowe, suwnice itd.). W szczególności wpływ ten uwydatnia się w wytwórniach pomocniczych, których zadania, a zatem i środki transportu, najbardziej zbliżają się do metod i środków transportu wewnątrzzakładowego fabrycznego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Znaczna część urządzeń transportu pionowego, reprezentowana przede wszystkim przez różnego rodzaju żurawie, posiada uniwersalny charakter w zakresie stosowania, a mianowicie:

• transportowy,
• załadunkowo-wyładunkowy (przeładunkowy) oraz
• montażowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Natomiast mniejsza ich część może być stosowana tylko do transportu pionowego z wyłączeniem możliwości załadunkowo-wyładunkowych (przeładunkowych) i montażowych (wyciągi szybowe, wyciągi masztowe).

W okresie ostatnich lat, a w szczególności po ostatniej wojnie, w krajach wysoko uprzemysłowionych zaznaczył się wielki rozwój urządzeń transportu pionowego, we wszystkich jego odmianach, jak i urządzeń załadunkowo-wyładunkowych.

Również i w Polsce przywiązuje się do rozwoju urządzeń transportu budowlanego pionowego dużą wagę, budując nowe sprawne urządzenia, jak również usprawniając i ulepszając dotychczas budowane (uprawnienia budowlane).

W wyniku tego stanu rzeczy zarówno ilość rodzajów i typów urządzeń transportu pionowego, jak i ogólna ich liczba rośnie nieproporcjonalnie szybciej od innych maszyn budowlanych.

W związku z tym także i stopień mechanizacji transportu pionowego w budownictwie, czyli stosunek mas przetransportowanych za pomocą maszyn i mechanizmów do ogólnej ilości transportu, ma osiągnąć w roku 1970 98%, w budownictwie nowym (bez napraw) 90% (program egzamin ustny).

Transport budowlany, zwany krótko pionowym, w rzeczywistości dzieli się na:

• transport pionowy w ścisłym tego słowa znaczeniu oraz
• transport pionowo-poziomy.

Transport pionowy

Transportem pionowym nazywać będziemy ściśle pionowe podnoszenie ładunków od miejsca załadowania do miejsca wyładowania, przy czym dostarczanie ładunków do urządzenia dźwigowego odbywa się zazwyczaj na terenie za pomocą specjalnych urządzeń transportu poziomego, a dostarczenie ładunków na stanowiska robocze — zazwyczaj na stropach lub pomostach również za pomocą specjalnych urządzeń transportu poziomego. Typowymi przykładami urządzeń transportu pionowego są popularne na budowach wyciągi szybowe oraz wyciągi masztowe (opinie o programie).

Transportem pionowo-poziomym nazywać będziemy transport mieszany, stanowiący wypadkową transportu pionowego i poziomego (jeden złożony transport pionowo-poziomy), zastępujący transport poziomy na dole i na górze oraz transport pionowy.

Powierzchnia obsługiwana przez tego typu urządzenia transportowe może, w zależności od rodzaju urządzenia, stanowić:

• wycinek kołowy (żuraw masztowy kozłowy),
• powierzchnię kołową (żuraw masztowy linowy, żuraw wieżowy),
• powierzchnię prostokątną (żuraw bramowy),
• dowolną powierzchnię (żuraw gąsienicowy, żuraw kołowy) (segregator aktów prawnych).

Powierzchnia obsługiwana przez urządzenia transportu pionowo-poziomego uzależniona jest od parametrów roboczych urządzenia oraz od rodzaju ruchów, jakie te urządzenia mogą wykonywać.

Pod wpływem znacznego rozwoju budownictwa prefabrykowanego i uprzemysłowionego w pracy urządzeń transportu pionowo-poziomego rośnie udział czynności montażowych, czynności, które wybijają się w budownictwie nowoczesnym na plan pierwszy. Ta właśnie okoliczność wpływa na szczególny rozwój tych spośród urządzeń transportu pionowo-poziomego, których głównym zadaniem jest montaż wszelkiego rodzaju konstrukcji budowlanych, a w szczególności konstrukcji stalowych i żelbetowych (promocja 3 w 1).