Twarde części szkieletu

Okres 6000 lat okazał się nagle śmiesznie krótki, aby mógł się w nim dokonać proces formowania skał Ziemi. Następne badania, z wykorzystaniem coraz bardziej skomplikowanych technik, umożliwiły bezpośrednie określenie ich wieku. Znając okres półrozpadu niektórych atomów w skałach, można obliczyć, kiedy owe skały powstały. Obliczenia te niedwuznacznie wykazały, że skorupa Ziemi liczy sobie nie sześć tysięcy, lecz cztery miliardy lat (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rzeczywiste szanse na uwiecznienie w postaci skamielin mają jedynie organizmy zawierające części twarde. Miękkie bowiem tkanki zwierząt i roślin gwałtownie się rozkładają, a pozostają zwykle jedynie muszle, oskórki, zęby, kości i inne twarde części szkieletu. One właśnie tworzą skamielinę (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jednakże „białe plamy” w skalnym zapisie historii naszej planety nigdy nie są całkowite. Zawsze istnieje coś, co paleontologowie nazywają „geologicznymi cudami". Są to całkowicie wyjątkowe okoliczności, które od czasu do czasu umożliwiają zakonserwowanie miękkich tkanek w niemal niezmienionej formie. Bywają również przypadkowe zdarzenia, wskutek których z okresu kambru. Wspaniałe zwierzęta, jakie z geometryczną wręcz dokładnością odcisnęły się w cienkich warstwach skał, żyły przed ponad 500 milionami lat. Wyjątkowo drobnoziarniste łupki zakonserwowały bowiem zarówno twarde, jak i miękkie tkanki wielu bezkręgowców (uprawnienia budowlane).

Na przykład „odbite” w tych skałach trylobity są tak dobrze zakonserwowane, że możemy rozróżnić wszystkie ich odrośle, soczewki oczu, a w niektórych wypadkach nawet to, co miały w swych przewodach pokarmowych, gdy ginęły pół miliarda lat temu. Niektórych istot, których pozostałości odcisnęły się w łupkach, nie można zaklasyfikować do żadnej znanej dziś grupy zwierząt. Wydaje się, że były one wczesnymi, niejako „eksperymentalnymi" formami życia, które wkrótce wyginęły i nie pozostawiły żadnych krewnych (program egzamin ustny).

Rozmaite rodzaje przypadkowej fosylizacji

Rozmaite rodzaje przypadkowej fosylizacji utworzyły również inne geologiczne cuda. W Rancho La Brea w Los Angeles istnieją na przykład jamy ze smołą, utworzone około 25000 lat temu. Ropa naftowa przesączała się wówczas na powierzchnię, a jej lotne składniki parowały, pozostawiając jedynie sadzawki lepkiej smoły. Woda na powierzchni tych niewinnie wyglądających sadzawek - będących w istocie śmiertelnymi pułapkami - musiała przyciągać spragnione zwierzęta, takie jak gigantyczne leniwce i słonie. Ich walka o oswobodzenie prawdopodobnie przyciągała z kolei drapieżniki: szablozębe koty, okrutne wilki i sępy. Wszystkie one zostały pochłonięte przez smołę, która uchroniła ich szczątki przed normalnym procesem rozkładu (opinie o programie).

Istnieją też wspaniale zachowane owady, pająki a nawet rzekotki drzewne, zalane w liczącym sobie 70 milionów lat bursztynie, który był pierwotnie żywicą drzew. Na drugim końcu skamielinowej skali czasu mamy okres ostatniego zlodowacenia, który zakończył się zaledwie kilka tysięcy lat temu. Z tego okresu pochodzą zamrożone mamuty z Syberii, których skóra i sierść nadal pozostały nietknięte. Wymieranie jest integralną częścią życia. Nie ma roku, by któryś z milionów gatunków żywych organizmów nie znikł z powierzchni Ziemi wskutek śmierci jego ostatniego przedstawiciela. Niewątpliwie jednak tajemnicze, nagłe zniknięcie prehistorycznych gadów - dinozaurów - najsilniej oddziałuje na ludzką wyobraźnię (segregator aktów prawnych).

Hipotezy na temat przyczyn wyginięcia dinozaurów rodzą się nieustannie. Niektóre mają bardzo solidne podstawy, inne zaś są czystymi spekulacjami, w niewielkim tylko stopniu uwzględniającymi stwierdzone fakty. Giną zwykle gatunki najgorzej przystosowane do zmieniających się warunków lub niezdolne do rywalizowania ze sprawniejszymi współzawodnikami. W kategoriach ewolucyjnych ma to tę zaletę, że zwalnia miejsce dla nowych, lepiej przystosowanych gatunków. Jednakże masowe wyginięcie dinozaurów, które nastąpiło około 66 milionów lat temu, miało zupełnie inny przebieg (promocja 3 w 1). Okres kredowy, czyli wiek gadów, ustępował wówczas miejsca trzeciorzędowi, kiedy zaczynały panować ssaki.