Typizacja

Typizacja to równie ważny element postępu i obniżenia kosztów budowy. Należy dążyć w pierwszym rzędzie do stypizowania takich elementów, jak stropy i nadproża oraz stolarka, z tym, że powinny być opracowane nowe typy stolarki, uwzględniające warunki i przyzwyczajenia wiejskie. Jeżeli elementy typowe będą do nabycia w składach gminnych spółdzielni, to na pewno zwykła kalkulacja budującego doprowadzi do wykorzystania tego czynnika postępu technicznego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Odrębnym zagadnieniem jest dążenie do pełnego wyposażenia budynku w urządzenia sanitarne. Do rzadkości należy, gdy sam inwestor żąda zaprojektowania ustępu czy łazienki wewnątrz budynku. Trzeba projektować wyłącznie w ten sposób, aby była możliwość drogą najprostszej adaptacji wykonania tych urządzeń w przyszłości, kiedy użytkownik dojdzie do przekonania, że są mu niezbędnie potrzebne (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Koszt doprowadzenia wody i odprowadzenia ścieków przerasta możliwości finansowe budującego, nie mówiąc już o ogólnym braku odczucia potrzeby instalacji aparatów sanitarnych w domu. O tych sprawach powinno się myśleć tak, aby nie zamykać możliwości wprowadzenia instalacji wod.-kan. do budynku, a głównie doprowadzenia ciepłej wody do łazienki i lokalizacji dołu kloacznego, która musi być z góry ustalona, mimo. że budowa tych instalacji jest nieraz sprawą dalszej przyszłości (uprawnienia budowlane).

Krakowskie Biuro Projektów Budownictwa Wiejskiego, stawiając sobie za obniżenie kosztów budowy w budownictwie wiejskim, dąży w swej pracy projektowej do zmniejszenia ciężaru budynku, unowocześnienia konstrukcji, pełnego wykorzystania kubatury na cele użytkowe, pełnego wyposażenia budynku oraz stosowania materiałów miejscowych (program egzamin ustny). Niezależnie od tego przygotowuje się wieś do przyjęcia przyszłych elementów typowych przez wprowadzenie w projektach konstrukcyjnego układu modularnego.

Fachowa robocizna

Sądzimy, że w ten sposób projektant przyczynia się do przenoszenia postępu technicznego na najbardziej zaniedbany poligon budowlany, jakim jest wieś. Przy wyborze materiałów budowlanych do wykonania budynków w gospodarstwach wiejskich należy w zależności od charakteru gospodarstwa brać pod uwagę koszt samych materiałów i ich transportu, technikę wykonawstwa i wymaganą wytrzymałość materiałów (opinie o programie).

W państwowych gospodarstwach rolnych, w których wznoszone są większe obiekty przy fachowym i zorganizowanym wykonawstwie, lecz przy dużym deficycie niefachowej siły roboczej, należy stosować materiały wymagające do montażu fachowej robocizny, przy największej oszczędności robocizny niefachowej. W tym przypadku szerokie zastosowanie mogą mieć prefabrykaty, szczególnie wykonywane w zakładach brygad remontowo-montażowych lub na placach budów.

W rolniczych spółdzielniach produkcyjnych, w których wznoszone są również większe obiekty, lecz sposobem gospodarczym i przy wykorzystaniu własnej robocizny niefachowej, wskazane jest stosowanie materiałów łatwych w montażu i wykorzystanie miejscowej robocizny niefachowej. Należy zwrócić uwagę na produkcję elementów o prostej technologii na placu budowy lub w pobliskiej wytwórni kółka rolniczego, na bazie miejscowych surowców (segregator aktów prawnych).

W większych gospodarstwach indywidualnych (ponad 10 ha), szczególnie na żyznych gruntach, przy wykonawstwie sposobem gospodarczym, wskazane jest stosowanie materiałów i elementów przemysłowych, przy jak najmniejszym ciężarze i jak najmniejszej odległości miejsca nabycia od placu budowy oraz łatwości montażu bez użycia maszyn.

W małych gospodarstwach indywidualnych, szczególnie na gruntach jałowych. przy wykonawstwie sposobem gospodarczym, należy jak najbardziej wykorzystać materiały i surowce miejscowe oraz niefachową pracę budującego n«; chłopa. Dwa ostatnie rodzaje gospodarstw, ze względu na bezkrytyczny tradycjonalizm wymagają największej technicznej opieki, lecz niestety opieka ta jest nic wystarczająca (promocja 3 w 1).