Ubijarki płytowe

Ubijarki płytowe są to płyty o ciężarze 1,5-3 T, zawieszane za pomocą lin na wysięgnikach koparek lub żurawi samochodowych; są to urządzenia o znacznej efektywności, lecz w eksploatacji kosztowne (program uprawnienia budowlane na komputer). Dlatego też stosować je należy raczej tylko w przypadkach wyjątkowych oraz wtedy, gdy dla koparek nie ma właściwej pracy. Płytę podnosi się za pomocą liny wyciągowej, a opuszcza grawitacyjnie. Ubijarki płytowe stosuje się w zasadzie w przypadkach ograniczonego frontu robót oraz tam, gdzie wysokości nasypów są znaczne (dojazdy do mostów, wiaduktów itp.). Najlepsze wyniki pracy ubijarek płytowych osiąga się przy gruntach sypkich, żwirowych, kamienistych, przy czym grubość warstwy zagęszczanej sięga 0,70^-1,00, a nawet 2,0 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Metoda wibrowania stosowana do zagęszczania mas ziemnych jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych w nowoczesnym budownictwie i polega na wprawianiu w drgania o wysokiej częstotliwości cząstek gruntu, za pomocą odpowiednio skonstruowanych maszyn wytwarzających 1000-7000 drgań na minutę o małej amplitudzie.

Drgania o wysokiej częstotliwości cząstek gruntu powodują znaczne zmniejszenie tarcia między nimi oraz zmniejszenie napięcia powierzchniowego, wskutek czego zmniejsza się między nimi spójność. W wyniku tego drobne frakcje gruntu przemieszczając się, zapełniają większe pory, co powoduje zagęszczanie masy ziemnej. Amplituda drgań zanika na głębokości zagęszczania stosunkowo powoli, co powoduje dość równomierny rozkład zagęszczania (uprawnienia budowlane).

Metoda wibrowania jest w zasadzie skuteczna w gruntach sypkich i ziarnistych piaszczystych i żwirowych tym bardziej, im bardziej charakteryzują się one różnorodnością układu granulometrycznego (program egzamin ustny). Również i grunty piaszczysto-gliniaste jak i gliniasto-piaszczyste ulegają wibracji. Natomiast grunty spoiste bardzo trudno poddają się wibracji, bądź nie poddają się zupełnie.

Metoda wibrowania

Metoda wibrowania jako metoda zagęszczania mas ziemnych może być stosowana w sposób czysty, tj. wyłącznie za pośrednictwem maszyn wibracyjnych, lub w sposób mieszany, np. łącznie z ubijaniem (wibrowanie i ubijanie), z wałowaniem (wibrowanie i wałowanie) itp. Mieszane metody wibrowania przyczyniają się do rozszerzenia możliwości zagęszczenia mas ziemnych w porównaniu z czystymi metodami wibrowania i rozpowszechniają się szeroko szczególnie w ostatnich latach. Maszyny i urządzenia wibracyjne mogą być przemieszczane ręcznie, ciągnikami jako maszyny przyczepne oraz własnym napędem (samobieżne) (opinie o programie).

Liczba maszyn i urządzeń wibracyjnych stosowanych w nowoczesnym budownictwie, w szczególności w krajach wysoko uprzemysłowionych, jest bardzo duża. Nie mniejsza jest również różnorodność ich typów, począwszy do ubijaków wibracyjnych o ciężarze 50-M50 kG i głębokości zagęszczania 0,20-0,30 m, aż do agregatów wibroflotacyjnych o dużym ciężarze i głębokości zagęszczania do 30 m.

Nazwa deskowanie wywodzi się z zastosowania drewna w postaci desek na formy dla betonu. Obecnie wobec stosowania innych materiałów jak sklejka, stal, tworzywa sztuczne itd. nazwa ta ma znaczenie umowne (segregator aktów prawnych). Deskowanie ma za zadanie nie tylko nadanie odpowiednich kształtów konstrukcji betonowej, lecz również przejęcie wszelkich występujących w czasie wykonywania robót obciążeń, dopóki konstrukcja nie osiągnie takiej wytrzymałości, aby mogła samodzielnie utrzymywać swój ciężar i obciążenia użytkowe występujące w czasie budowy.

Samo deskowanie w postaci płyt rzadko posiada dostateczną wytrzymałość, aby przenieść siły występujące w czasie betonowania. Dlatego też deskowanie występuje z reguły łącznie z konstrukcją usztywniającą, utrzymującą je zarówno w prawidłowym położeniu, jak również przyjmującą parcie świeżej masy betonowej (jarzma, zastrzały, rozparcia, łączniki itp.) (promocja 3 w 1). Wreszcie gdy deskowanie znajduje się na pewnej wysokości, wymaga specjalnej konstrukcji utrzymującej zarówno samo deskowanie jak i ciężar masy betonowej oraz obciążenie robocze w czasie budowy. Konstrukcję tę nazywamy rusztowaniem deskowania.