Układ rusztowania

Układ rusztowania przewidywał ułożenie na konstrukcji słupów rusztu z płatwi, wykonanych z krawędziaków 16×20 cm. Na ruszcie tym zmontowany był pomost z desek 32 mm (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na belkach rusztu oparte były podnośniki śrubowe, na których ustawiono za pośrednictwem płatewek górną konstrukcję rusztowania. W górnej konstrukcji rusztowania zostały zastosowane pełne dźwigary drewniane deskowe o kształcie trapezowym, wysokości 1,05-1,45 m. Na dźwigarach tych przewidziano oparcie płatwi każda o przekroju 16×20 cm, na których oparte zostały deskowania rygla ramy żelbetowej oraz płyty przekrycia (program uprawnienia budowlane na ANDROID)..
Opuszczanie rusztowania odbywało się przy użyciu dźwigników śrubowych, ą jego przesuwanie według ogólnych opisanych uprzednio’ metod.
Rusztowanie przesuwne projektu inż. J. Kopciowskiego z Biura Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego w Warszawie, zastosowane przy budowie płyty warszawskiego dworca Śródmieście sprężanej kablami, odbiega nieco swoim układem konstrukcji od omawianych uprzednio i dlatego zostało tu omówione jako szczególnie ciekawy przypadek rozwiązania (uprawnienia budowlane).

Rusztowanie to zaprojektowane dla przekrycia o powierzchni 2x12x42x4 m składało się z dwóch zasadniczych części a mianowicie:

a) z dolnej - obejmującej wózki i ich stężenia oraz dźwigniki z wymiennymi klockami;

b) z górnej - składającej się z prostokątnych kratownic drewnianych. Na przedłużonych słupkach kratownic opierały się rygle - krążyny, a na nich deskowanie obite blachą.

Część dolna miała dwukierunkowe usztywnienia stężeniami ukośnymi z desek grubości 32 mm, zaś górna część - usztywnienia stężeniami ukośnymi w kierunku prostopadłym do płaszczyzn kratownic (program egzamin ustny).
Rusztowanie oparto na typowych wózkach szynowych o prześwicie kół 600 mm. Na ramach wózków wmontowane były poprzeczki z krawędziaków o przekroju 14×20 cm, na których ustawiano podkładki z krawędziaków 14×18 o długości 40 cm. Na podkładkach, spiętych belkami o przekroju 10×20 cm na śruby M16, oparte były dźwigniki śrubowe o nośności 10 T w liczbie 56 sztuk. Potrzeba zastosowania podkładek wynikała z tego, że dźwigniki te miały maksymalny skok około 20 cm, zaś konieczna wysokość opuszczania rusztowań wynosiła około 100 cm. Podkładki służyły więc do wyrównywania wysokości opuszczania i podnoszenia rusztowania (opinie o programie).

Przekroje rusztowania

Przekroje rusztowania oraz układ dolnej jego części, ilustrujący sposób podparcia rusztowania i podnośnika za pomocą podkładek. Opuszczanie lub podnoszenie rusztowania polegało tu na współpracy dźwignika opierającego się na podkładkach z dwoma sąsiednimi słupkami wykonanymi całkowicie z podkładek.
Po naprężeniu dźwigników wyjmowano podkładki z bocznych słupków, następnie za pomocą dźwigników opuszczano rusztowania (segregator aktów prawnych).

Opuszczanie rusztowania trwało do chwili oparcia się o podkładki sąsiednich słupków. Wówczas spod dźwignika usuwano jedną podkładkę, po czym przez napięcie dźwignika podnoszono lekko rusztowanie, tak by można było wyjąć z bocznych słupków następne dwie podkładki. Cykl taki trwał do chwili uzyskania żądanego opuszczenia rusztowania.
Konstrukcję hali zaprojektowano jako ramową o siatce słupów 6×18 m. Ramy trójnawowe połączone były belkami suwnicowymi oraz żebrami dachowymi. Na żebrach ram przewidziano przekrycia panwiami. Dla wykonania na mokro rygli ram o wysokości dochodzącej do 2,5 m oraz żeber skonstruowano rusztowanie przesuwne, adoptując rusztowanie z budowy płyty dworca Śródmieście w Warszawie.
Deskowanie aktywne słupów składa się z czterech tarcz wiązanych jarzmami lub zaciskami.

Tarcze z agregatem łączy się wężami. Bezpośrednio po odpowietrzeniu tarcze można zdjąć, dzięki czemu na przeciętnym budynku szkieletowym używa się tylko około 4 form.
Betonowanie szkieletu o odpowietrzanych całych ramach można prowadzić systemem potokowym (promocja 3 w 1).

Najpierw ustawia się stojaki podtrzymujące dennice rygli, na nich opiera szkielet zbrojeniowy, po czym montuje deskowanie. Tarcze podawane są przez żuraw transportujący materiały do robót betonowych.